Fálkinn - 26.04.1965, Blaðsíða 10

„EG Á MARGA VIMI
OG MARGA ÓVIMI”
var búinn að taka mina akvörð-
un, og öll mín áform byggðust
á því.
En ef þér hefðuð nú fallið
þrátt fyrir allt?
Hann brosti við, hikaði and-
artak og sagði síðan:
— Ég hafði látið mér detta
i hug að gerast kennari við
einhvern háskóla.
Hafið þér fengizt við
kennslu?
— Nei, aldrei. En ég held
mér hefði þótt það skemmti-
legt. Mér feílur vel við börn
og ungt fólk, mér líður vel
í návist þeirra. Já, ég held ég
hefði orðið kennari. Nokkurn
tima minnsta kosti. Líklega
þó ekki mjög lengi. Annars
hef ég aldrei hugsað mjög
langt fram í tímann. Og ég
hafði aldrei tíma til að hugsa
mikið um þetta, því að ég ætl-
aði mér að verða þingmaður
en ekki kennari.
Sá orðrómur er á kreiki, að
þér séuð að skipuleggja valda-
töku Kennedy- áhangenda í öld-
ungadeildinni,..
— Það er svo margt sagt.
Og það er enginn fótur fyrir
þessu. Sjálfsagt stafar þessi orð-
rómur einfaldlega af því, að
við í Kennedy-fjölskyldunni
höfum alltaf haft mikinn áhuga
á pólitík. Bróðir minn var for-
seti, og nú erum við tveir
bræðurnir í öldungadeildinni.
Og ef þér spyrjið mig, hvort
ég hefði áhuga á, að synir
mínir fengjust við stjórnmál,
mundi ég svara því hiklaust
játandi. Ég gæti vel hugsað
mér þá alla sem stjórnmála-
menn. Ég mun ekki gera neitt
til að ýta á þá í þessa átt, en
ég yrði ánægður, ef svo færi.
Þér álítið samt, að Kennedy-
stefnan nái fram að ganga?
Eða er kannski ekkert til, sem
heitir Kennedy-stefna?
— Þau stefnumál, sem bróð-
ir minn barðist fyrir, meðan
hann var forseti, eru oft við
hann kennd. En þau eru engin
einkabaráttumál okkar. Þau
spegla vilja mikils hluta banda-
rísku þjóðarinnar. Og ég held
mér sé óhætt að segja, að við
höfum alltaf leitazt við að
vinna þjóð okkar allt það gagn,
er við mættum. Allur sá fjöldi
fólks, sem hefur fylgt okkur
að málum, virðist álíta, að við
höfum túlkað vilja þess.
Mér er sagt, að þér séuð
mikill fjölskyldumaður.
— Já, það er satt.
En er ekki erfitt fyrir yður
að sinna fjölskyldu yðar í öllu
yðar annríki?
— Jú, það er oft erfitt. Eina
ráðið er að skipuleggja tíma
sinn löngu fyrir fram, og venju-
lega tekst það.
Kunnið þér vel við starf
yðar sem öldungardeildarþing-
maður?
— Já, mjög vel.
Betur en að vera dómsmála-
ráðherra?
— Það er í hæsta máta ólíkt.
Dómsmálaráðherra er oft í
erfiðri aðstöðu og lendir óneit-
anlega í hörðum deilum. Ég
kann mjög vel við núverandi
starf mitt.
Hafið þér á tilfinningunni,
að þér séuð vinsæll maður?
— Ég á marga vini og marga
óvini. Þeir, sem höfðu skilning
á viðleitni bróður míns og
stjórn hans, standa með mér.
Og ég bjóst ekki við, að þeir
væru eins margir og raun ber
vitni. Alþýðan stendur líka
með mér. Svo eru aðrir á öðru
máli...
Hafið þér nokkurn tíma ótt-
azt fólk?
— Hvernig þá?
Að það myndi vinna yður
mein?
— Nei.
Hvar, sem Robert Kennedy fer, þyrpist fólk að til að hlusta á hann. Hér sést hann ávarpa mannfjölda í Póllandi af þaki bif-
reiðar. Ljósm. USIS.