Fálkinn - 16.12.1933, Blaðsíða 8

F A L K I N N
,,Jeg hugsa um þenna föru-
mann“, sagði unga stúlkan
hugsandi. Hann gengur og geng-
ur allan ársins hring, og enginn
blettur er til á jörðinni, seni
Iiann getur kallað sinn og hvergi
er hann velkominn eða getur
dvalið í friði og næði. Hvar sem
hann ber að garði er hann rek-
inn á burt, og hann er hræddur
um að verða tekinn fastur og
rændur frjálsræði sínu. Jeg vildi
óska að hann mætti lifa einn
dag i friði hjerna hjá okkur
einn dag af öllu árinu“ .
Willmanson óðalsherra muldr-
aði eittlivað í skeggið, hann gat
einhvernveginn ekki fcngið af
sjer að andmæla dóttur sinni.
Þá tók unga stúlkan í hönd
ókunna mannsins og leiddi hann
að borðinu.
„Setjist þjer nú og borðið
með okkur“, sagði liún, því hún
skvldi að mótþrói föður liennar
var úr sögunni.
Varningsmaðurinn hafði ekki
mælt orð frá munni allan tím-
ann og enn þagði liann. En hann
gat ekki haft augun af ungu
stúlkunni, sem hafði flutt mál
hans með svo miklum dugnaði.
Þetta sem hún hafði gert fvrir
hann var svo undursamlegt, að
hann átti engin orð.
jlÓLAKVÖLDIÐ á Ramsjö leið
r líkt og önnur jólakvöld. Það
þurfti ekki að hafa mikið um-
stang við gestinn, af þeirri ein-
földu ástæðu, að hann gerði
ekki annað en sofa. Allan jóla-
dagsmorgun fram á hádegi svaf
hann í einum dúr á sófanum
í gestaherberginu. Hann var
vakinn lil að horða allan góða
jólamatinn, en svo sofnaði liann
aftur. Það var eins og hann
hefði ekki fengið væran blund
í mörg ár, fyr en ])arna á Ram-
sjö.
Siðdegis var hann vakinn aft-
ur, þegar kveikt var á jólí
trjenu. Þarna stóð hann og depl-
aði augunum á jólaljósin og
þegar að þvi kom gekk hann
kringum jólatrjeð með liinu
fólkinu. En bráðum yfirbugaði
svefninn hann á ný og' hann
hvarf aftur. Nokkrum klukku-
timum síðar var hann ónáðað-
ur aftur. Hann átti að koma of-
an og borða lútarfisk
Undir eins og staðið var upp
frá horðum þakkaði hann fyrir
sig með handabandi og hauð
góða nótt.
En þá sagði dóttirin við liann,
að faðir hennar vildi, að hann
skoðaði fötin, sem liann var i,
sem jólagjöf frá þeim. Hann
mætti ekki skila þeim aftur, og
ef hann langaði næsta jólakvöld
að koma á stað, þar sem hann
gæti hvílt sig í ró og næði og
verið öruggur um, að ekkert i!l
sleðjaði að sjer, þá væri hann
velkominn að Ramsjö.
Maðurinn svaraði engu,
starði aðeins undrandi og nærri
því felmtraður á ungu stúlkuna.
Morguninn eftir fóru þau
snemnia á fætur feðginin þvi
að þau ætluðu til kirkju. Gest-
urinn þeirra svaf enn, og þau
lofuðu honum að sofa. Það væri
ómannúðlegt að vekja liann.
En þegar þau komu heim alt-
ur nokkrum timum seinna vai'
unga stúlkan einstaklega linugg-
in. Við kirkjuna Iiafði henni
verið sagt, að stolið liefði verið
frá einum af gömlu hjáleigu-
bændunum í'rá Ramsjö og þjóf-
urinn væri umrenningur, sem
seldi rottugildrur.
„Jú, það er dálaglegur peyi,
sem þú hefir dregið inn á heim-
ilið“, sagði faðir hennar. „Mjer
Jjætti gaman að vita, hve marg-
ar silfurskeiðar eru eftir í
skápnum“.
Óðalsherrann kallaði nú á
þjóninn og spurði, hvort um-
renningurinn væri enn ófarinn,
og bætti því við, að hann hefði
hevrt við kirkjuna, að þetta væri
íummungs þjófur. Þjónninn
svaraði, að hann væri farinn,
Marian
Marsh
(Warncr Bros
,,Talmyndirnar
heimta mikiö be-
tra útlit og fe-
gurra hörund en
alít annaö, þvi
nota jeg Lux
Hancls ápuna.
Jeg elska hana."
Fegurðin eykst
dag frá degi
HaíiS J>jer teki'ö eftir J>ví, a'ö filmstjörnur-
nar sýnast hví fegurri, >>ví oftar, sem pjer
sjái'Ö pær á tjaldinu. „Þær Iiljóta atS
nota einhver ferguröárnieðul“ segið
j>jer, og pað er rjett. Þær nota altar
Lux Handsápu. Hið nijúka ilmandi
löður hennar, heldur við fegurð hörund-
sins. Takið pær til fyrirmyndar.
LUX
HANDSÁPAN
Notuð af stjörnunum í Holliwood
LFVKR nROTHERS LIMITED, PORT SUNLIGHT, ENGLAND X'LTS 230-?O IC
en hefði en ,u stolið. Hinsvegar
hefði liann >kilið eftir böggul
til ungfrúa nnar, sem haim
hefði beðið hana um að koma
tii gamals manns, sem einu
sinni liefði búið á einni lijáleig*-
imn við Ramsjö og ætti heima
í kofa við veginn, hinu megin
skógarins.
„Hann hað þeös, að ungfrúin
vildi opna böggulinn áður en
hún sendi hann“ .
Þegar unga stúlkan tók um-
húðirnar af bögglinum kom
gleðióp fram á varir liennar.
í bögglinúm var rottugildra og
inni í gildrunni þrír saman-
lirotnir tíu krónu seðlar.
„Þarna sjerðu, pabbi,“ sagði
hún glöð, „liann hefir að vísu
lent í gildrunni, en i þetta skifti
hefir honum tekist að komasl
úr lienni aftur.
"■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Vátryggi ngarfjelagið NYE
: DANSKE stofnað 186k tekur
I að sjer LlFTBYGGINGAR
j og BRUNa tryggingar
■ allskonar með bestu vá-
■
■
• / ryggingarkjörum.
: Aðalskrifstofa fyrir lsland:
: Sigfús Sighuatsson,
Amtmannsstíg 2.