Vikan - 12.11.1964, Page 16

\ ss, s:

t . _
'■ 'i’
<■- - * 's í
! JU,

:v.

' ' :

::; /vvv:
■-■■
L
L á

.

, -O- Hvað sera segja raá um Napóleon, |>á verður því ekki neitað,
að hann var snillingur í hernaðarlist; sá jafnan veilurnar f herstjórn
andstæðinganna og notfærði sér það með leifturhraða. Hér er teikn-
* ing sem sagt er að Napóleon hafi haft miklar mætur á, en hún
sýnir þau augnablik þegar La Grande Armée, franski herinn, rekur
smiðshöggiS á orrustuna við Austerlitz og flótti brestur á lið Rússa
■ : og Austurríkismanna, Napóleon er á hvítum hesti vinstra megin. Xil
• hægri sjást herfangar leiddir fram. Riddaraliðið er Iátið ráðast á
orrustustaðinn úr þrem áttum. í baksýn eru Pratzen-hæðir.
Orrustan við Austerlitz er ein frægasta orrusta
veraldarsögunnar og Fransmenn minnast þess
enn í dag með allmiklu stolti, þegar Napóleon
sigraði sameinað lið Rússa og Austurríkismanna
2. desember 1805. Dagur Þorleifsson tók saman.
Árið 1805 var Frakkland voldugast allra ríkja á meg-
inlandi Evrópu. Undir forystu lágaðalsmannsins frá
Korsíku, eins mesta ævintýrahróks veraldarsögunnar,
hafði það borið sigurorð af öllum keppinautum sínum,
að undanskildum einum. Bretland var ennþá ósigrað;
það var óhult að baki sinna gömlu ,,.timburmúra“. Og
það var ekki nóg með það, að floti Frakka væri rekinn
af heimshöfunum og nýlendur þeirra herteknar, heldur
voru Bretar einnig óþreytandi við að espa hin og þessi
meginlandsríki til áframhaldandi fjandskapar við þá.
Þetta tókst furðanlega, því Bretar höfðu þá orðið mikil
viðskiptasambönd á meginlandinu og áhrif í skjóli þeirra.
1805 tókst enskinum þannig að spana Rússa og Aust-
urríkismenn til stríðs við Frakka, þriðju sambandsstyrj-
aldarinnar, sem svo hefur verið kölluð í sögunni. Rúss-
ar áttu þá mikið undir verzlun við Breta og auk þess
var þeim engan veginn vel við að eitt og sama ríkið
næði töglum og högldum á meginlandi Vestur-Evrópu.
Hvað Aucturríkismenn snerti, þá höfðu engir farið jafn
16 - MKAN 46. tbl.