Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1946, Blaðsíða 50

Náttúrufræðingurinn - 1946, Blaðsíða 50
44 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 1. mynd. John Dalton (1766—1844). að smíða vélar, sem hagnýtt gætu þá orku. En nú er svo að sjá, eftir þeirn fregnum, sem borizt hafa, að þeir, sem við þessi mál fást, telji sennilegt, að eftir 10—15 ár verði orðið hægt að hagnýta orku atóm- anna í atómorkuvélum. Mun eng- inn ganga þess dulinn, að á kom- andi árum megi vænta mikilla fram- fara á sviði atómarannsóknanna. I grein þeirri, sem hér fer á eftir, er ætlunin að gera stutta grein fyrir sögu atómrannsóknanna og helztu niðurstöðum, sem af þeim liafa fengizt. O II. Grundvallarliugtök og brautryðjendástarf. Atómuhugtakið er upphaflega til orðið hjá Grikkjum; jicir lögðu fyrstir manna niður fyrir sér, hvort skipta mætti efninu niður í ó- endanlega smáar agnir án þess að raska eðli Jiess. Komust jieir að þeirri niðurstöðu, að takmörk væru fyrir því, hversu smátt mætti skipta efninu niður í agnir án jiess að raska eðli þess, á sama hátt og ekki er hægt að skipta mannþyrpingu niður í smærri einingar en einstaklinga, nema þá með því að raska mjög eðli eininganna. Þessar smæstu agnir, sem skipta mætti efni í, nefndu Grikkir atórnur (a = ekki; tomos = skeranlegur), ódeilisagnir, frumeindir. Að öðru leyti gerðu Grikkir sér mjög óljósar hugmyndir um atómur, og var þýð- ing atómakenningar þeirra fyrst og fremst heimspekileg. Árið 1808 vakti John Dalton liina fornu atómakenningu að nýju, en sá var munurinn, að Dalton byggði sína kenningu á raunvísindalegum athugunum, og eru meginatriði atómakenningar Daltons jiessi: (1) Minnstu agnir, sem skipta má efni niður í, nefnast atómur eða frum- eindir. (2) Atómur, sama frumefnis, liafa allar sams konar eiginleika, eru allar jafnþungar. (3) Atómur, ólíkra frumefna, liafa ólíka eigin- leika, eru misþungar. (4) Minnstu agnir, er skipta má efnasambönd- um niður í, heita mólektilur (moles = hrúga, þyrping; cula = smækk- unarending),smáhópar, sameindir.og eru þær myndaðar við samruna fleiri eða færri atóma. Kenning Daltons reyndist hin nýtasta og merkasta til skilnings á ýmsum fyrirbærum efnafræðinnar. Brátt fór
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.