Vikan - 04.07.1963, Síða 50
og er alltaf að segja mér hvað
ég á að gera og ekki að gera.“
HÚN var orðin óþolinmóð.
Líkami hennar vó salt á handrið-
inu, þar sem hún hálfsat, og
dinglaði vélrænt öðrum fætinum.
Framhald í næsta blaði.
Plötur og dansmúsík.
Framhald af bls. 22.
ekki að geta þess að hinar fást
ennþá, þetta eru semsé lög en
ekki hávaði.
,Tommy Roe: Susie Darlin' og
Piddle de Pat. Ef ég vissi ekki
að Tommy væri karlmannsnafn
þá hefði ég haldið að það væri
kvenmaður sem syngur á þess-
ari plötu. Tommy reynir að end-
urvekja hið gamalkunna Susie
darlin' en tekst ekki. Hitt lagið
er hins vegar fjörugt og skemmti-
lega sungið. Á kórinn, sem að-
stoðar sinn þátt í því að ó-
gleymdri hljómsveitinni. HMV
hljómplata úr Fálkanum.
Ljóð úr Þokum.
Framhald af bls. 11.
Morkinkeðja og meinskapan
Þótt leðjumegna lognist yfir
þang
og lastakögur grandi öllum
lýð
þá diínmir yfir, djúpið knýr
í fang
er deiglumergðin snapir
ferskjugríð.
En skorpin angan skirrir
fyrir borð
og skapanornir veitast enn
í lok.
Þá magnast slyddan, moldin
ber á storð
og mögur jarðar slítur undir
kok.
Þá birtist undir beljakanna
hríð
svo bylgjur sendast meirar
ofan stall
kynleg vipur, kuldavæn og
blíð
er kveinka sporði fyrir
mannsins gall.
Semingsótti syndir undir lönd
og svertir jarðar kverkatök
og bönd.
Sirkilmynd
Innundir sveimandi tröll-
auknum tanngarði
treðmjúkur hlaupandi post-
ulans lijólbarði
gengur í auðmjúkum stór-
fiska stígvélum
stoltur í gróandi freðnefja
vígvélum.
Hleypur í gamlandi sveim-
hjóla sviðkjamma
svitinn er linur í kvaplosa
helramma.
Brosandi stendur í sólskini
samfara
sefjandi gangráður alheims-
ins hamfara.
Hillist í banbænum glerbrot-
um gleymskunnar
grimmlyndur vargur í sam-
tökum heimskunnar.
Hvæsir hann geyst inn í flug-
vélar fornaldar
freðnegldar, samfelldar, hel-
þrungnar, ótaldar.
Tvö smáljóð um sýndar-
mennsku og hroka
I.
Mér þætti gaman
að vita
hvað orð-
ið hefur
af tann-
burstanum
_ ?
— ?
— ?
mínum.
II.
Þetta
eru
ekki góðar
tvibökur.
UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ó A.
HVAR E R ÖRKIN HANS NOA?
I*að cr alltaf sami lcikurinn í hénni Ynd-
isfríð okkar. Hún hefur falið örkina hans
Nóa einhvers staðar í blaðinu og heltir
góðum verðlaunum handa þeim, sem getur
fundið örkina. Verðlaunin eru stór kon-
fektkassi, fullur af bezta konfekti, og
framleiðandinn cr auðvitað Sælgætisgcrð-
in Nóio
Nafn
Heimill
Orkin er á bls.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
AÐALBJÖRG HELGADOTTIR,
Vesturgötu 22, Reykjavík.
Vinninganna má vitja á skrifstofu
Vikunnar.
y
Allir á hættu, austur gefur.
* D-G-3
y 10-9-7-3
y D-4
* A-K-8-4
* K-10
y 8-2
y A-K-G-10-7-2
Jf. G-10-3
* 4-2
y K-6-5-4
+ 8-3
Jf. D-9-6-5-2
* A-9-8-7-6-5
y A-D-G
y 9-6-5
* 7
Austur.
1 tígull
pass
pass
Suður Vestur
1 spaði pass
4 spaðar pass
Norður
3 spaðar
pass
Útspil tígulátta.
í spilinu í dag kemur fyrir
varnarspilamennska, sem á er-
lendu máli er kölluð „uppercut".
Eflaust þekkja margir þetta orð
frá hnefaleikum en þaðan hafa
bridgesérfræðingarnir, sem upp-
götvuðu þessa varnarspila-
mennsku sótt það. f stað fræði-
legrar útskýringar skulum við
líta á ofangreint spil.
Vestur spilaði út tíguláttu,
blindur lét lágt og austur átti
slaginn á tíuna. Hann tók nú tíg-
ulásinn einnig. Suður hafði látið
tígulfimm í fyrsta slaginn og tíg-
ulníuna í annan.
Austur vissi hins vegar að suð-
ur hlaut að eiga tígulsexið eftir,
því að með þrjú spil í tígli, hefði
vestur spilað annað hvort út tíg-
ulsexi eða tígulþristi.
Nú var tígultvisti spilað og
vestur „uppercuttaði" með spaða"
fjarkanum. Þið sjáið, að austur
spilaði viljandi tvistinum frekar
en kóngnum. Hefði hann spilað
kóngnum, var ekki víst að hann
vildi láta vestur trompa í, heldur
væri aðeins að spila sig út úr
spilinu. Blindur varð að trompa
með gosanum og þar með var
austur kominn með trompslag.
Þar eð sagnhafi gefur ávallt einn
slag á hjarta, var hann einn nið-
ur. Spaðagjarkinn reið bagga-
muninn í þessu spili.
gQ — VIKAN 27. tbl.