Vikan - 19.03.1964, Blaðsíða 2

cvu sokkar eru m. a.
með sóla úr Helanca crepþræði,
sem gerir þá sterkari, mýkri
og hlýrri. Þeir eru framleiddir í
nýjustu tízkuiitum og snið þeirra,
sérstaklega lagað eftir fætinum.
UV LXsokkareru netofnir
og fylgir þeim ábyrgðarseðill.
Reynið eitt par og þér munuð
sannfærast um gæði þeirra.
t? V U nylonsokkar eru
framleiddir úr ítölskum DELFION
nylonþræði í fullkomnustu vélum,
sem til eru á heimsmarkaðinum.
nylonsokkar fást
Erlendir sérfræðingar munu annast
eftirlit með framleiðslunní,sem he-
fur staðist gæðamat INTERNA-
TIONAL COMITÉ D’ELEGANCE
DU BAS sem FIRST QUALITY.
flestum verzlunum
SOKKAVERKSMIÐJANeva
Akranesi h.f.
wm * mii!
utlom yaan •viiv:;
I fullri alvöru:
Nýtf
Það hefur rifjazt upp fyrir
niörgum, sem lesið hafa hina
inargumrætklu ævisögu Hannes-
ar Hafstein, livert hitamál sim-
inn var á þeim áruiri er hann
var enn óframkvæmdur lilutur.
Alls ófróðir bændur voru gabh-
aðir til að sækja iitifund í
Reykjavík og mótmæla símanum.
Nú finnst víst flestum þetta und-
ariegt, ef ekki óskiljanlegt, enda
eru íslendingar ein mesta síma-
þjóð heimsins ef marka má töl-
ur þar um.
Nú er annað símamál á ferð-
inni: Eitt af hinum tæknilegu
undrum nútimans sem lagt liefur
allan hinn siðmenntaða heim
undir sig og allir eru vissir um
að sé einnig það sem koma skal
hér. Enginn hefur beinlínis
boðað til fjöldafundar á móti
sjónvarpinu eða gabbað langt
að komna menn til að rétta upp
hendurnar á fjöldafundi. En
margir hafa vitnað í blöðum og
á öðrum vettvangi og prísað
hvern dag, sem sjónvarpslaus
liður. Nú höfum við ekki önnur
kynni af sjónvarpi, en stöðina
á lveflavikurflugvelli. Samt sem
áður hefur fjöldi fólks keypt
sjónvarpstæki fyrir tiu til tutt-
ugu og fimm þúsund krónur til
þess að geta fylgzt með þvi,
sem þar fer fram. Þetta „afsið-
andi og menningarspillandi her-
mannasjónvarp" hefur þrátt fyr-
ir allt aðdráttarafl. Raunar verð-
ur ekki séð, að afsiðun hafi geng-
ið örar íyrir sig, eða þessi marg-
rómaða, íslenzka menning meira
en orðið var, siðan fólk fór að
horfa á sjónvarpið frá Kefla-
vík.
En benda þá ekki líkur til
þess, að íslenzku sjónvarpi yrði
tekið tveim höndum? Ég hygg
að svo yrði. Menn klifa sifellt
á ókostum sjónvarpsins, tíma-
eyðslunni, töfum barna frá námi,
jafnvel slæmsku í augum. Það
er eins og það gleymist, að hægt
sé að skrúfa fyrir þetta tæki.
Það er engu líkara, en fólk liafi
ekki meira álit á sjálfu sér en
svo, að það muni ekki geta slit-
ið sig frá skerminum, sania
hvernið efnið er. Ekki er ég
hræddur um, að það verði al-
mennt. Þvert á móti mundi ég
fagna þvi að fá íslenzkt sjón-
Framhald á bls. 50.