Náttúrufræðingurinn - 1939, Síða 44

88 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
mimiiimiiimimiiiiimiiimiiMiiiimiiiiiiiimmimiiiiiimiiiiimmimimmimimmiiiiiiiiiiiiimiimmiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiir
Hlutfallstala þessa tilbrigðis langvíunnar reyndist samkvæmt
þessari talningu vera 52,U%- Talningarnar 9. júlí í Hellisey og
25. ágúst í Elliðaey voru gerðar á langvíubælum, sem sáust greini-
lega ofan af bjargbrúninni og talið í gegnum sjónauka. í Hellis-
ey var talið af 12 bælum og í Elliðaey af 14 bælum. Á þessum
12 bælum Helliseyjar var hundraðstalan frá 25% upp undir
100%, en í Elliðaey frá 33% upp í 80%. Á þrem bælum Elliða-
eyjar náði ég dreiftalningu frá neðsta bæli fuglabjargsins upp á
það efsta, og var hlutfallið hið sama, um 50% í öllum stöðum
bjargsins. Taumvían, — eins og hún er nefnd af Vestmannaey-
ingum, og er öllu réttara nafn en hringvía, vegna þess að meira
ber á taumunum niður eftir fiðurskorunni, frá auganu, en hvíta.
baugnum um augun, — er jafnt dreifð innan um hina venjulegu
langvíu. Tveir fuglafræðingar, að ég veit, minnast á þessa hundr-
aðstölu í ritum sínum. Bernhard Hantzsch: Vogelwelt Islands. —
Hantzsch ferðaðist hér á landi 1903. Hann hafði litla dvöl hér í
Eyjum, en hefir upplýsingar sínar um fuglalífið hér frá héraðs-
lækni, Þorsteini heitnum Jónssyni. Ágizkun Hantzsch um þetta
hlutfall er að finna á bls. 115 í fyrnefndri bók hans. Hann bend-
ir á, að talan sé breytileg, en muni þó varla vera hærri en 10 %.
Emil Sonnemann: Kurzer Bericht iiber meine diesjáhrige Stu-
dienreise nach den Westmánnerinseln. Grein þessi birtist í Mit-
teilungen der Islandfreunde XVI. Jahrg. Heft. 2 1928. — Hann
segir, eftir að hafa skrifað um langvíuna: „Af stuttnefju er minna
í Vestmannaeyjum og enn minna er af hringvíu“.
f Hellisey hefi ég eftir talningu áætlað stuttnefjuna 1—2% af
svartfuglinum. f Elliðaey hefi ég hvergi séð hana í bjargi, en
vitað hana veidda þar; eina eða tvær á sumri.
Þorsteinn Einarsson.