Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 87

NÁTT Ú RU FRÆÐIN GURINN
189
minni en Lindaá en um það bil helmingi lengri og rennur í Jökulsá
á móts við norðurhluta Fremstafells sem er nærri beint vestur af
Möðrudal.
Loftslag
Veðurathuganir hafa ekki farið fram á þessum stöðum en út frá
þeim athugunum sem gerðar hafa verið á Grímsstöðum og í Möðru-
dal (Jón Eyþórsson og Hlynur Sigtryggsson, 1971) má áætla nokkur
atriði loftslagsins og einnig má styðjast við upplýsingar um veðurfar
í framanskráðum heimildum, einkum ritum Þorvalds Thoroddsens
og Ólafs Jónssonar. Loftslagið er meginlandskennt, miðað við Jrað
sem gerist víðast hvar annars staðar á landinu, meðalhiti heitasta og
kaldasta mánaðar ársins, sem eru júlí og febrúar, er í Möðrudal 9.0°
og —6.6° og meðalhiti ársins aðeins 0.5°, en Möðrudalur er um það
bil 26 km norðaustan Herðubreiðarlinda og 17 km norðaustan
Grafarlanda. Helmingur mánaða ársins hefur meðalhita undir lrost-
marki, en á Akureyri fjórir, Hornbjargsvita þrír, og á Dalatanga,
Fagurhólsmýri, Vestmannaeyjum og í Reykjavík er meðalhiti allra
mánaða ársins yfir frostmarki. Veturnir á þessum slóðum eru því
langir og kaldir, sumrin stutt og furðu hlý.
Meðalúrkoma ársins á Grímsstöðum (úrkomumælingar í Möðru-
dal ekki fyrir hendi) er einungis 353 mm og er J^að lægsta ársúrkoma
á öllum veðurathugunarstöðvum á landinu. Jafnvel þó úrkoman á
Herðubreiðarsvæðinu væri eitthvað meiri er hún áreiðanlega frekar
lítil og varla yfir 500 mm á ári. Þetta svæði er því mjög þurrt, enda
sést ekki rennandi ofanjarðarvatn á stóru svæði um hásumarið nema
Joað sem sprettur úr lindunum sem mvnda Lindaá og Grafarlandaá.
í Ferðabók segir Þorvaldur Thoroddsen (1913) að veðurlag í Lind-
unum hafi verið töluvert öðruvísi en til byggða meðan hann dvald-
ist J^ar seinni hluta júlímánaðar og meiri landveðrátta en úti til
sjávar. Nætur hafi oft verið kaldar og stimdum frost en upp úr kl.
10 á morgnana hafi farið að hitna með sólskini og oft orðið hlýtt um
hádaginn. Síðdegisskúrir hafi oft komið og Jrá éljagangur á fjalla-
toppum og staðið 2—3 tíma, en Jiegar gott var hafi birt upp aftur
og sólarlagið verið mjög fagurt. Stundum hafi rigningin reyndar
haldist og komið kuldanepja og svarta þoka með kvöldinu.
Svipaða sögu segir Ólafur Jónsson (1945) um veðrið í Herðu-