Fálkinn - 26.04.1965, Blaðsíða 19

w Stúlkan í gulu
kápunni
Framh. af bls. 17.
„Ég biðst afsökunar á, að við
skulum ónáða yður svona seint,“
sagði Bob Campbell. „Við erum
að leita að kunningjakonu okkar,
sem á að búa i þessu húsi. En
við getum ekki fundið hana. Ef
til vill höfum við ruglazt á íbúð-
arnúmerum.“
Loren starði ennþá á mann-
inn líkt og í leiðslu. Þetta getur
bara ekki verið, hugsaði hún.
Kannski hef ég rangt fyrir mér,
kannski er hann aðeins likur
manninum í skemmtigarðinum..
Húsvörðurinn lét sem hann
sæi Loren ekki. Hann sneri sér
að Bob Campbell: „Hvað heitir
þessi kunningjakona yðar?“
„Alice Jackson." Bob ýtti að-
eins við Loren Hartley með
hægri handleggnum. „Alice Jack-
son, er það ekki?“
Loren kinkaði kolli.
Húsvörðurinn lokaði augun-
um.
Hann var augsjáanlega að
hugsa sig um. Hann strauk lóf-
anum yfir skallann. „Nei,“ sagði
hann svo, „ég þekki enga Alice
Jackson."
„Hún leigir hjá einhverjum,
sem býr hérna í húsinu,“ skaut
Loren inn í. Og hún hugsaði:
Skyldi þetta vera maðurinn úr
Bryant Park eða ekki...?
,,Ég hef skrifað lista yfir alla
slíka leigjendur, eins og vera
ber,“ mælti húsvörðurinn. „Ég
skal gá. Viljið þér bíða andar-
tak.“
Hann gekk aftur inn í íbúðina
sína og skildi hurðina eftir í
hálfa gátt. Svo kom hann til
baka og sagði: „Því miður, engin
ungfrú Jackson!"
Loren fann, að Bob horfði
hugsandi á hana. En hún gafst
ekki upp. Hún gafst aldrei upp
strax.
„Á 8. hæð, íbúð nr. 813,“ sagði
hún. „Það eru ekki nema fáein-
ar klukkustundir, síðan ég heim-
sótti hana þar. En nafnið á hurð-
Inni...“
Feiti maðurinn andvarpaði, svo
að Loren þagnaði. Hann sagði:
„Gott og vel. Ég skal gá einu
sinni enn! Ibúð 813.“
„Ég veit um hvað þú ert að
hugsa, Bob,“ sagði Loren, eftir
að húsvörðurinn var farinn.
„Þetta er allt tilgangslaust,
finnst þér, og bezt væri að hætta
við allt saman.“
„Það er ekki ómögulegt. En
ef ég þekki þig rétt...“
Loren var alls ekki sannfærð
um, að Bob þekkti hana rétt.
Það var aðeins um einn að
ræða, sem gat fullyrt slíkt:
Peter.
„Reyndu nú að skilja," sagði
hún dálítið æst, „þetta mál er
svo dularfullt, að ég ..
Húsvörðurinn birtist enn í
dyrunum.
„Leigjandinn í 813 heitir hr.
Dunkin. Hann og konan hans
leigðu þessa íbúð fyrir 2 eða 3
vikum."
Bob yppti öxlum. „Jæja, sagði
hann, „þá er víst ekkert við
þessu að gera. Þakka yður kær-
lega fyrir!“
„Það var ekkert,“ svaraði hús-
vörðurinn og lokaði dyrunum
hægt.
Það seinasta, sem Loren sá
af honum, voru augu hans.
Loren sá ekki betur en þau
litu til hennar talsVert lymsku-
lega og með áberandi illgirni.
—v—
Bob hefur ekki trúað einu ein-
asta orði af sögunni, sem ég
sagði honum, sagði Loren við
sjálfa sig, þegar hún var komin
heim til sín aftur.
Hún blandaði sér drykk og
settist á eftirlætisstaðinn sinn
hjá glugganum. Hún starði á
ljósamergð borgarinnar.
Bob trúði ekki, að ég hefði
hitt Alice Jaokson, hugsaði hún,
og því síður, að ég hefði setið
4 klukkutíma í skemmtigarðin-
um og vitað hvorki í þennan
heim né annan... Þess vegna
þorði ég heldur ekki að segja
honum, að maðurinn í Bryant
Park og húsvörðurinn ...
Allt í einu datt henni í hug,
að hún yrði að hringja til föður
bróður síns, Alex Hartley, og láta
hann vita, að hún kæmi ekki
á morgun.
Hún greip símtólið og valdi
númer frænda síns í Stamford.
Eftir tvær hringingar anzaði
kjallarameistarinn, Charles.
„Halló, Charles, þetta er Loren.
Er frændi heima núna?“
„Nei, því miður, ungfrú Loren.
Hann er ekki ennþá kominn."
Loren leit á klukkuna. Hún
var farin að gánga ellefu. Það
var óhugsandi, að hann væri
ennþá í klúbbnum.
„Vitið þér hvar hann er?“
spurði hún og kveikti sér í síga-
rettu.
Charles ræskti sig, svo sagði
hann: „Hann verður í lysti-
snekkju hr. Cantrells í nótt.
Hann og hr. Cantrell ætla í
skemmtisiglingu um helgina.
Þjónn hr. Cantrells hringdi til
min út af þessu íyrir nokkrum
tímum."
Skrýtið, hugsaði Loren.
Hún þekkti Norman Cantrell,
frændi hennar hafði líka sagt
henni margt um hann. Og hún
mundi greinilega, að það var
tvennt í heiminum, sem Cantrell
þessi hafði ímugust á: kvenfólk
— og þjónar...
Hafði hann eitthvað breytzt í
þessu tilliti?
„Hr. Hartley og hr. Cantrell
verða burtu alla helgina," sagði
Charles. „Æ já, ungfrú Loren,
Framh. á bls. 30.
KOMIÐ TIL ÍSLANDS

ty/lcnriteSl
sííyrtivörurnar eru tvímælalaust þess virði að þér reynið
þær næst er þér gerið innkaup á snyrtivörum.
Vér viljum halda því fram, að þér hefðuð bókstaflega ekki
efni á öðru, en að kynnast þessum sérstöku og viðurkenndu
snyrtivörum.
Fást í leiðandi snyrtivöruverzlunum um alít land.
Heildsölubir gðir: SXVItTlVÖRUR II.F.
Laugaveg 20 — símar 11020 og 11021.
Okkur er sönn ánægja að gcta nú loksins boðið íslenzkum
konum þessar viðurkenndu og heimsþekktu snyrtivörur.
FALKINN
19