Náttúrufræðingurinn - 1934, Side 69

NÁTTÚRUFR.
179
berst ofan í farvegi ánna árlega eða hve ört þeir hækka. Víðast
hvar vantar föst merki til þess að miða við.
Sumarið 1932 sagði Helgi Arason á Fagurhólsmýri mér,
að á neðanverðum Skeiðarársandi stæði sker eitt upp úr, en
væri að smáfærast í kaf í sand. Lofaði Helgi mér að setja þarna
merki, svo hægt yrði að fylgjast með hækkuninni framvegis.
Það hefir hann efnt, eins og sjá má af eftirfarandi bréfkafla
frá honum:
„Eg gekk frá tveimur koparmerkjum í Borgarkletti, 11.
okt. 1932. Merkin eru norðanmegin á NV-horninu. Neðra merk-
ið er 1 m. ofan við sandleiruna, en hitt merkið er lóðrétt upp
af því, 70 cm. hærra. Merkin eru úr 16 X 65 mm. sívölum kopar-
nöglum. Þau ná 40 mm. inn í klettinn en 25 mm. standa fram úr
klettinum, og er þar höggið ártalið 1932 á bæði merkin.
Lítið eitt norðar en í ANA af Borgarkletti er dálítill klett-
ur sem heitir Máfasker (fjörumark).
Hann er 183 m. frá Borgarkletti. Þessi klettur er nú nálega
kominn í kaf í sand, svo ekki standa upp úr nema 2—3 þuml.
og flýtur nálega yfir hann, þegar vatn rennur yfir leirurnar,
sem oft gerir á sumrin.
Snemma á vorin og haustin eru þessar leirur venjulega
þurrar.
Fyrir 40 árum mun klettur þessi hafa náð um 60 cm. upp
úr sandinum (menn tala um, að hann hafi tekið í mitt læri).
Eg man eftir, að eg sá þetta sker 1906 eða 1907 og náði það þá
allmikið upp úr sandinum, sennilega eitt fet. Ekki vita menn
hvort sandurinn hefir hækkað þarna með jöfnum hraða í 40 ár,
eg tel samt heldur líklegra að hann hafi hækkað á síðastliðn-
um 25 árum meira en áður.
Eg gekk frá merki í Máfaskeri 27. sept. 1933. Það er stál-
stöng 25 mm. í þvermál og 52 cm. á lengd, 45 cm. standa
upp úr skerinu.
Borgarklettur er 1.4 km. norður af Ingólfshöfða. Hann er
að lengd 30 m., breidd að austan 9 m. ,en að vestan 6—7 m.
Hæð að vestan 7 m. en að austan 3.5 m. Hæðin er mæld frá
leirunni, sem er umhverfis klettinn. Eg ætlaði í haust að reyna
að kortleggja klettinn, en býst nú varla við að eg hafi tíma til
þess fyrst um sinn“.
í þessu sambandi vil eg benda á það, að orsökin til þess
að Markarfljót hefir klofnað og nokkuð af því lagst í farveg
12*