Fálkinn - 17.01.1962, Qupperneq 7

Smekkleysa.
Kæri Fálki — Fyrir nokkru
kom ég á veitingastað hér í
Reykjavík. Ég þurfti að
bregða mér á salernið einu
sinni og verður þá fyrir mér
stórt skilti, sem gaf til kynna
að það væri salerni karla.
Skiltið var hjartalagað með
ör í gegn og inn í því stóð
bókstafurinn H. Þetta finnst
mér fyrir neðan allar hellur
og ættu svona smekkleysur
ekki að lýðast.
H. N.
Svar.
ViÖ þessu er elclcert aö gera.
Eigenduvi þessa staöar eru sal-
ernin bara svona hjartfólgin.
Lagleysa.
. . . .Ég hef veitt því at-
hygli upp á síðkastið, að
menn þeir, sem kalla sig
dægurlagasöngvara, vilja tíð-
um láta ljós sitt skína í út-
varpinu. Á annan í jólum
kom íslenzk hljómsveit fram
í útvarpinu og með henni
tveir söngvarar. Var annar
þeirra áreiðanlega laglaus og
auk þess flámæltur og ekki
er mér eins illa við að heyra
nokkurn hlut eins og lag-
leysu og flámælgi. Hvað
finnst ykkur.
Einn sérdeilis músikalskur.
Svar.
Hvaöa vitleysa, okkur finnst
þetta fara prýöilega saman,
einkum í dœgurlagasöng.
Framlialdsagan.
Kæri Fálki — Mikið yndi
hef ég að framhaldssögunni
ykkar. Mér þykir þetta alveg
úrvalssaga. Svona eiga fram-
haldssögur að vera. Hvernig
er endirinn?
Húsmóöir.
Svar.
Því miöur getum viö ekki
sagt yöur endalok sögunnar,
en eitt er víst: Hann veröur
góöur.
- .. . Ég vil hafa tvær fram-
haldssögur í hvérju blaði. Þá
mætti gjarna önnur vera
kvikmyndasaga.
G. B.
Svar.
Þetta skal tekiö til atliugunar.
Öknyttir.
— Það var eitt kvöld, að
ég fékk mér göngutúr í góða
veðrinu. Gekk ég sem leið ligg-
ur upp í Öskjuhlíð og labb-
aði í hægðum mínum eftir
hitaveitustokknum. Veðrið
var ljómandi gott og ljósa-
dýrðin í höfuðstaðnum og
,,nýlendunni“ blasti við. Ég
komst í stemmningu og var
kominn í skáldlegar hugleið-
ingar. Þá allt í einu heyrði
ég mjálm, eins og köttur
ætlaði að fara að eðla sig í
grenndinni. Ég leit við og sá
þá tvo óknyttastráka hlaupa
í burtu, þeir höfðu augsýni-
lega í huga að gera manni
bilt við. Þegar ég kom heim
settist ég niður og skrifaði
niður þetta bréfkorn til þess
að vara fólk við þessu, eink-
um hjartveikt fólk. . . .
J. J.
Kennslubækur og almanök.
Kæri Fálki — Mér datt í
hug um daginn, þegar ég sá
öll þessi ljómandi fallegu
almanök, sem ýmis fyrirtæki
senda viðskiptavinum sínum,
að hefðu myndirnar í kennslu-
bókunum manns, þegar mað-
ur var ungur, verið svona,
þá hefði maður áreiðanlega
nennt að lesa þær. Ég nefni
til dæmis hinar fallegu mynd-
ir. sem eru á almanakinu frá
Eimskipafélagi íslands og
Olíufélaginu Skeljungi. Þá
hefði maður lagt á minnið
nöfn ýmissa merkisstaða og
merkisblóma....
E. V.
Svar.
Mjög athyglisverö tillaga, en
því miöur er ríkið fátækt og
flestum þykir nóg gjaldiö, sem
þeir borga til fræöslu œskunnar.
Krossgátur.
R. 3. jan. 1962
Gætuð þið ekki staðsett
krossgátuna betur, eða þann-
ig, að auglýsingar séu á bak-
hliðinni. Það er leiðinlegt að
þurfa að rífa úr blaðinu, það
sem einhvers virði er til
lesturs. Þakka fyrir skemmt-
unina á liðna árinu, gleðilegt
nýár.
E. G.
Bergst.str. Rvík.
Svar.
Víst væri þetta mjög ákjósan-
legt, en því miöur ekki alltaf
framkvæmanlegt. Viö Bpfum
reynt aö koma þessu þannig
fyrir, ef mögulegt er. En þaö
hefur reynzt mjög erfitt.
FÁLKINN 7