Fálkinn - 21.02.1966, Blaðsíða 34

LITAVER si.
aufjlýsir:
Málningavörur í miklu úrvali:
Gólfdúkur
Gólfflísar
Veggflísar
Veggdúkur
Amerískar KENTILE gólfflísar
— GLÆSILEGIR LITIR —
IH AM H sf.
Grensásvegi 22.
Sími 30280 — 32262.
Sendum heim.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
ttutjiýsir:
Einsmannssvefnsófi, stœrð 145 cm lengist
upp i 185 cm meS púSunum, sœngurfata-
geymsla undir. stólar fóst í stíl viS sófann.
SEmuis si.
húsgagnaverzlun
Hverfisgötu 50 — Sími 18830
• Talað milli hjóna
Framh. af bls. 32.
snyrtilegt í tali, kurteist í fram-
komu, bindindissamt þangað
til það er gift. — En þá er
slappað af, slakað á kröfun-
um til sjálfs sín. — Auð-
vitað ætti fólk að geta gert
sér ljóst, að dagleg sambúð er
annað en tilhugalíf, sem mót-
ast af vökudraumum hinnar
fyrstu ástar. Þar með er alls
ekki sagt, að kærleikstilfinn-
ingin sé útdauð. Við skulum
virða fyrir okkur ofur-einfalt
dæmi: Maður kemur heim úr
vinnu sinni um kvöldmatar-
leytið. Hann er búinn að ræða
við fólk allan daginn, sinna
erindum þess, og nú er hann
loksins laus. Hann er búinn að
fá ofnæmi fyrir fólki, og lang-
ar mest af öllu til að þegja.
Konan hans hefur verið ein
heima allan daginn, nema þær
stundir, sem hún hefur verið
að sinna blessuðum börnunum.
Hún þráir að fá einhvern til
að tala við. Svo þegar karlinn
hennar kemur heim, leggst
hann út af á dívaninn, og fer
að glugga í dagblöðin, ef hann
dettur þá ekki út af steinsof-
andi. Og hver láir vesalings
konunni, þótt henni verði á að
segja: „Það er naumast þú ert
skemmtilegur, þegar þú loks-
ins ert kominn heim!“ Og það
stendur ekki á svarinu. „Það
er naumast það eru viðtökur,
þegar o. s. frv. — koll af kolli.“
Sem betur fer, mun flestum
hjónum takast að komast inn
á leið tillitsseminnar, og mynda
sér saman umgengnisvenjur,
sem fullnægja báðum. Þau
komast að raun um, að alveg
eins og það er lífsspursmál fyr-
ir þau að eiga sínar góðu stund-
ir saman, er líka nauðsynlegt
fyrir þau að geta verið hvort
í sínu lagi með hugsanir sínar,
og láta sér skiljast, að hvers-
dagsleg tillitssenii er einnig
vottur um þá sömu ást, sem
tengdi þau saman í rósrauðu
tilhugalífi.
★ Afskipti annarra
Töluvert oft kemur það fyr-
ir, að utanaðkomandi áhrif
hafa sitt að segja í sambúð
hjóna. Það er til fólk, sem svo
að segja dregur annað hvort
hjónanna burt frá heimilinu,
og fyrir kemur, að slíkt leiðir
til lauslætis og jafnvel svika.
Það er langur vegur frá því,
að vonlaust sé um hjúskapinn,
þótt jafnvel alvarleg hjúskap-
arbrot komi fyrir. En þegar
sættir verða, eftir hjúskapar-
brot, veltur mikið á því, að
ekki sé verið að rifja atburð-
inn upp. Hann á að vera
gleymdur, eða að minnsta kosti
ofurseldur þögninni, — Af-
skipti foreldra og vina geta
stundum orðið mjög óheppileg.
Jafnvel þó að ráðleggingar séu
gefnar af góðum hug, verður
að gera ráð fyrir því, að flest
þetta fólk þekki aðeins málið
frá annarri hliðinni og dæmi
út frá því. Það gerist dómarar .
yfir öðrum hvorum aðilanum
eða báðum. Þetta er ein ástæð-
an til þess, að það er nauðsyn-
legt, að óvilhallur maður, sem
ekki telur það sitt hlutverk að
dæma, heldur að hjálpa, fjalli
um málið. Satt að segja hefur
mér stundum blöskrað, hvað
vandalaust fólk getur verið
fljótfærið í ráðleggingum sín-
um til hjóna. Það fylgir því
engin smáræðis ábyrgð að segja
við mann: „Losaðu þig bara
við konuna þína“. Þetta fólk
veit ekki, hversu kvalafullur
skilnaðurinn getur verið, og
hversu oft skilnaðurinn skapar
önnur vandamál í stað hinna,
sem átti að leysa.
★ Talað á milli hjóna
Flestir prestar munu hafa
orðið varir við það, sem ég
nefndi í upphafi þessarar grein-
ar, að sumt fólk vill helzt ekki,
að leitað sé um sættir. Ástæðan
er mjög oft sú, að skilnaðar-
áformið hefur kostað mikla
baráttu, og fólk hugsar svo:
„Ef ég sættist og allt fer í sama
horfið, þá er ekki víst, að ég
hafi mig í að sækja aftur um
skilnað.“ Þetta er ekki út í
bláinn sagt, en bendir þó til
þess, að undir niðri sé löngun
til að komast hjá skilnaðinum,
og þá þarf málið í rauninni
enn nánari athugunar við. Bezt
er þess vegna, ef hjón vilja
ræða við prestinn, áður en þau
hafa ákveðið skilnaðinn. Slíkt
kemur oft fyrir, og verður, að
ég vona, í flestum tilfellum til
góðs. Hins vegar getur sátta-
tilraunin leitt í ljós, að jafnvel
þótt hjónin séu sjálf á þeirri
skoðun, að það sé þeirra eigin
sambúð, sem skapar vandamál-
ið, sé rót vandræðanna annars ’
staðar. Eitt af því fyrsta, sem
prestur reynir að gera sér grein
fyrir, er það, hvort orsökin sé
ekki einhvers staðar annars
staðar. Hugsum okkur mann,
er hefur komist í fjárhagsvand-
ræði, og vill ekki láta konuna
sína vita af því. Hann hefur
áhyggjur af skuldum eða ein-
hverju slíku, en dylur áhyggj-
urnar með sér. Þetta verkar á
34
FALKINN