Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.04.1909, Blaðsíða 37

105
sambönd og ryðja nýjar brautir fyrir hagfelld við-
skipti á báða bóga, þar sem því verður við komið,
og helzt án milliliða, ásamt fleiru, sem þá hlýtur til
greina að koma, ef störf þessi eru falin hæfum
og nýtum mönnum, sem með fyllstu alúð »Iifa sig
inn í< sinn þýðingarmikla verkahring.
4. Hjer þurfa að koma upp stórsöluhús, er sjeu einka-
milliliðir milli framleiðenda og neytenda.
5. Landið þarf að komast í bein og greið bankavið-
skipti við England og Þýzkaland. Bankavextir eru
einna lægstir á Englandi, eptir því sem gerist í ná-
lægum viðskiptalöndum vorum. Með tilstyrk þings
og stjórnar ætti að vera hægt að ná i ensk banka-
viðskipti og þannig opna veginn fyrir nýju og
hagfelldu viðskiptalífi og iosna við hin gömlu og
skaðlegu dönsku tjóðurbönd.
6. Kaupmenn eiga ekki að vera smásalar, heldur stór-
salar.
7. Kaupfjelögin eiga að spara sem mest »Beholdning« á
ónauðsynjavöru, en selja til bændanna eptir sýnis-
hornum og verðlistum.
8. Kaupfjelögin þurfa að hafa samlög með innkaup á
matvöru og fl. í stórum stýl. Þau verða að ganga
ríkt eptir því, að aðkeypta varan sje vönduð og góð
og svari ti! þess, sem hún á að vera. Þau ættu að
geta fengið send vörugæðavottorð með vörunum,
frá »Mægler«, þar sem varan er keypt inn. Einnig
ætti að vera hægt að fá með sölureikningum yfir-
valdsvottorð um vigt á uil og gærum m. fl.
9. Bændur ættu að koma á fót, í sínum flokki, fleiri
sameignarfjelögum en þegar er orðið.
10. Kaupfjelögin þurfa sjálf að hafa skip í förum. Pað
er ekki álitlegt að vilja vera upp á aðra kominn í
þeim efnum, þar sem hægt er að berjast áfram af
eigin ramleik ef eigi brestur samhug og fjelagsskap.
11. Tortryggni í verzlun á að leggjast niður. Alt við-