Náttúrufræðingurinn - 1969, Blaðsíða 97

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
201
langbárum og myndar langa þríhyrnu, sem byrjar við hjörin og fer
smámjókkandi og endar að lokum við neðra horn afturendans. Mót-
helft þessa þríhyrnings er með þverrákum og glöggum vaxtarbaug-
um. Möttulbugur greinilegur. Tegundin gapir í báða enda. Hún
grefur sig niður í sand eða smágerða möl, allt frá flóðmörkum og
niður á 40 m dýpi. Lengd íslenzku eintakanna er 18,5 cm og mesta
þvermál 3 cm. Aldur þeirra er á að gizka 14 ár. Heimkynni fáfnis-
skeljarinnar er við vesturstrendur Evrópu, allt frá Noregi norðan-
verðum og suður að Miðjarðarhafi. Ennfremur allalgeng umhverfis
Bretlandseyjar.
í þau 12 ár, sem liðin eru frá umræddum skeljafundi, hefur
fáfnisskelin livergi komið f'ram á nýjum fundarstöðum hér við land.
Hvenær, hvernig eða hvaðan tegundin er hingað komin er óráðin
gáta. Sennilegast er, að lirfur fáfnisskeljarinnar hafi borizt með Golf-
straumnum frá Bretlandseyjum.
SUMMARY
Ensis arcuatus (JEFFREYS) new to tlie Icelandic launa
by Ingimar Ósliarsson, Marine Research Institute, Reykjavík.
The author reporls on one species of the class Lamellibranchia, whicli was
taken 12 years ago on the coast of Lónsvik, southeast Iceland (see map). Two
dead adult specimens were found, the largest 18,5 cm in length and 3,0 cnt in
width. The periostracum of the shells was so fresh that the author suggests
that the species was alive not long ago.
Ensis arcuatus has probably been transported to Iceland as larvae by currents
from the British Isles. But we clo not know, whether the species now occurs
alive in Icelandic waters.
Leiðrétting
í grein minni á rniðri bls. 101 í 2. hefti Náttúrufræðingsins 1968,
hefur orðið meinleg missögn. í stað Geirs Zoega á að koma Sigurður .
Jóhanusson, þar sem rætt er um vegamálastjóra.
Eru hlutaðeigendur beðnir velvirðingar á mistökum þessum.
Sverrir Sch. Thorsteinsson.