Andvari

Volume

Andvari - 01.01.1943, Page 26

Andvari - 01.01.1943, Page 26
22 Þorsteinn Jónsson ANDVARl leikann, hið æðsta takmark, í þokuskýjum ófullkomleikans. Þótt Einar hafi innilega samúð með olnbogabörnum veraldar- innar, fátækum og hrjáðum, þá er það fjarri honum að syngja neinum ákveðnúm stéttum lofsöngva vegna þess eins, að þeir eru fátækir og ósjálfbjarga. Hann sér það réttilega, að það út af fyrir sig, að vera öreigi, skapar engin réttindi, og að fátæk- lingar eru yfirleitt ekkert betri menn né verðugri lofs og fríðinda en hinir, sem bjargálna eru eða auðugir. Hann veit að sjálfsögðu, að fátæktin er böl, sem þarf að vinna bug á, en hefur ekki trú á því, að það verði gert með öreigadýrkun né hatri á þeim, sem eitthvað eiga af þessa heims gæðum. Skáld- skapur hans bíður aldrei tjón af stjórnmálastefnu hans. Ber ekki heldur keim af stéttaríg. Hann lítur á lífið mjög óvil- höllum augum, á stórmenni og smælingja af jafnmikilli vin- semd eða andúð, eftir því sem viðkomandi menn eiga skilið, að lians dómi. Ritháttur Einars er mjög viðfelldinn og látlaus. Það er aug- ljóst, að hann hefur verið ákaflega vandvirkur, bæði á mál og stíl, en jafnframt átt þægilegt með að rita liðugt og notalegt alþýðumál, laust við stóryrði, tiklur og upphrópanir. Hann kryddar aldrei frásögn sína með tilgerðarlegu málskrúði né smekklausu útflúri, leitar aldrei að úreltum orðum til þess að hressa upp á frásögnina. Hann þarf þess ekki. — Samt skrifar hann svo sérkennilega, að varla þarf að lesa lengi í ritum hans til þess að kannast við höfundinn, þótt maður viti ekki fyrir- fram, að greinin eða ritið sé eftir hann. Hann hefur þaul- liugsað skáldverk sin, áður en hann ritaði þau, og ekki verið í nokkrum vafa um það, hvernig hann ætlaði að hafa þau. Þar er ekkert fálm, engar smekkleysur né vafningar, enginn bægsla- gangur, engin stóryrði, nema þar, sem ómögulega verður lijá því komizt sökum efnisins, engar málalengingar, aðeins ýtar- leg frásögn, þægilega og skilmerkilega sett fram. Samtöl eðli- leg og óþvinguð og með þeim blæ, sem á við í hvert skipti, hvort sem það er mennlað fólk eða ómenntað, sveitamenn eða sjómenn, greint fólk eða heimskt, sem talar. Það er lifandi

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.