Fálkinn - 26.04.1965, Blaðsíða 9

„ÁNÆGÐUR, EF SYIMIRNIR YRSU STJÓRNRÆÁLAIV3ENN”
FALKINN
Finnst yður samt el^ki, að
hann starfi á allt annan hátt?
— Ég vil helzt ekki tala um
það. Ég kæri mig ekki um...
Það var komið óþol í rödd
hans, og í sama bili hringdi
síminn. Hann spratt á fætur,
sagði nokkur orð í símann, kom
síðan aftur. Ég fann, að hon-
um féllu spurningarnar ekki
sem bezt, en ákvað samt að
halda áfram í sama dúr til
, þess að vita, hvort það væri
rétt, að hann ætti erfitt með
að sætta sig við andstöðu. Þó
vildi ég fara hægt í sakirnar:
Hvað mynduð þér telja, að
hefði verið þýðingarmest í
stefnu bróður yðar?
— Ég myndi fyrst nefna við-
leitni til varðveizlu friðar. Já,
um allan heim reyndi hann
framar öllu að varðveita frið-
inn. Heima fyrir og einnig í
samskiptum við aðrar þjóðir
barðist hann mjög gegn sjúk-
dómum og fáfræði. Hann leit-
aðist við að auka velmegun,
ekki aðeins hér í Bandaríkj-
unum, heldur einnig með öðr-
um þjóðum.
Svo að við víkjum að kyn-
þáttamálum. Þér mörkuðuð
ákveðna stefnu í þeim efnum,
meðan þér voruð dómsmála-
ráðherra. Eruð þér ánægður
með framvindu þeirra mála?
— Ég veit ekki hvort ég
kæri mig um að ... Jú, þegar
á allt er litið þá myndi ég
j segja, að verulegur árangur
hafi náðst.
Áttuð þér von á, að Johnson
forseti myndi velja yður fyrir
- varaforseta?
— Nei, ég bjóst ekki við því.
Þetta mál var á hans valdi, og
á þeim tíma hafði ég satt að
segja ekki fastmótaðar skoðan-
ir á þessu máli sjálfur.
Ég vissi að með þessari
spurningu hafði ég komið við
snöggan blett, því það er á allra
vitorði, að Kennedy hafi sárnað
mjög þessi ákvörðun Johnsons.
Margir halda því fram, að John-
son hafi blátt áfram ekki þorað
að velja hann sem varaforseta
af ótta við, að hann kynni að
skyggja á sjálfan forsetann með
vinsældum sínum og hæfileik-
um. Og nú stóð ekki heldur á
viðbrögðum við næstu spurn-
ingu:
En þér hafið sagt, að þér
vilduð halda áfram ,..
í Arlington kirkjugarðinum í
sanngirni. En mig langaði til
að halda áfram að taka þátt
í opinberu lífi og mig langaði
til að hafa veruleg afskipti af
stjórnmálum. Þess vegna ákvað
ég eftir nokkurra mánaða um-
hugsun að bjóða mig fram.
Óttuðust þér, að þér kynnuð
að bíða ósigur?
— Já, ekki skal ég neita því.
En ég varð að ná kosningu. Ég
►
Robert F. Kennedy leggur blóm á leiði Johns, bróður síns
Washington, ári eftir að hann var myrtur. Ljósm. USIS.
— Já. Andartak. Viljið þér
slökkva á segulbandstækinu
sem snöggvast?
Síðan sagði hann mér, að
sér væri illa við að ræða sam-
band sitt við Johnson forseta,
og þaðan af síður kærði hann
sig um að bera saman Johnson
forseta og bróður sinn. Hvort
ég vildi ekki beina samtalinu
inn á aðrar brautir? Eftir þetta
varð samtal okkar þjálla. Það
var ekki eins erfitt að komast
að honum. Hann var fúsari að
svara spurningum mínum, og
það færðist meira líf í andlit
hans um leið og hann talaði.
Mig langaði að spyrja yður,
hvort það hafi verið erfið
ákvörðun að gefa kost á yður
í kosningum til öldungadeildar-
innar?
— Já, það er líklega ekki
hægt að neita því með neinni