Náttúrufræðingurinn - 1934, Blaðsíða 56

166
NÁTTÚRUFR.
Nokkur orð um grágæsir og helsingja.
B. SNJÓGÆSA-ÆTTKVÍSLIN (CHEN, BOIE).
7. tegund.
Snjógæs, Chen hyperboreus hyperboreus (Pallas).
(Eftir Sergius Alpheraky: The Geese of Europe and Asia. London. 1905.)
Samnefni: Anser hyperboreus, Pallas, Anser hyperboreus, var albatus,
Chen albatus, Chen hyperboreus albatus, Chen hyperboreus.
Lýsing: Þessi gæs er öll snjóhvít eins og nafnið bendir til,
nema fremstu flugfjaðrirnar, sem eru svartar með hvítum f jaður-
hryggjum, er þó verða gráleitar er neðar dregur (nær fjöður-
stafnum) og næstu þakfjaðrirnar eru einnig gráleitar; að öðru
leyti er vængfiðrið hvítt, og þegar gæsin situr með samanlagða
vængi, sést aðeins á svarta vængbroddana, sem standa út undan
snjóhvítum vængþökunum.1)
Nefið er ætíð meir eða minna rauðleitt, stundum dökkrautt,
en getur verið gulrautt eða jafnvel rauðbleikt; nefnöglin er ætíð
talsvert ljósari en nefið sjálft og getur verið allt að því hvít.
Jaðrarnir á báðum nefskoltum eru svartir og er það eitt af sér-
1) „Þökur" = þakfjaðrir = skjólfiður, til aðgreiningar frá flug-
stél- eða skrautfjöðrum; nýyrði eftir dr. B. Sæmundsson. M. B.