Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.04.1909, Qupperneq 50

itá
éinn getur sannfært sjálfan sig um það, að þessu er
eigi þannig varið, ef hann tekur lög fjelagsins og reglu-
gerðir, sem hann hefir skuldbundið sig til að halda,
þegar hann gerðist fjelagsmaður, og les þetta allt ræki-
lega niður í kjölinn; því líklegt er að hann hafi eigi gert
þetta, fyrst hann getur haft svona skakka skoðun á fje-
lagsskapnuin. Þegar þessum lestri er lokið, mun hver og
einn hljóta að sjá, að það er hvorki eg nje þú, sem eig-
um fyrirtækið, heldur vjer i sameiningu, og að það er um
leið vort hlutverk að styðja fyrirtækið á allar lundir. þeg-
ar þetta er orðið nægilega huggróið fjelagsmanninum: að
hann er meðeigandi, þá mun naumast á því standa, að
hann leggi fram krapta sína fyrirtækinu til liðsinnis, og
þar ætti það að koma að beztum notum; að fylgja lög-
um og reglum fjelagsins.
Það er, því miður, full vissa fyrir því, að fjelagslög-
unum er ekki fylgt eins nákvæmlega og æskilegt væri.
Ein versta yfirtroðslan í þeim efnum er skuldaverzlunin,
sem svo erviðlega gengur að venja sig af, nógu almennt
talið, að minnsta kosti. Önnur syndin gegn fjelagslög-
málinu, sem ekki er stórum minni, er sú, hversu lítið
menn Ieggja fram til veltufjár fjelagsins: eru tregir til
að auka stofnsjóðinn með árlegum framlögum, en aptur
á móti sólgnir í það að taka út úr fjelaginu árságóðann
þegar skipting fer fram, já vildu helzt mega »taka út«
upp á hann fyrir fram. Sje nú gerð veruleg breyting á
venjunni í þessum atriðum, getur að vísu vel farið svo,
að sumir fjelagsmenn verði óánægðir og telji sjer mis-
boðið, þó full fjelagsleg nauðsyn sje til breytinganna,
en sje mínu ráði fylgt: að lesa fjelagslögin ýtarlega, þá
finnst mjer líklegt að óánægjan hverfi. En ef svo verður
eigi, þá vil jeg benda á nýtt ráð: Taktu viðskiptabók
þína við fjelagið, athugaðu rækilega hina fullgerðu reikn-
inga í henni og teldu saman þann hagnað, sem þú hefir
haft af fjelagsverzluninni, sem þú ert meðeigandi að;
berðu svo þetta, á óhlutdrægan hátt, saman við þann