Vikan - 13.05.1965, Blaðsíða 18

Vancfllnri að ffóstra ffóstrur
Q Námsmeyjar Fóstruskóla Sumargjafar
fyrir utan skólann að Fríkirkjuveg 11.
I>að þarf sérstaka lagni til að gefa börn-
unum að borða. O
Sum hús hafa sál.
Önnur lifa sínu lífi sem sálar-
lausir kumbaldar án þess að
nokkur taki eftir að þau séu til.
Þau hafa dapra sál og maður
finnur það ósjálfrátt um leið
og maður stígur inn í þau. Þá
verður maður sjálfur dapur og
illa haldinn.
Ég veit um eitt Iiús, sem lifði
æsku sína í birtu og yl, þar sem
ung og fjörug börn hlupu um og
léku sér. Þá var allt það gert
fyrir húsið og íbúa þess, sem
verða mátti til aukinnar fegurðar
og yndisauka. Svo flutti fólkið
úr húsinu og þá komu daprir
dagar og húsið bar þess vitni.
Þá gengu sakamenn þungum
skrefum um ganga og drungi
hvíldi yfir öllu, bæði úti og
inni. Svo birti skyndilega til
aftur í lífi hússins, þegar aldur-
inn fór að færast yfir það, og í
dag hljómar það af glaðværum
hlátri unglinga. Sólin keppist við
að skína inn um alla gluggana,
veggir bergmála fjöri, gólfin
glymja undan háum hælum og
andrúmsloftið er þrungið ilmi
æskunnar.
Fyrir utan húsið hamast blóm
og tré og annar gróður við að
stækka og fegra umhverfið og á
sumrum sameinast allir um að
gera staðinn vinalegan og fagr-
an — gróðurinn, húsið og menn-
irnir.
Ég á auðvitað við Fríkirkju-
veg 11, — það hljóta allir að
skilja. Þar bjó Thor Jensen
fyrst með sinni fjölskyldu, síðan
var raunsóknarlögreglan þar til
húsa i fjölmörg ár, en nú er það
æskulýðsheimili og Fóstruskóli
Sumargjafar.
Nú er húsið hamingjusamt í
ellinni og sál þess hefur fengið
frið.
Ég heimsótti fóstruskóla Sum-
argjafar og skólastjórann, frú
Valborgu Sigurðardóttur, fyrir
nokkru síðan, ásamt ljósmynd-
ara VIKUNNAR Kristjáni Magn-
ússyni, og þaðan fórum við
stórum fróðari um starfsemi
Sumargjafar, Fóstruskólann,
barnasálfræði, uppeldismál o. fl.
— og úr þeirri ferð eru einnig
myndirnar, sem fylgja þessari
grein.
í stuttu máli er saga Fóstru-
skólans sú, að Barnavinafélagið
Sumargjöf réðst í það að stofna
hann árið 1946 í þvi skyni að
tryggja hæft starfslið á barna-
heimilum sínum.
Frá Valborg hafði verið fjögur
ár í Bandaríkjunum við nám i
uppeldis- og sálarfræði barna.
eftir eins árs nám í forspjalls-
vísindum á Háskólanum hér
heima. Fyrst var hún eitt ár
á Háskólanum í Minnesota, en
næstu þrjú árin á Smith College
i Northampton i Massacliusetts,
en þaðan tók hún „Bachelor of
Arts“-próf í fyrrnefndum grein-
um og „Master of Arts.“
Meðan hún var á skólanum
fékk hún bréf héðan að lreiman,
þar sem hún var beðin aðstoðar
við stofnun Fóstruskólans og
jafnframt boðin skólastjórastað-
an. Valborg var lengi á báðum
áttum um hvort hún gæti tekið
þetta að sér, en fyrir áeggjan
prófessorsins í barnasálfræði
þar, ákvað hún loks að taka
þetta að sér. Til þess að undir-
búa sig enn betur undir starfið
fór hún svo til New York þ$r
sem hún vann um skeið á b-arna.
heimili,
-O- Þau minnstu á vöggustofunni þurfa mikla umönnun og aðhlynningu, enda
eru þar .lafnan fleirl sta.rfsstúlkur,
<
1 Q VIKAN 19. tþl,