Fréttablaðið - 19.12.2009, Blaðsíða 108

72 19. desember 2009 LAUGARDAGUR
vera að horfa á Spaugstofuna og segja:
Nei heyrðu, þetta er ekki gott stöff!“
Það er mismunandi fílingur í þátt-
unum. Dagvaktin er til dæmis meira
drama en hinar tvær seríurnar. Í hvern-
ig „fílingi“ er bíómyndin?
„Hún er beggja blands. Það er hægt að
hlæja svolítið og gráta svolítið. Ég held
að konur muni gráta yfir þessari mynd.
Það kom mér svolítið á óvart þegar ég
horfði á hana hvað hún er mikið drama.
Til að svipta hulunni af þessum ágæta
manni (Georgi) þurfti góðan slatta af
drama.“
Er Georg ekki aðalmálið í þessari
mynd?
„Jú, og hann er aðalpersónan í öllum
þáttunum. Hann leiðir þetta áfram og án
hans myndi ekkert gerast.“
Bjarnfreðarson er fyrsta íslenska
framtíðarmyndin og gerist sjö
árum eftir síðasta Fangavaktarþátt-
inn. Sirka 2016 sem sagt. Jón segir
að það sé lítið verið að vinna með
framtíðardagsetninguna.
„Það eru engir fljúgandi rafmagnsbíl-
ar eða neitt,“ segir hann og flissar. „En
það eru mörg flassbökk. Það eru fimm
ungir rauðhærðir strákar sem leika
Georg á ýmsum aldri. Sonur minn og
nafni leikur þann yngsta. Það þurfti að
breyta honum aðeins fyrir þetta. Hann
þurfti að safna hári og við þurftum að
klippa hann með koppaklippingu. Hann
var rosalega spenntur fyrir að leika
Georg því hann hélt að það yrði rakað-
ur skalli á hann. En hann fékk móhík-
ana-rönd í staðinn svo hann var alveg
sáttur.“
Helvítis harkið
Ákveðnu tímabili er lokið í lífi Jóns.
Georg Bjarnfreðarson ætti að vera
horfinn úr lífi hans og svo missti hann
nýlega vinnuna á auglýsingastofunni.
Hvað tekur við?
„Nú, það eru stjórnmálin og Besti
flokkurinn! Það eru sveitarstjórnar-
kosningar næsta vor og ég stefni á borg-
arstjórastólinn. Það er einhver milljón
kall á mánuði sem eru langhæstu laun
sem ég hef nokkurn tímann haft. Ég
er að setja saman lista, þarf þrjátíu og
tvo á hann. Draumastaðan er að hinir
flokkarnir standi og falli með mér. Þá
ætla ég að segja: Ég er til í að vera með
þeim sem eru til í að leyfa mér að vera
borgarstjóri. Svo verð ég bara í lausa-
mennsku og þarf ekkert að mæta á
fundi því þeir vilja hvort sem er ekkert
að ég mæti á fundi. Þetta verður eins og
í Réttó í gamla daga. Ef ég mætti ekki í
tíma fékk ég aldrei mínus í kladdann af
því að það voru allir bara ánægðir yfir
því að ég væri ekki þarna. En ég hef
engan áhuga á að staldra þarna við. Ég
stefni á Alþingi. Alþingismenn eru með
570 þúsund kall á mánuði í grunnlaun
og svo eru alls konar aukasporslur ofan
á. Þetta er í kringum milljón, held ég.
Það er allavega mjög góður peningur
í þessu.“
Æviminningabók Jóns, Indjáninn,
kom út fyrir nokkrum árum og átti að
vera fyrsti hluti trílógíu um uppvaxt-
arárin. Það gengur eitthvað seinlega
að koma með næstu bækur, en Jón er
þó byrjaður á næstu bók sem heitir
Sjóræninginn og síðasta bókin geng-
ur undir vinnuheitinu Núpur í tölvunni
hjá Jóni.
„Ég er búinn að vera að skrifa, en það
er bara enginn peningur í þessu. Maður
þarf alltaf að vera að vinna með.“
Eða sækja um rithöfundarlaun?
„Einmitt. Ég er örugglega búinn að
sækja tíu sinnum um þau en fæ aldrei
krónu. Mér finnst ég ætti að fá milljón
á mánuði – mér er alveg sama frá hverj-
um – til að geta gert þessa hluti. Ég fór
ekki að vinna í auglýsingabransanum
af hugsjón. Það var bara til að hafa í
mig og á.“
Saknarðu auglýsingabransans?
„Ég sakna hans eins og hann var.
Þegar allir áttu nógan pening og maður
gat farið til Portúgals og tekið upp aug-
lýsingar. Hann er ekki svoleiðis leng-
ur og það verður langt þangað til það
kemur aftur. Þetta var í fyrsta skipti
síðan ég var tvítugur sem ég hafði
verið í 9-5 vinnu. Ekki í þessu helvítis
harki endalaust. Maður var alltaf að
spyrja sig: Hvað á ég að gera næst?
Maður getur aldrei haldið upp á jólin
af því maður hefur alltaf svo miklar
áhyggjur af því hvað maður eigi að
fara að gera eftir áramót!“
Ertu þá með áhyggjur af því hvað þú
ætlar að gera næst?
„Ég er alltaf með þær áhyggjur
enda veit ég ekkert hvað ég ætla að
fara að gera næst. Það vantar ekki að
ég er með fullt af hugmyndum. Ég er
búinn að viðra hugmyndir hér og þar,
en það er ekkert komið á fast. Svo það
er bara hark.
En ef ég væri borgarstjóri og
fengi mína milljón á mánuði þá væri
þetta þægilegra. Þá gæti ég slakað
á og klárað bókina mína og farið til
útlanda. Virkilega farið að pródúsera
dót.“
Á KROSSGÖTUM Hulunni er svipt af Georgi í Bjarnfreðarsyni.
JÓN GNARR UM HIN HLUTVERKIN SÍN
Valli í Íslenska draumnum
„Hann var nú bara skammsýnn, tak-
markaður og sjálfsöruggur bjáni. Ennþá
meiri lúði en Tóti.“
Júlli í Maður eins og ég
„Ég man nú varla eftir honum, mér
fannst þetta svo slæm mynd.“
Yfirkennarinn í Tvíhöfða
„Þessi er mikill snillingur. Einn af
mínum elstu karakterum og mér finnst
mjög vænt um hann. Hann er náttúr-
lega algjörlega siðblindur og snarklikk-
aður. Mjög spennandi náungi.“
Umferðar-Einar
„Hann er hluti af stærra karaktera-gall-
eríi. Þetta eru allt ofsalega góðir karlar.
Umferðar-Einar er einn og svo er annar
sem er alltaf faðmandi fólk í Bónus
af því það er svo yndislegt. Þetta eru
menn sem alltaf sjá það jákvæða í öllu
og eru snyrtilegir og nákvæmir og næst-
um því með Asperger-heilkenni.“
Graða konan
„Ég er með nokkrar kerlingar, til dæmis
Gröðu konuna og reiðu konuna í
dúettinum Plató. Graða konan er
ofsalega mikil kona, sem gæti unnið í
félagsmálum, en svo breytist hún allt
í einu í dónakerlingu. Hún byrjar alltaf
rólega en svo er hún stökkvandi inn á
klósett að fróa sér eða missandi sig yfir
strípisjói þar sem allsberir karlar eru að
dansa.“
Ertu búinn að undirbúa þig mikið áður
en þú hringir „í“ Smásálina?
„Jú stundum, en yfirleitt er þetta ekkert
undirbúið. Bestu karlarnir sem hafa
komið hafa orðið til algjörlega á staðn-
um. Oft erum við með útgangspunkt.
Það myndast mjög sérstakt samband á
milli okkar Sigurjóns í þessum símtölum
og ég heyri alltaf á honum hvort ég sé
að fara of hægt eða megi dvelja lengur
í því sem ég er að gera. Ég veit aldrei
sjálfur hvort eitthvað sé fyndið eða ekki
á meðan ég er að gera það. En ég heyri
það svo vel á Sigurjóni því hann er svo
brútal.“
GOTT AÐ FÆRA FÓLKI HVÍLD FRÁ LEIÐINDUNUM „Ég og Pétur erum einfaldlega bestu gaman-
leikarar þjóðarinnar. Það er bara þannig.“
Ég fór ekki
að vinna í
auglýsinga-
bransanum
af hugsjón.
Það var bara
til að hafa í
mig og á.
FRAMHALD AF SÍÐU 30