Vikan - 13.05.1965, Blaðsíða 28

Fangaráð í flutninga-
lest
Framhald af bls. 25.
og venjulega og talningin gekk
fljótt.
Þegar því var lokið, gaf Ryan
Fincham merki um að heyra sig
út í horn. Saman gengu þeir fram
og aftur um garð fangelsins.
— Við verðum að byrja með að
hreinsa mennina og skálana. Ég vil,
að skálarnir séu hreinsaðir ( hólf
og gólf, og gleymið ekki veggjun-
um. Sömuleiðis vil ég, að mennirn-
ir komi í skyrtum í matsalinn og
til nafnakalls.
— Það verður ekki auðvelt. Við
höfum ekki fengið neinar skyrtur.
- Hví?
— Ég get ekkert að því gert. Ég
ræð ekki yfir þessum fangabúðum.
Italaskrattarnir eiga föt handa okk-
ur. En þeir láta okkur ekki hafa
þau.
— Hvers vegna?
— Skíthællinn hann Oriani seg-
ir, að við litum þau bara svo þau
líkist ítölskum einkennisbúningum
og laumust svo leiðar okkar.
Ryan leit á úrið sitt. Svo skipaði
hann Fincham að raða mönnunum
upp. Þeir stilltu sér í ferning í kring
um hann, og í miðju mannrjóðrinu
steig hann upp á lítinn trépall.
Hann stóð þar og horfði í kringum
sig, þar til allt varð hljótt og kyrrt.
Varðmennirnir söfnuðust saman við
hliðin til að sjá, hvað væri á seyði,
og í opnum eftirlitsdyrunum stóð
Oriani majór.
— Herrar mínir, hrópaði Ryan.
— Frá og með þessum degi verða
breytingar á fangabúðunum hér. í
fyrsta lagi: Þegar vatninu verður
hleypt á, skulu skálarnir þvegnir í
hólf og gólf. í öðru lagi: Hver og
einn skal skera hár sitt.
— Hvernig 6 ég að fara að þvf,
28 VIKAW ». tbl.
sir? spurði maður nokkur f skála
B, settore I, og gljáandi skalli hans
speglaði sólskinið.
Ryan beið þar til hláturinn dó
út.
— í þriðja lagi: Enginn má eyða
dýrmætum tíma í fánýtt gamanhjal.
í fjórða lagi: Allir raki sig annan
hvern dag. Og ( fimmta lagi: Allir
heilsi yfirboðurum sínum nema þeir
séu önnum kafnir við verk sín.
Skræk rödd rauf þögnina. Það
var Bostick kapteinn.
— von Ryan, þér hafið lent í
röngum her!
Ryan sýndi engin merki þess, að
hann hefði heyrt athugasemd Bost-
icks.
— Hefur nokkur pappír og
penna? spurði hann kalt.
Petersen lautínant gróf ( vasann
á stuttbuxunum sínum með hendi,
sem allt í einu virtist orðin of stór
og dró að lokum upp svitablettaða
minnisbók og brotinn penna.
Ryan benti á Bostick.
— Lautínant, sagði hann. —
Skrifið niður nafn þessa manns,
stöðu og númer.
Hann gekk hægt í áttina að skall-
anum, sem hafði spurzt fyrir um
klippinguna. Hann sagði ekkert,
heldur aðeins benti, og Petersen
skrifaði nafn mannsins, stöðu og
númer. Síðan gekk Ryan aftur að
pallinum.
— Yfirmönnunum tveimur, sem
nú hafa verið skrifaðir upp, er hér
með bannað að yfirgefa skála sína
nema á máltíðum og þegar hóp-
urinn er kallaður saman. Fincham
yfirlautínant! Látið mennina taka
sér stöðu og hefjist handa.
— Standið rétt! öskraði Fincham.
— Viðbúnir — gakk! Einn, tveir,
einn, tveir . . .
Runa af reiðilegum glósum skall
á Ryan, en hann lét sem ekkert væri.
Hann gekk f áttina til föður Cost-
anzo.
— Fa6ir, vll|ið þér koma með
mér á fund Battaglia ofursta?
— Hefur hann sent yður orð, of-
ursti?
— Ég hef ákveðið að bíða ekki
eftir þv(. Ég vil að þér fylgið mér
að hliðunum og tilkynnið varð-
mönnunum, að ég óski að hitta
Battaglia ofursta. Þér talið þeirra
mál, er ekki svo?
Battaglia ofursti var magur, ú-
hyggjufullur og bráðlyndur, og hag-
aði sér eins og bardagahani, til-
búinn til árásar. Andlit hans- var
rautt og hárið silfurhvítt.
Hann sat við vinnuborðið sitt. Á
veggnum fyrir aftan hann var
mynd af Victori kóngi Emmanúeli
og þar við hliðina var Ijósari fer-
hyrningur á veggnum, þar sem Ry-
an reiknaði með að hangið hefði
mynd af Mússolíni til skamms tíma.
— Battaglia ofursti, sagði Ryan.
— Ég hef komizt að raun um, að
ástandið ( PG 202 er mjög alvar-
legt.
— Hverju stingið þér upp á til
úrbóta?
— Ég hef hér lista yfir nokkur
atriði, svaraði Ryan. Battaglia
kinkaði kolli og beið.
— Til þess að verða sjálfir mann-
sæmandi útlits og gera híbýli sfn
þokkaleg, þurfa mennirnir bursta,
vatnsföt, rakvélar og rakblöð, heit
steypiböð og ný einkennisföt. Ég
hef frétt, að ný einkennisföt séu í
birgðageymslunum hér fyrir utan.
— Enga einkennisbúninga, sagði
Battaglia ákveðinn. — Það hefur
verið reynt að gera ftalska ein-
kennisbúninga úr amerískum tll að
auðvelda flótta.
— Ég legg við drengskap minn,
að fangarnir hér muni ekki nota
ameríska einkennisbúninga til slfks.
— ftalska þjóðin gengur óhrein
og nakin ykkar vegna, sagði Batta-
glia ákafur. — Og þið eyðileggið
kirkjurnar okkar.
Hann velfaðl flngrinum ógnandi
að Costanzo.
- i stta er áróður, svaraðl Ry-
an. — K^-.'ið þér ekki gert yður
Ijóst, cð á Sik.ley er okkur fagnað
sem frelsururr,?
Battaglia roðnaði en svaraði
ekki.
— A11! í lagi, sagði Ryan. — Við
vorun, að tala um einkennisbúning-
ana. Hann gaut augunum á minnis-
blaðið. — Ég hef heyrt, að þið sé-
uð liðfáir.
Battaglia andvarpaði og heyktist
saman í stólnum.
— Ef við sjáum ykkur fyrir vinnu-
krafti, verða engin vandræði með
að sjá fyrir nægilega miklu af
f ökkum til að uppfylia skilyrði
Haagsáttmálans varðandi fanga-
búðir fyrir yfirmenn, sagði Ryan.
— Einn pakki á mann á hverri viku.
Séra Costanzo leit af Ryan á
Battaglia og greip andann á lofti.
Battaglia hristi höfuðið.
— Ég legg við drengskap minn,
að lífsnauðsynjarnar í bögglunum
verða ekki notaðar á neinn þann
hátt, að röð og reglu í búðunum
stafi hætta af, sagði Ryan.
— Ja — jæja, svaraði Battaglia.
Fyrst svo er. . . hélt hann hugsi
áfram.
— Gott, greip Ryan fram í fyrir
honum. — Battaglia ofursti, ég og
menn mínir erum yður mjög þakk-
látir fyrir skilning yðar á vanda-
málum okkar.
Á tveim vikum heppnaðist Ryan
að endurskipuleggja PG 202. Slétt-
rakaðir og stuttklipptir stóðu fang-
arnir í skipulagðri röð á mótum
og við nafnakall, og heilsuðu Oriani
með réttstöðu og hönd við höfuð
að hermannasið, þegar hann gerði
nafnakallið, og þvinguðu hann
þannig til að sýna agaða fram-
komu. Þeir skúruðu skálana einu
sinni á viku og sópuðu útipallana
og tröppurnar á hverjum degi.
Ryan mælti svo fyrir, að leggja
skyldi alla peninga í einn sjóð til
að standa undir þrifnaði þeirra
allra. Á þann hátt gat jafnvel und-
irlautínant keypt sér rakvélarblöð,
og þeir sem tæpast áttu grænan
eyri, gátu nú fengið rakvélar, tann-
bursta og aðra munaðarvöru.
Hann skifti mönnunum f tvo hópa
til að forðast þrengsli í matsaln-
um. Með Kfsnauðsynjunum úr
Rauðakrosspökkunum, og fleiri að-
stoðarmönnum, reyndist kokkurinn
Beresford vera hreinasti galdramað-
ur í sínu fagi.
Þegar mennirnir höfðu fengið
kjarngóðan mat ( eina viku, ákvað
Ryan að þeir væru orðnir nógu
sterkir til að þola leikfimi. Þegar
hann komst að þv(, að Eunace Smith
hafði verið leikfimikennari áður en
hann fór í herinn, losaði hann Smith
undan öðrum skyldum og gerði
hann að leikfimikennara.
Næsta dag tóku (talamir að gera
líkamsæfingar f ytri garðinum sam-
kvæmt skipun Orianis, undir stjórn
Alessandros kapteins.
Þegar allt kom til alls, var Ryan
ánægður með *fna menn. Þeir voru
HANDBÓK
HUSBYGGJENDA
Yfir 200 síðna bók í stóru broti. Sniðin fyrir húsbyggj-
endur og þá sem vinna að húsbyggingum.
Skrifuð af sérfróðum mönnum um húsagerð. Kynning
á byggingarefnum og skrá yfir seljendur vöru og þjón-
ustu fyrir byggingariðnaðinn.
Seld í bókabúðum og gegn póstkröfu. — Verð kr. 198,50
(söluskattur innifalinn).
HANDBÆKUR H.F.
Póstbox 268 — Reykjavík.