Fálkinn - 21.02.1966, Blaðsíða 36

v z ' , %■' m Cií
HEILDSÖLUBIRGÐIR:
KRISTJAN 0. SKAGFJÖRÐ H.F.
SÍMI 24120
C ONSIJL I OIITI\ A
bílaleiga
■nagiiiísar
skipliolfi 21
Minar: 2II<>0-2IIII5
Haukur (julmndMcn
HEIMASÍMI 21037.
• Litía sagan
Framh. af bls. 11.
gólfi. Bak við sjónvarpstækið?
Það stendur úti í horni á stof-
unni og er mátulega stórt til
að fela sig bak við það. í einu
stökki er Philippe kominn bak
við tækið og á sama augna-
bliki opnast hurðin og mon-
sieur Fouquet gengur inn.
.— Svona fljótt? Spyr ma-
dame Fouquet rugluð og felur
annað vínglasið bak við púða
á sófanum.
— Þessi fjandans veizla er
ekki fyrr en annað kvöld. Ég
leit skakkt á dagatalið, muldr-
aði monsier Fouquet. Hann er
argur í skapi og hlassar sér
þyngslalega niður í sófann.
Hann teygir sig eftir flöskunni
og fyllir glasið sem stendur á
gyllta borðinu.
— Þú hefur verið að drekka,
segir madame Fouquet og gýt-
ur augunum órólega í áttina að
sjónvarpstækinu.
— Já, ég fékk mér nokkra á
heimleiðinni af leiðindum yfir
að ég skyldi ekki geta litið rétt
á fjandans almanakið.
Hann stendur upp og geng-
ur í áttina að sjónvarpinu.
— Vejt't. minnst, segir hann.
Ég kem alveg mátulega til að
sjá leikinn milli Real Madrid
og Benfica.
Philippe er nærri dauður af
hræðslu, en monsieur Fouquet
kemur ekki auga á hann. IJann
hallar sér aftur á bak í sóf-
ann og fylgist með leiknum,
meðan madame Fouquet tví-
stígur vandræðalega á bak við
hann. Hún hefur ekki hug-
mynd um hvað hún á til bragðs
að taka.
Það líða nokkrar óendanlega
langar óþolandi mínútur, en
svo fara hinir sterku drykkir
að hafa sín áhrif og höfuð
monsieur Fouquet datt tvisvar
niður á bringuna. Hann var
ekki langt frá því að blunda.
Líðan Philippe bak við sjón-
varpstækið var hræðileg. Hann
var búinn að fá krampa í fæt-
urna af að standa svona keng-
boginn. Hann myndi ekki þola
þetta margar sekúndur í við-
bót. Aftur hneig höfuðið á
monsieur Fouquet niður á
bringuna. Blundar hann? Sef-
ur hann? Eða sér hann ennþá
hvað gerist á sjónvarpsskerm-
inum? Madame Fouquet er
næstum viss um að hann sé
sofnaður og gefur Philippe
merki með hendinni að hon-
um sé óhætt að reyna að koma
sér undan. Hann réttir úr sér
í skyndi og hleypur yfir að dyr-
unum og fram í anddyrið.
Monsieur Fouquet hrekkur
upp.
Það er enginn vafi á, að hann
hafði séð þetta ósvífna bragð.
Hann hafði séð hann skjótast
yfir gólfið.
Madame Fouquet grípur um
hjartastað. Þetta var meira eri
hún gat afborið. Nú bendir
maður hennar henni að koma
til sín.
— Segðu mér, byrjar hann.
— Ég held að ég hafi verið
í þann veginn að dotta eitt
augnablik, en segðu mér...
Hvers vegna var þessum manni
vísað af vellinum?
Willy Breinholst.
• Of lítið kaup
Framh. af bls. 21.
tvo útgjaldaliði í áætluninni.
Að vísu voru þeir notaðir til
annarra þarfa, en þau óskuðu
sér hvorugt að eiga hest eða
rókókó-húsgögn.
Sumir reyna að sniðganga
vandamálið með því að telja
konunni trú um, að tekjurnar
séu minni en þær raunverulega
eru. Þetta lánast sjaldan, þar
sem konan mun íyrr eða síðar
komast að því, hvernig landið
liggur og finnast hún hafa ver-
ið hlunnfarin. Og vantraust er
ávallt mjög varhugavert í
hjónabandi.
Aftur á móti ætti „eyðslu-
eyrir hennar“ og „eyðslueyrir
hans“ að vera fastir liðir á
efnahagsreikningnum og hvor-
ugt á að þurfa að gera skil á
þeim.
Enginn fitjar nú lengur upp
á nefið við orðinu „afborgunar-
skilmálar". Sú sparnaðaraðferð
er orðin mikilvægur liður í
efnahagskerfi þjóðarinnar. En
hér sem annars verður reglan
að vera svohljóðandi: Fleygið
yður ekki út í kaupsamninga af
alltof barnalegri bjartsýni! Haf-
ið alltaf hugfast, að fjárhags-
áætlunin á að vera yður stoð
og stytta, en ekki svipa. Sé
hún samin af skynsemi og hag-
sýni er hún miklu meira róandi
fyrir taugarnar en nokkur
taugapilla og svo hefur hún
engar skaðlegar aukaverkanir.
Einhver mun að sjálfsögðu
halda því fram, að það sé dýr-
ara að kaupa með afborgunum
en gegn staðgreiðslu, og það
er mikið til í því. En það er
það alls ekki alltaf. Sívaxandi
dýrtíð gerir peningana stöðugt
36
FALKINN