Vikan - 08.10.1964, Blaðsíða 50
UNGFRÚ YNDISFRÍÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ó A.
HVAR E R ÖRKIN HANS NOA!
ÞaS er alltaf saml leikurinn 1 hcnnl Ynd-
lsfrlS okkar. Hún hefnr fallS Srklna hans
Nóa elnhvers staSar f blaSInu og heitlr
góSum verSlaunum handa þelm, sem getnr
íundið Srkiha. VerSIaunln eru stór kon-
fektkassi, fullur at hezta konfckti, og
íramlelBandlnn er auSvltaS SælgætlsgerS-
ln Nót.
Nafn
Helmlll
örkln er & bls.
SÍSast er dreglS var hlaut verSIaunln:
EDDA EGGERTSDÓTTIR,
Suðurlandsbraut 20, Rvík.
Vinninganna má vitja I skrifstofu
Vikunnar. 41. tbl.
hugsað sér að mæla með aðgerðum
gegn Bretum. Hann sló kveikjar-
anum laust í borðið, til að vekja
aftur athygli á formennsku sinni.
— Það er þá samþykkt, félagar.
Ognarverk gegn brezku leyniþjón-
ustunni?
Umhverfis borðið kinkuðu menn
varlega kolli.
— Ég er samþykkur. Og þá snú-
um við okkur að skotmarkinu inn-
an þeirrar stofnunar. Ég minnist
þess, að félagi Vozdvishensky var
að segja eitthvað um goðsögn, sem
hefði styrkt mjög starfsemi þess-
arar leyniþjónustu. Hvernig getum
við stuðlað að þv(, að eyðileggja
þessa goðsögn, og lamað þannig
starfsafl þessarrar þjónustu? Hver
er þessi goðsögn? Við getum ekki
hitt alla starfsmenn leyniþjónust-
unnar í einu höggi. Eigum við að
beina því að höfði hennar? Hver
er höfuð brezku leyniþjónustunnar?
Aðstoðarmaður Nikitins ofursta
hvíslaði einhverju í eyra hans.
Nikitin ofursti ákvað, að þetta væri
spurning, sem hann gæti og ef til
vill ætti að svara.
— Hann er aðmíráll. Hann er
þekktur undir stafnum M. Við höf-
um zapiska um hann, en það
stendur mjög lítið í henni. Hann
drekkur ekki mikið. Hann er of
gamall til að hafa verulegan áhuga
fyrir kvenfólki. Almenningur veif
ekki um tilveru hans. Það væri
erfitt að vekja hneyksli í sambandi
við fráfall hans. Og það væri ekki
auðvelt að koma honum fyrir katt-
arnef. Hann fer sjaldan til annarra
landa. Það væri ekki smekklegt að
skjóta hann á götu í London.
— Það er mikið til í þessu hjá
yður, félagi, sagði G hershöfðingi.
— En við erum hér til þess að
finna skotmark, sem fullnægir þörf-
um okkar. Eiga þeir engan, sem
er hetja leyniþjónustunnar. Ein-
hvern, sem er dáður, og svo vin-
sæll að dauði hans ylli skelfingu?
Goðsagnir myndast um hetjudáðir
og hetjur. Eiga þeir enga slíka
menn?
Það var Nikitin, hershöfðingi í
MGB, sem rauf þögnina: Hann
sagði hikandi: — Það er til maður
að nafni Bond.
6. KAFU - DAUÐADÓMUR.
— Yxbxxnna mat! Þetta grófa
blótsyrði var uppáhald G hershöfð-
ingja. Hann lamdi flötum lófunum
í borðið: — Félagi, svo sannarlega
er til maður að nafni Bond, eins
og þú segir. Rödd hans var kald-
hæðnisleg. — James Bond. (Hann
bar það fram „Sjems"). Og eng-
inn, ekki einu sinni ég, mundi nafn
þessa njósnara! Við erum svo sann-
arlega gleymnir. Það er engin
furða, þótt leyniþjónustan sæti
gagnrýni.
Vozdvishensky hershöfðingi fann
hjá sér hvöt til að verja sig og
deild sína. — Óvinir Sovétríkjanna
eru óteljandi, félagi hershöfðingi,
sagði hann í mótmælaskyni. —
Þurfi ég á nöfnum þeirra að halda,
sendi ég eftir þeim í aðalskjala-
safnið. Að sjálfsögðu þekki ég nafn
Bonds. Hann hefur oftar en einu
sinni valdið okkur óþægindum. En
sem stendur er hugur minn fullur
af öðrum nöfnum, — nöfnum fólks,
sem er okkur óþarft nú, á þessari
stundu. Ég hef áhuga fyrir knatt-
spyrnu, en ég man ekki nafn hvers
þess útlendings, sem skorað hefur
mark gegn Dynamo.
— Yður er frjálst að gera að
gamni yðar, félagi, sagði G hers-
höfðingi, til að undirstrika hve óvið-
eigandi þessi athugasemd var. —
EINANGRIÐyÍr
GEGN HITA
OG KULDA
Þér fáiö einangrunarkostnaðinn
endurgreiddan á fáum árum
í spöruðu eldsneyti.
Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild
að spara eldsneyti svo sem unnt
er, og þar að auki er hlýtt hús
(vel einangrað) mun notalegri
vistarvera en hálfkalt (illa
einangrað).
STEINULL H.F.
1
Lækjargötu — Hafnarfirði — Simi 50975.