Vikan - 14.11.1963, Blaðsíða 29
1. Canon7
2. Canonflex RM
3. Canonet
■4. Canonet Junior
5. Canon Demi
s
BJÖRN i INGVAR
Aðalstræti 8 — Sími 14608.
GADDAVÍR QG NJÓLI
Framhald af bls. 9.
verða allir fjarlægðir, enda kom-
inn tími til. Þar verður byggt
nýtízku gufubað. Þar verða líka
tvær útisundlaugar, önnur djúp
en hin grunn busllaug fyrir
börn. Ásamt þessu verða byggð
búningsherbergi fyrir gufubað-
ið, baðströndina og laugarnar.
Ekki er ólíklegt að rúmt og
skjólgott sólbaðsdekk verði haft
nærliggjandi þessum mannvirkj-
um.
Ekki er öll þrautin leyst með
þessu. Laugarvatn mun ætíð
hafa þá sérstöðu meðal sunn-
lenzkra ferðamannastaða, að þar
verður af augljósum ástæðum
meira um dvalargesti en annars-
staðar. Fyrir þá er ekki nóg að
hafa gistiherbergi, gildaskála,
gufubað, baðströnd og útisund-
laugar. Það er að vísu gott og
blessað, en flestir kunna því vel
að hafa eitthvað fyrir stafni enda
þótt skyldustörf kalli ekki bein-
línis að. Menn geta slappað af
við það í nokkra daga að borða
og drekka og baða sig, en halla
sér þess á milli með góðan reyf-
ara.
Á öllum góðum ferðamanna-
stöðum er margt hægt að gera
sér til dundurs. Og það er eitt
af því sem vantar á Laugarvatni
núna. Þessvegna eru dvalargestir
dálítið eirðarlausir og ónógir
sjálfum sér. Að sjálfsögðu mun
hljómsveit hússins leika í gilda-
skálanum við vatnið og menn
munu geta stytt sér stundir á
barnum, sem þar verður án efa.
Ef Þorkell Bjarnason heldur
áfram starfsemi sinni á Laugar-
vatni, er ekki ólíklegt, að hann
bjóði bæði íslenzka og arabiska
gæðinga í reiðtúra upp að Geysi
eða út á Laugarvatnsvelli, ef
mönnum finnst hitt of langt. Það
verður vinsælla sport með
hverju árinu; Þorkatli er óhætt
að halda áfram þessvegna.
Sport er það einmitt, sem með
þarf. Ég var eitt sinn á brezk-
um ferðamannastað, sem raunar
hafði nú ekkert af þeim ágæt-
um, sem náttúrunni hefur þókn-
azt að prýða Laugarvatn með.
En þar var mikið af allskonar
sporti og flestir dunduðu við það
daglangt. Þar var til dæmis al-
veg sérstakt keilusport fyrir
aldraðar konur. Sá völlur var
jafnan þétt skipaður.
Nú vil ég ekki halda því fram,
að við förum svo í fötin Bret-
anna, að aldraðar konur krefjist
þess, að upp verði sett sérstakt
keilusport á Laugarvatni. Þær
munu fremur taka prjónana
sína, setjast á góðan bekk og
njóta þess að horfa út á vatn-
ið. En þeim sem hafa óbilað
þrek er það ekki nóg. Ég ímynda
mér, að það verði byggt allstórt
íþróttahús á Laugarvatni og það
verður líklega haft niðri á
ströndinni, milli gufubaðsins og
hversins. Sú bygging verður að
miklu leyti úr gleri. Þar verður
innilaug, aðstaða fyrir badmin-
ton og tennisvellir ásamt að-
stöðu fyrir annarskonar vinsælt
innanhússport. Ég hef rissað upp
mynd af þessu eins og ég
ímynda mér að ströndin líti út
með þessum mannvirkjum og sú
teikning fylgir hér með. Á tún-
inu norðan og vestan við íþrótta-
húsið verða rennisiéttir vellir
fyrir mini-golf, sem ryður sér
mjög til rúms á sambærilegum
stöðum erlendis og líklega verð-
ur sett upp fullkomin golfbraut
á Laugarvatni, þegar tímar líða.
Lengra vestur á túninu taka
svo við íþróttamannvirki íþrótta-
kennaraskóla Islands. Skólinn
er úti í júnílok og úr því er lítið
gert við þessi mannvirki. Mér
þykir líklegt, að það fari í vöxt,
að íþróttahópar verði hafðir við
æfingar á Laugarvatni, auk þess
sem reynt verður að nýta
iþróttamannvirkin að einhverju
leyti fyrir þá, sem þess óska.
Enginn þarf að kvíða mann-
fæð á Laugarvatni, þegar strönd-
in grýtta, sem enn er ónumið
land, verður komin í þetta horf.
Auk þess bendir allt til þess, að
bær rísi á Laugarvatni. í sam-
bandi við útfærslu byggðar á
Laugarvatni stafar staðnum
hætta af því, að skammsýnir
menn ráðstafi strönd vatnsins til
miður æskilegra hluta. Það vrði
að vísu ekki rothögg fyrir Laug-
arvatn sem glæsilegan ferða-
mannastað, en mundi tefja sjálf-
sagða og eðlilega þróun um ó-
ráðinn árafjölda.
Það verður líklega talsvert
vandamál að finna viðunandi
lausn á tjaldstæðamálinu. Þó er
það veigamikið atriði; það fer
allstaðar í vöxt að fólk búi í
tjöldum í sumarleyfum sínum,
enda fást nú orðið tjöld og við-
leguútbúnaður, sem bera langt
af því sem áður þekktist. Skóg-
lendinu í brekkunni ofan við
Laugarvatn verður tæpast ráð-
stafað fyrir tjaldstæði. Þar eru
að vaxa upp furur og grenitré,
sem hafa umboð frá Hákoni
Bjarnasyni til að verða nytja-
skógur eftir svo sem hundrað
ár. Meðan við bíðum eftir því að
geta tjaldað í skjóli þessara
trjáa, verður að gera einhverja
viðhlítandi bráðabirðaráðstöf-
un. Og hvað verður þar til varn-
ar, várum sóma? Ef hlíðin fyrir
innan Laugarvatn verður ekki
þéttbyggð af sumarbústöðum, þá
er verulega lausn að finna þar.
Tjaldafólk vill gjarnan hafa
hríslur í námunda og bezt er að
tjalda i rjóðri. Það verður ekki
gengið framhjá þessu atriði í
uppbyggingu staðarins; einhvers-
staðar verður að skipuleggja
þokkaleg tjaldstæði og rækta
þar skjólbelti, ef skóglendið í
VIKAN 46. tbl. — 29