Fréttablaðið - 06.11.2009, Side 45

6. nóvember föstudagur 7
KA
hefur hjálpað mér heilan helling,
enda kann ég í rauninni ekki að
syngja.“
FEIMIN VIÐ SÖNGINN
Það er nefnilega ekki langt síðan
Lovísu fannst hún raunverulega
ekki kunna að syngja. „Ég hélt
alltaf að ég væri ekki með söng-
rödd og þorði ekki að syngja upp-
hátt fyrir framan fólk. Mamma og
amma eru líka svona en eftir að
ég fór að syngja er ég orðin viss
um að þær kunni það líka. Ég hef
líka heyrt ömmu mína í föðurætt
raula yfir pottunum á meðan hún
er að búa til karrí. Hún hefur mjög
fallega rödd.“
Lovísa hefur alla tíð verið í tón-
list. Hún lærði á píanó sem barn og
færði sig svo yfir í gítar og bassa
á unglingsárunum. Hún skemmti
sér vel í því en var lítið að prófa
sig áfram við hljóðnemann. Hún
hefur reyndar aldrei kunnað neitt
sérstaklega vel við sig í sviðsljós-
inu. „Mér er fyrst núna farið að
líða ágætlega á sviði og finnst það
meira að segja stundum skemmti-
legt. Ég kveið því alltaf mikið að
spila og ég reyndi oft að koma
mér undan því. Ég er búin að vera
heilmikið að glíma við þá hugs-
un að finnast ég vera að gera fólki
óleik með því að vera þarna á svið-
inu. En nú er ég búin að ákveða að
standa með sjálfri mér og hætta
að brjóta mig niður. Því til hvers
að vera að þessu ef maður ætlar
stöðugt að vera að brjóta sig niður
með því að hugsa hvað maður líti
asnalega út og hljómi illa?“
GERÐIST AF SJÁLFU SÉR
Það var kannski ekki skrýtið að
það tæki Lovísu tíma að venjast
sviðsljósinu, enda var hún ekk-
ert á þessari leið þegar hún dróst
inn í bransann með ógnarhraða
fyrir fjórum árum. „Á þeim tíma
var ég í Benny Crespo’s Gang, sem
ég er reyndar enn þá í. Einn dag-
inn vorum við vinkonurnar að
leika okkur og stofnuðum kántrí-
band. Það slitnaði svo upp úr því
þegar þær fóru út í nám, en upp
frá þessu fór ég að syngja og semja
lög í fyrsta skipti. Ég samdi lag
sem vinkonur mínar hvöttu mig
til að setja á netið. Ég setti það á
MySpace en tók það fljótt út aftur,
því mér fannst þetta eitthvað
vandræðalegt. En í millitíðinni
rákust þeir hjá Cod Music á lagið
og höfðu samband við mig.“ Þetta
var snemma árs 2006. Lovísa gerði
samning og fyrsta platan hennar
kom út þá um haustið. Lagið sem
fór á netið, Please Don’t Hate Me,
var titillag plötunnar, sem seldist
gríðarvel og var með þeim mest
seldu í jólaflóði þessa árs. Á þess-
um tíma var Lovísa að vinna í Skíf-
unni og svaraði daglega spurning-
um um hver þessi Lay Low væri
nú eiginlega.
JAY LO, LÚLA OG LAYLA
Nafnið Lay Low hefur fest rækilega
við Lovísu. Það var þó ekki útpæld
markaðssetning heldur hálfgerð
tilviljun, eins og svo margt annað á
ferli Lovísu. „Ég man vel þegar þau
hjá Cod Music hringdu í mig, áður
en ég átti að spila á fyrstu tónleik-
unum, og spurðu hvað ég vildi að
þau settu á plakatið. Ég vissi ekk-
ert hverju ég ætti að svara. Svo
stakk vinkona mín upp á Lay Low
og mér leist ágætlega á það.“
Lovísa hefur heyrt ýmsar
skemmtilegar útgáfur af nafninu.
„Sumir halda að ég heiti Jay Lo,
Layla, eða kannski Lúla. Eða bara
eitthvað sem rímar við Lay Low.
Fyrst var ég alltaf í því að leiðrétta
fólk ef það ætlaði að fara að kalla
mig sjálfa Lay Low. En nú er mér
orðið sama, enda er mér farið að
þykja vænt um þetta nafn. Svo
finnst mér þægilegt að vera Lay
Low þegar ég er að koma fram. Svo
er ég sjálf og prívat bara Lovísa.
En ég er sko ekki Lay Low þegar
ég kem fram með Benny Crespo’s
Gang. Þá er ég Lovísa.“
SEMUR KVIKMYNDATÓNLIST
Fram undan eru ekki minna spenn-
andi tímar en þeir undangengnu.
Og Lovísa ætlar að halda áfram að
troða áður óþekktar slóðir. Næsta
stóra verkefni er að semja tónlist-
ina við Kóngaveg 7, nýja kvikmynd
Valdísar Óskarsdóttur. Í millitíðinni
er svo ein tónleikaferðin enn og sú
ekki af leiðinlega taginu, ef það er
þá til. Hún ætlar að fylgja Emilíönu
alla leið til Ástralíu á milli jóla og
nýárs. „Emilíana er að fara að spila
á tónlistarhátíðum svo ég veit ekki
hversu mikið ég fæ að hita upp
fyrir hana. En ég er að fara að spila
á bassa og hjálpa til við að halda
stuðinu góðu. Ég hef aldrei komið
til Ástralíu þannig að ég var ekki
lengi að segja já við þessu boði.“