Náttúrufræðingurinn - 1950, Qupperneq 20

162
N ÁT TÚRUF RÆ ÐINGURINN
dr. Táning 137 athnganastöðva fyrir Norður- og Austurlandi, á ár-
urium 1924—1934, en hvergi varð síldarseiða vart á þessum stöðum,
nema tvær nýskriðnar sumargotssíldarlirfur fundust undan Mel-
rakkasléttu sumarið 1933. Mætti því af þessum athugunum draga þá
ályktun, að síldarseiði bærust alls ekki norður og austur fyrir land,
ef beitt er sömu rökum og dr. Táning beitir. Loks má geta þess að
rannsóknirnar í Grænlandshafi voru einkum gerðar í júlí og ágúst,
en það er á þeim tíma, er vorgotsseiðin eru orðin stærri en svo, að
þau náist í netin, en sumargotsseiðin eru ennþá í námunda við
hrygningarstöðvarnar.
Síðan ég setti fram þá skoðun, að uppvaxtarsvæðisins myndi eink-
um að leita í Grænlandshafinu, hefur mér ekki gefizt þess kostur, að
gera neinar rannsóknir á þeim slóðum. Hins vegar kynnti ég mér
rannsóknir Norðmanna á norsku ungsíldinni, þegar ég dvaldist í
Bergen á síðastliðnum vetri, ef vera kynni að til hliðstæðu mætti
benda. Mér varð það ánægjuefni, að Finn Devold hafði komizt að
sömu niðurstöðum varðandi uppvöxt norska stofnsins. Hann hafði
gert ýtarlegar athuganir á árgangastyrk ungsíldarinnar við Noregs-
strönd, og borið hann saman við árgangastyrk hins hrygnandi stofns
nokkrum árum síðar. Hefði meginhluti norska stofnsins vaxið upp
innfjarða, átti hér að sjást greinilegt samræmi. En því var ekki til að
dreifa. Að fráteknum einum árgangi (árg. 1904), sem reyndist mjög
sterkur bæði í ungsíldinni og hinum hrygnandi stofni, voru árgang-
arnir ýmist miklu veikari eða sterkari, án jiess að um nokkra reglu
væri að ræða. Þessar niðurstöður kollvarpa eldri kenningum. Megin-
hluti norska stofnsins hlýtur að vaxa upp fjarri ströndinni.
A síðastliðnu sumri tókst Finn Devold að færa endanlegar sönnur
á jiessa ályktun. Frá því er skýrt í nýútkomnum fiskveiðiritum, að
með Asdictæki því, sem rannsóknarskipið G. O. Sars er búið, hafi
Finn Devold tekizt að finna víðáttumiklar kræðutorfur í úthafi, allt
að 200 sjómílur frá ströndinni. í erindi sem getið er í „Fiskaren" (14.
sept. 1950) segir Devold, að enginn vafi geti leikið á því lengur, að
aðeins lítið brot seiðastofnsins norska lifi í námunda við ströndina.