Fálkinn - 26.04.1965, Blaðsíða 15

MYNDIR:
RUNÓLFUR ELENTINUSSON
TEXTI:
STEINUNN S. BRIEM

| laus blæbrigði í stíl og
h hljóði, aðrir telja hennar
æðsta hlutverk í því
fólgið að vera bakgrunnur
við hrollvekjukvikmyndir.
,] Sama verkið getur veitt
einum nautn sem hrein tón-
list, brugðið upp ljúfum
sveitasælustemmningum fyr-
ir öðrum og vakið hjá þeim
þriðja geigvænlegar ímynd-
ir úr „riki hinna fordæmdu."
Svona er mannshugurinn af-
stæður í eðli sínu.
Sigurður Magnússon spil-
ar með fingrunum á borðið,
ekki í takt við músíkina.
Sérfræðingarnir hlusta með
hnyklaðar brúnir. Þyngst er
yfir svip Björns Franzsonar,
enda kemur í ljós, að hann
er svarinn fjandmaður þess-
arar stefnu. Jón Þórarins-
Allt er til reiðu,
vatnsglösin á
borðinu, ritföng
handa hverjum
og einum, stór
öskubakki, hljóð-
neminn hangir
niður úr
Ioftinu ...
„Þá byrjum við!“