Fálkinn - 17.01.1962, Blaðsíða 36

NÆLON PR3ÓNASILKI
og segir: „Nei, það er satt, þú ert hætt-
ur.“
Einnig höfum við fyrir satt, að fram-
liðnir menn vitjuðu neftóbaks síns. —
Kunnum við eina sögu þar af:
„Eitt sinn dó maður á bæ einum, hann
var tóbaksmaður og átti nokkuð eftir
sig af skornu tóbaki 1 kyllir. Kelling var
á bænum. Henni þótti gott að taka í nef-
ið. Hún ‘hirti kyllirinn með tóbakinu í
og um kvöldið, þegar hún háttaði í rúmi
sínu, lét hún hann framan undir kodda-
hornið hjá sér. Hún sofnar skjótt og
vaknar brátt við það, að maðurinn dauði
er þar kominn og er með hendinni að
reyna að ná kyllinum undan koddahorn-
inu. Kelling lét sér ekki bilt við verða
og mælti: „Aldrei skaltu tóbakið hafa,
þú hefur ekkert nú með það að gjöra.“
Við þetta hörfar hann frá, en hún tek-
ur kyllinn og stingur honum undir kodd-
ann fyrir ofan sig, snýr sér að vegg
og fer að sofa, en brátt vaknar hún
aftur við það, að hann er að fálma eftir
kyllinum fyrir ofan hana, og segir hún
þá: „Ekki er þér leiklaust, snáfaðu
burtu, því aldrei skaltu kyllinum ná.“
Rís hún þá upp, snýtir sér og tekur ríf-
lega í nefið úr kyllinum, fer á fætur
allsber og treður honum milli raftanna
yfir rúminu, svo hátt sem hún gat seilzt,
en á meðan hverfur vofan. Kelling
leggst niður, snýr sér að stokk og sofn-
ar lítinn dúr, en sem hún vaknar sér
hún, að afturgangan stendur upp á rúm-
stokknum og teygir sig upp í raftana.
Þá mælti kelling: „Gaman er að þér,
strípalingur, en aldrei skaltu kyllinn
hafa.“ Bröltir hún þá á fætur og hrind-
ir honum ofan af stokknum, en tekur
kyllinn og vel úr honum í nefið, leggst
síðan niður að sofa og lætur hann undir
handarkrika sér, og hvarf þá að öllu
reimleikinn."
Oddur sterki af Skaganum var kunn-
ur neftóbaksmaður á sinni tíð. Örn
Arnarson kveður um hann:
Gekk á svig við blað og bók,
bölv og digurmæli jók,
stútaði sig og struntu skók,
stórmannliga í nefið tók.
En það voru fleiri, sem stútuðu sig
um leið og þeir drukku tóbak stórum.
Mann nokkurn þekkjum við, sem er svo
mikill nautnaseggur, að við vitum þess
vart dæmi. Hann reykir, hann tekur í
nefið og upp í sig. Síðan skolar hann
öllu niður með wiský. Gerir aðrir betur!
Menntaskólapiltar hafa löngum verið
ágætir neftóbaksmenn. Þar hefur þessi
siður verið hafður í heiðri alltaf við
og við. Eitt sinn voru reykingar bann-
aðar þar í skólanum. Tóku þá margir
upp á því að drekka tóbak. Þetta gerð-
ist fyrir fjöldamörgum árum og sumir
þessara pilta, eru nú með fremstu nef-
tóbaksmönnum landsins.
Og fyrir fáum árum fóru nokkrir
athafnasamir piltar að taka í nefið.
Heldur þótti bekkjarsystrum þeirra
þetta hvimleiður siður, en þeir látu sig
það engu skipta og héldu áfram að
höndla sínar pontur. Af því tilefni varð
þessi vísa:
Illt er að varast örlög stríð,
ekki er farið kvefið.
Þótt á mig stari fljóðin fríð,
ég fæ mér bara í nefið.
Og meðan eru til ungir menn, sem
munu nugga tóbakspunginn fram í and-
látið, er engin hætta á, að siður þessi
deyji með íslendingum.
(Heimildir: Ólafur Davíðsson:
Urn tóbak, Eimreiðin IV. Kvœði
Stefáns Ólafssonar, útg. J. Þ.
HaTlgrímur Pétursson: Kvœði og
rímur., o fl.).
Qf CERTINA-DS
Selt og viögert i rúmlega 75 löndum
CERTINA Kurth Fréres, S.A. Grenchen, Sviss
CERTINA-DS
Hér er úrið,
sém hefir alla þá
sem karlmaður
óskar eftir.
Hcr er heimsins sterkasta úr. Samt er þaö svo fallegt, að hver
og einn getur notað það við öll tækifæri. Oss hefir tekizt að
framleiða - með algerlega nýrri tækni - úr, sem standast högg,
sem myndu gersamlega eyðileggja önnur úr. Ennfremur eru
CERTINA-DS sjálf-vindandi, vatns- og höggþótt (reynd undir
20 loftþyngdarþrýstingi). Og að sjálfsögöu afar nákvromt'og
reglulegt....sem sæmir CERTINA.
Taktu b nefið . • •
Frh. af bls. 36.