Vikan - 24.06.1965, Blaðsíða 11

Bárujárnið heldur innreið sína: húsið Vesturgata 7 var fyrst klætt með bárujárni,
en Reykjavík og aðrir íslenzkir kaupstaðir áttu það fyrir sér að verða safn báru-
járnskumbalda.

J' £, ........." 7

WMwW.

’■ ■■■• ' 'X '

II/il/3
IPÍPI

: ' s s O 5
lilllÍliÍPIÍI
■
.

'
:

Olíulampinn og mynd af Kristjáni IX.
Þetta skeður sjaííJan, þegar á öldina líður. Og þó
er það svo um aldamótin, að mikill hluti þjóðarinnar
berst í bökkum, hefur rétt til hnífs og skeiðar. Veruleg
auðsöfnun meðal íslendinga er enn mjög fágæt, auð-
ugustu menn íslendinga um aldamótin búa um margt
við lakari lífskjör en þorri iðnlærðra verkamanna nú
á dögum. Húsakynni þjóðarinnar eru frumstæð og lé-
leg. í sveitunum setja torfbæirnir svip sinn á byggð-
ina, timburhús vekja athygli þar sem þau sjást, og
steinhús eru mjög sjaldgæf. Við sjávarsíðuna býr al-
þýðan víðast hvar í torfbæum eða lélegum hjöllum,
en efnaðra fólkið er farið að reisa sér timburhús og á
stöku stað steinhús. Flest eru húsin smá, húsgögn fá-
tækleg og þægindin af skornum skammti. Þó er olíu-
lampinn yfirleitt búinn að leysa grútarlampann af
hólmi, og lampaglösin, sem alltaf vilja vera að springa,
eru eitt helzta áhyggjuefni húsmæðranna I sveitum og
þorpum. Húsgögn fátæka fólksins eru oftast illa gerð-
ir tréstólar og trébekkir. Húsgögn fína fólksins eru oft
plusssófar og plussstólar og alþýðumaðurinn þorir
varla að tylla sér á slík dýrindishúsgögn, þá að hann
eigi þess kost. Yfir plusssófanum eru oft myndir af
Kristjáni níunda eða Viktoríu Englandsdrottningu, og
á stöku stað sjást myndir af Bismarck, Gladstone eða
Napeleoni þriðja. Menningarbragur þykir að því að
hafa á veggjum sínum myndir af Goethe og Schiller,
VIKAN 25. tW.