Vikan - 28.02.1963, Blaðsíða 26

Þórir Lárusson, for-
maður skíðadeildar
ÍR fer alltaf á skíði
í skíðaferðum.
Jakob Albertsson (bóndinn í skíða-
skálanum, segir Þórir) var umsjónar-
maður fjögurra daga skíðaskólans
ásamt Þóri og . .. .
.... Sigurjóni Þórðarsyni — Nei, það
er bölvuð vitleysa, segir hann, —
ég kom ekkert nálægt því.
2g — VIKAN 9. tbl.
— Fara nærri allir á skíði, sem taka þátt í skíðaferðum
að skíðaskálunum?
— Ég held að flestir fari á skíði, svarar Þórir Lárus-
son, formaður skíðadeildar ÍR og brosir. — Sumir fara
líka í gönguferðir, og einu sinni í vetur kom til okkar
skóli—• eða skólabekkur — og ég held að enginn úr þeim
hóp hafi stigið á skíði. Það var dálítið erfiður hópur.
Við urðum til dæmis að standa yfir honum, svo hann
reykti ekki á svefnloftinu.
Við sitjum saman á vertshúsi í Reykjavík og ræðum
um Skíðaskála ÍR í Hamragili, Þórir, Sigurjón Þórðar-
son og ég. Úti gengur á með þéttum hríðaréljum, og
skíðaíþróttarunnendurnir hinum megin við borðið líta
út í hríðina með velþóknun. Veslingarnir, hugsa ég, þeir
vita ekki, að í kvöld verður komin rigning og enginn
srijór lengur.
— Við vorum í gærkvöldi og nótt að koma fyrir nýrri
ljósavél þama uppfrá, segir Þórir. — Þetta er allt að
smákoma, það vantar ekki mikið á, að skálinn sé full-
gerður í öllum atriðum.
— Hvað er hann gamall?
— Hann var vígður fyrir tæpu ári. Þá hafði verið
unnið sleytulaust við hann síðan 1958, en það var eitt-
hvað byrjað á honum fyrr. Svo lá það niðri til 1958.
— Allt unnið í sjálfboðavinnu?
— Hvað var keypt mikil vinna, Sigurjón? spyr Þórir.
— Eitthvað fyrir 70—80 þúsund. Við urðum að fá tré-
smiði til að gera grindina. Við eigum nóg af rafvirkjum,
bifvélavirkjum og jafnvel járnsmiðum, aðeins einn tré-
smið. Og engan múrara. Þess vegna er kamínan ekki
enn komin upp. Við verðum endilega að fá einhvern
múrara í deildina.
— Hve mikils virði er skálinn nú?
— Við höfum það nú ekki svona í hausnum. Ætli það
sé ekki eitthvað um 1,3 milljónir.
— Það eiga þá sumir drjúgmikla vinnu í skálanum.
— Já. Annars var það ekki skráð svo nákvæmlega.
Einn er þó skráður með um 2000 vinnustundir. Það er
Logi Magnússon, rafvirki.
— 2000 vinnustundir! Það er eitt vinnuár!
— Já.
— Hvað hýsið þið marga í einu í skálanum?
— Við höfum 43 rúm. Annars geta gist þar 60 í einu, því
það er hægt að leggja sig í poka á gólfið líka, svarar Þórir.
Framhald á bls. 36