Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 93

NÁ'l'TÚ RU FRÆÐIN GURINN
195
þegar Herðubreið speglist í vatnsfletinum, þar sé dálítið fuglalíf,
endur og stundum svanir, en hvannir og víðir vaxi meðfram tjörn-
unum og á smáhólmum. Ritgerðin í Ferðurn fjallar í enn minna
mæli um gróður Lindanna því þar víkur Ólafur Jónsson (1960) ein-
ungis að gróðurfari á þann hátt að segja, að töfrar staðarins séu m. a.
fólgnir í gróskumiklum og fagurlitum grængróðri hans sem sé í
skemmtilegri og furðulegri andstöðu við dökkar sandauðnir og mó-
gráar hraunbreiður.
Loks er að geta lýsingar Herðubreiðarlinda í Landinu þínu, þar
sem Steindór Steindórsson (1968 b) segir gróður í Lindunum bæði
mikinn og fagran, þar vaxi gulvíðirunnar um 1 m á hæð, stórvaxin
hvannstóð, sóleyjar, fíflar og aðrar skrúðjurtir svo líkast sé skrúð-
garði víða við hraunröndina, og alls hafi fundist þar 72 tegundir
háplantna. Einnig minnist hann á endur og álftir á tjörnunum suð-
vestur í hrauninu og gróðurtoppa við þær.
Eins og áður er getið hef ég komið alloft í Herðubreiðarlindir
og farið þar nokkuð um. Megnið af því sem hér segir á eftir um
gróðurfar Lindanna er þó byggt á athugunum sem ég gerði um
miðjan ágúst 1973.
Bakkar og eyrar með Lindaá. Meðfram Lindaá er víðast gróður-
kragi, en mjög misbreiður og misgróskulegur. Sums staðar er hann
aðeins örrnjó ræma en annars staðar eru breiðar spildur með ánni
nærri algrónar. Nálægt sæluhúsi Ferðafélags Akureyrar er gróskan
við ána einna mest og ætibvönn og gulvíðir þær tegundir sem vöxtu-
legastar eru, en annars staðar ber meira á hrossanál, túnvingli og
skriðlíngresi. Eftirfarandi tegundir háplantna til viðbótar vaxa þarna
á bökkunum og eru taldar í þeirri röð sem ég skrifaði þær upp en
það gefur aftur nokkra vísbendingu um hve algengar þær eru: Hálm-
gresi, lindadúnurt, vegarfi, mýrasef, eyrarós, kornsúra, fjallapuntur,
lyfjagras, smjörgras, blástjarna, mýradúnurt, dökkhæra, hrafnafífa,
hvítstör, bjúgstör, snækrækill, þúfusteinbrjótur, sýkigras, augnfró
og vatnsnarfagras. Þessi gróðurkragi nær bæði suður og norður með
Lindaá, en gróskan er þar minni en nær uppsprettunum; þó er býsna
mikill gróður með ánni norður undir Lindahorni og ber þar víða
mikið á grávíði sem sums staðar er skriðull en teygir á stöku stað
örlítið úr sér og myndar stórar breiður.