Fálkinn - 19.12.1936, Blaðsíða 30

28
F Á L K I N N
lóíatríesskraiit
í sumum löndum eiga börnin svo
gott, að þau geta sótt jólatrjen handa
sjer út í skóginn við heimilið. Jóla-
trjen verðið þið börnin hjerna að
fá frá öðrum löndum og kosta þau
talsverða peninga, þó að þau kosti
ekki nema 35—50 aura, þegar þau eru
tekin úr skóginum. Svo mikið legst
á þau í flutningskostnað á sjó og
landi, fyrir utan annan kostnað. En
þess dýrmætari eru þau, þegar þau
eru komin hingað, til landsins sem
grenið ekki vex. Og fögur eru þau
þegar þau eru komin inn í stofuna
og sterkan ilminn leggur af þeim.
Þó að jólatrjen þyki falleg eins og
þau eru af náttúrunnar hendi og
þurfi einskis skrauts við, þá hafa
flestir það fyrir sið að skreyta þau
á ýmsan háttt með gullhári, mislit-
um pappir og flöggum, vatti og glingri.
að ógleymdum þó öllum litlu kert-
unum, sem eru mesta prýðin. Ýms-
ar tilraunir eru gerðar til þess að
láta trjen glitra, eins og hrím hafi
lágst á þau og get jeg kent ykkur að-
ferð til þess, sem þið þekkið liklega
ekki áður. Þið sjóðið lút úr sóda,
heila litla fötu af muldum sóda og
eins mikið vatn iog hann þarf til að
bráðna í. Þegar lútin er orðin köld
er henni dreift yfir trjeð, en það
verðið þið að gera úti, því að lútin
skemmir gólfin og sýður sundur
málningu. Þegar lútin storknar mynd-
ar hún smáa krystalla á trjenu, sem
glitra, þegar búið er að kveikja á
lcertunum.
Svo skulum við nú víkja að jóla-
skrautinu. Þið vitið, hvernig þið eig-
ið að fara að búa tii körfur og kram-
arahús lir mislitum pappír, svo það
þarf jeg ekki að minnast ú. En nú
skulum við búa til nýjar pappírs-
fljettur á trjeð í ár og hafa þær úr
eintómum jólasveinum.
Fljetta úr jálasveinum.
Við klippunr 6 sm. breiðan renning
úr pappír og leggjum hann saman
eins og sýnt er á I i harmonikufell-
ingar og á dýptin á fellingunum að
vera jafnbreið jólasveininum þegai'
hann rjettir út hendurnar; svo er
renningurinn lagður saman tvöfald-
ur eins ,og sýnt er á II. Jólasveins-
myndin er teiknuð með kalkerpapp-
ír ú efsta brotið, þannig að miðlín-
an liggi í brotinu (IV). Svo klippir
maður gegnum allan pappírinn í einu
eftir teikningunni og þegar maður
teygir úr ræmunni aflur er komin á
hariá löng runa af jólásveinum, sem
mynda samfelda rijð og lialdast i
liendur. Ef maður klippir jólasvein-
ana í grófan umbúðapappír er gotl
að' mála þá á eftir með rauðum lit,
en annars getur maður notað rauðan
gljápappír í þá.
Lítil blóm sóma sjer vel á jólatrjenu
ef þau eru vel gerð, og jólarósina
sem þið sjáið lijerna á myndinni er
iítill vandi að búa til. Þið búið til
snið úr þunnum pappa eftir teikn-
ingunni. í blómið er notaður þunn-
ur og hrjúfur pappír, sem er skor-
inn niður i 8 sm. breiðar lengjur og
lengjunum brotið i ferhyrninga.
inarga saman, því þá getið þið klipt
marga i einu, er maður hefir teikn-
að sniðið á þunna pappirinn. Blóm-
botninn er úr ljósgrænum pappír,
kringlóttur um 4 sm. i þvermál og
með smáum tökkum í jáðarinn. En í
duftberana er notaður 10 sm. langur
renningur úr gulum silkipappír og
eru kliptar frunsur í amian jaðarinn.
Hann er svo vafinn saman og vafið
utan um hann mjóum vír að neðan
— það er leggurinn. svo stingið þið
leggnum gegnum blöðin og blóm-
bötninn og þá er blómið komið.
Iíjerna sjáiff þiff hana vinstúlku ykkar, Shirley Temple. A gamlárskvöld.
jjegar klukkan slær tólf, stelst hún upp i'ir rúminu og kveffur áriö með
því, að taka niffur töluna 6 í ártalinu.
tíorffskraut.
Við fyllum jólaborðið með jóla-
sveinum, sem láta sjer líða vel milli
grenigreinanna og ljósanna. Loðnir
piþuhreinsarar, sem fást hjá tóbaks-
kaupmönnum eru ágætt efni í jóla-
sveina. Þið sjáið á myndinni hvernig
maður gerir X úr tveimur pipu-
hreinsurum og snýr þá svo saman
þangað til „mannsmynd" er komin á
þá. Skeggið búið þið til úr vatli og
svo málið þið á þá augu. Hettuna
gerið þið rauða með rauðu bleki.
Þið sjáið á myndunum að það er
fleira en jólasveinar, sem þið getið
búið til úr pípuhreinsurum. Þið get-
ið búið til kött og þið getið búið til
önd eða jólagæs!
Tóta frœnka.
Þessi enski sjóliði er að fara í land
úr herskipinu „Nelson", með trjehest
undir hendinni. Hann á litli dreng-
urinn hans að fá.
Síminn hringdi í sífellu og MöIIer
læknir greip heyrnartólið.
— Æ, læknir komið þjer strax
hingað, var sagt með drengjarödd, -—
þetta er hann Tommi, Tommi hans
Níelsen kaupmanns.
— Hver er veikur hjá ykkur,
Tommi?
— Allir, allir 'nema jeg. Jeg var
nefnilega óþekkur og þess vegna fjekk
jeg ekkert af sveppunum, sem hanri
pabbi hafði týnt i gær.
MILLI HUSMÆÐRA: — Mannin-
um minum þykir svo vænt um i
hvert skifti sem hann fær niðursuðu,
segir önnur. — Já, jeg segi sama.
Jeg er altaf mesti klaufi að búa til
mat, sVarar hin.
— Mamnia, jeg hefi verið ósköp
duglegur í dag, jeg hefi leikið póst-
bera og jeg liefi Jiorið brjef i hvern
einasta póstkassa í allri götunni.
— Iir það satt. En hvar fjekstú
þá brjefin?
— Jeg fann þau i skúffunni þinni,
— það var rautt silkibánd utan um
höggulinn.
Ó
i
i
Jólarósir.