Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 111

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
211
dýrið átt að ná til íslands á mn það bil þremur sólarhringum. Teg-
undin þarf að öllum líkindum talsvert háan hita til að geta haldið
sér á flugi, en hitinn þessa dagana var hátt yfir meðallagi í norðan-
verðri Evrópu.
Haustið 1971 fundust enn tvö eintök þessarar tegundar á íslandi,
bæði á Heimaey: 29. okt. 1 $ (finnandi Helga Ólafsdóttir) og 5. nóv.
1 2 (finnandi Ársæll Ársælsson). Bæði eintökin bárust Náttúrugripa-
safninu í Vestmannaeyjum, en eru nú varðveitt á Náttúrugripa-
safninu í Reykjavík. Ekki fylgdu eintökunum upplýsingar um
það, hvort þau hefðu fundist lifandi eða dauð. Eftir útliti þeirra að
dæma virðist fyrra eintakið (1. mynd) hafa fundist lifandi eða alla
vega nýdautt, en Jrað síðara hins vegar dautt. Það er því ekki ósenni-
legt, að dýrin hafi borist til landsins samtímis.
Ég fékk tækifæri til að athuga veðurkort yfir Evrópu, sem gefin
eru út af Sveriges Meteorologiska och Hydrologiska Institut í
Stokkhólmi (Váderbulletin). Dagana 26.-28. október 1971 var
mikil hæð yfir Evrópu og lægð úti yfir Atlantshafi, sem færðist
austur. Á rnilli hæðar og lægðar streymdi heitur loftstraumur frá
sunnanverðri Evrópu, jafnvel alla leið frá N.-Afríku, norður eftir
Atlantsliafi austanverðu og til íslands. 29. október, eða daginn, sem
fyrra eintakið fannst, eru þessi veðurskilyrði ekki lengur fyrir hendi.
Ég tel ekki nokkurn vafa leika á Jrví, að drekaflugurnar berist
til íslands á eigin vængjum, enda hefur verið hægt að sýna fram á,
að veðurskilyrði hafa verið þessum „þjóðflutningum“ mjög hag-
stæð dagana fyrir fund þriggja af þeim fjórum eintökum, sem hing-
að til hafa fundist. Þar sem nákvæma dagsetningu vantar á fund
elsta eintaksins, hefur ekki verið hægt að lesa sögu Jress. Þess skal
getið, að ef lesendur skyldu verða drekaflugunnar varir, Jrá hef ég
mikinn áhuga á öllum upplýsingum um slíka fundi (upplýsingar
sendist Náttúrufræðistofnun íslands).
Ættbálkurinn drekaflugur (Odonata) er einhver frumstæðasti
ættbálkur vængjaðra skordýra og er auðgreindur frá öllum öðrum
skordýrum. Fullorðin dýr hafa langan og mjóan afturbol, tvö
vængjapör með mjög þéttriðnu vængæðaneti, mjög stór samsett
augu og örlitla fálmara. Lirfurnar taka hálfgerðri breytingu, nýmf-
ur, og lifa í fersku vatni. Uppvöxtur þeirra tekur um eitt ár hjá
minni tegundunum en eitt til fimm ár hjá Jreim stærri, jafnvel enn