Vikan - 07.07.1966, Blaðsíða 11

E>fy<bYfZ
Vinkiltýpan hetur lengi verið vinsæl enda má segja að oftast vinn-
ist tvennt: Ilagstætt skipulag að innan og skjól inn í vinklinum.
Þetta hiis er 118 fermetrar. Gcymsla og bílskýli þar fyrir utan.
Svefnherbergin eru þrjú og vcnjulegur svefnherbcrgjagangur inn af for-
stofunni og þar cr skápum komið fyrir. Annars kemur maður inn í borð-
stofuna úr forstofunni cn þaðan er opið scm nemur venjulegri dyrabreidd
inn í stofuna. Eldhúsið er prýðilega staðsett með tilliti til stofu og borð-
stofu og svo er gengið úr því inn í þvottahús og þar er einnig bakdyra-
inngangur.
V_

Hér er frumlegasta húsið að þessu sinni, 112
fermetrar að flatarmáli. Tveir burðarveggir
mynda vinkla sem snúa hvor á móti öðrum
og eru framlcngdir út úr húsinu til þess að fá skjól.
Þakið er cinnig framlengt og látið mynda skýli fyr-
ir bílinn og þar er gcngið inn í forstofuna en sér-
stakur inngangur inn í gcymslu og hobbýherbergi.
Stofan er ckki mjög stór í þessu húsi. en inn af
henni gott vinnuhcrbergi fyrir húsbóndann. Aftur
á móti má segja að þarna sé í fullu gengi önnur
stafa til daglegra nota, baðstofan okkar gamla kom-
in ljóslifandi. Það er gcngið inn í hana úr stofunni
og þar cr borðstofuborðið og ef til vill vinnupláss
fyrir húsmóðurina. Eldhúsið cr svo látið mynda
vinkil í einu horni þcssarar vistarveru. Þarna fer
sáralítið rými undir gang, aðeins þessi bútur mcð-
fram baðherberginu, og svcfnhcrbergin cru þrjú.
Svo cr bakdyrainngangur í gegnum þvottahúsið.
Þakinu yfir miðkjarna hússins, það að segja sal-
erninu, þvottahúsinu og baðinu, er lyft cins og sjá
má á útlitsmyndinni og er það að sjálfsögðu gert
til þess að sjá þessum hluta hússins fyrir birtu.

aftur farið að byggja minna, bera
minna ( húsin, neita sér um eitt-
hvað af því sem nú þykir óhjá-
kvæmilegt. Og geta þá veitt sér
fleira en það eitt að eiga íbúð.
Þá ættu drápsklyfiarnar og skulda-
baggarnir að minnka um leið og af-
leiðingin af því ætti að geta orðið
sú, að fleiri lifi mannsæmandi lífi;
þurfi ekki að strita i 16 klukkutíma
og hafa soðna ýsu í matinn sex
daga vikunnar.
Ekki veit ég hvort almenningur
á Norðurlöndunum hefur minni
fjárráð, lakari möguleika til lána-
öflunar, eða gerir einfaldlega minni
kröfur en við. En staðreynd er það
jafnt fyrir því, að þar er byggt alla
jafna hófsamar en hér hefur tíðk-
azt upp á síðkastið. En ég hef það
líka fyrir satt, að fólk í Skandinavíu
eigi verra með að sætta sig við
það, að geta ekkert veitt sér ann-
að en það að eiga (búð. Þar vill
fólk til dæmis geta tekið saman
pjönkur sínar í sumarleyfinu og
brugðið sér eitthvað á suðlægari
slóðir.
Nýlega hefur okkur borist í hend-
ur bók um dönsk týpuhús. Og hvað
er týpuhús? Bókin byrjar einmitt á
því að gera grein fyrir hugtakinu
og þar er bent á að þetta orð hafi
orðið að einskonar töfraformúlu (
Danmörku en týpuhús táknar hús
í garði, einbýlishús, sem sniðið er
fyrir þarfir ofur venjulegrar fjöl-
skyldu, ódýrt ( byggingu, og oft
einhverjir möguleikar til að gera
breytingar síðar meir.
Þetta eru einmitt hús af því tagi,
sem margir mundu vilja byggja hér
á landi, fólk sem ekki hefur efni
á því að byggja fyrir tvær milljón-
ir og þarf ekki heldur að hafa hús-
ið tvöhundruð fermetra. Sumir
imundu segja að þessi hús séu fá-
tækleg, en svona vill það verða þar
sem sífellt er reynt að fullnægja
óhófslegum kröfum. Þá vill það
skynsamlega verða fátæklegt.
G.S.
VIKAN 11