Náttúrufræðingurinn - 1938, Blaðsíða 32

158 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiljliiiiimiiiiiiimimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir
pípunni. Ef hólfin fyllast aftur á móti jafnhliða gospípunni, stíg-
ur vatnið með jöfnum hraða, þrátt fyrir það að hólfin eru til.
Enda virðist trúlegast, að grunnvatnið fylli hólfin samtímis gos-
pípunni og á sama hátt.
5. mynd. Sneið eftir endilangri gospípunni í Geysi. (Tr. Einarsson).
Þegar mælt var hitaástandið í gospípunni, sást að það var miklu
óreglulegra en Bunsen hafði gert ráð fyrir. Yirðist það stafa af
straumum þeim í gospípunni, sem Lang benti fyrstur á. Þrátt
fyrir allt virðist þó hitinn í heild stíga smátt og smátt á milli gos-
anna. Þrisvar mældi Trausti Einarsson hitann í 10,7 metra dýpi,
sem lá mjög nærri suðumarki vatnsins á þeim stað. Það er því
trúlegast, að vatnið byrji að sjóða einmitt á þessu dýpi og í sjálfri
gospípunni, og ef til vill vegna þess, að heitt vatn streymi inn á
þessum stað. Suðan getur verið ýmist jöfn eða rykkjótt; að áliti
Trausta Einarssonar bendir þetta mjög eindregið á yfirhitun,