Vikan - 07.07.1966, Blaðsíða 15

ÖRLAGATJALDIÐ
RUM TIL VIÐVÖRUNAR, GLEÐI EÐA HRELLINGAR. TIL ÞESSA HAFA VERIÐ NOTAÐAR FJÓRAR ÁÐ-
en t.d. morgundagurinn, eða að þessi dagur sé heppilegri til
að sækja um peningalán, en dagurinn á morgun.
Lófalestur eða það að lesa úr línum handanna er önnur
gömul aðferð til að leiða í ljós persónuleika og að nokkru leyti
segja til um framtíð einstaklingsins. I þessu tilfelli er það
kenningin að vinstri hönd (hægri hentar persónu) sýni eigin-
leika, sem eru meðfæddir, en hægri höndin sýnir nútíð og
framtíð og hvað þessi einstaklingur gerir úr þessum eiginleik-
um. Línur hægri handar breytast með tímanum, en virðast
ekki gera það á vinstri hendi.
Lófalestur nær ekki eingöngu til línanna í lófanum, heldur
einnig til lögunar og stærðar handanna, fingra og fingur-
nagla og handþófa. Engar tvær hendur eru eins, eins og próf-
að og viðurkennt hefur verið með skýrslum lögreglunnar um
fingraför um heim allan.
Það er hægt að læra lófalestur af bókum og með æfingu.
Atvinnulófalesarar nota líka skyggnishæfileika til lijálpar við
túlkun á línum handanna, en æfing í þessu er líka mjög nauð-
synleg á þessu sviði: æfing sem er í því fólgin að hafa athugað
hundruð lófa.
Eins og að líkum lætur, eiga stjörnuspáfræði og lófalestur
margt sameiginlegt. Ef fæðingarstund sýnir ef til vill að bú-
ast megi við alvarlegum veikindum um fjörutíu og fimm ára
aldur, sjást svo alvarleg veikindi líka í líflínu handarinnar,
og sýnir ef til vill betur en stjörnuspádómur, hvort viðkom-
andi persóna muni ná sér eftir þau.
, S'pilaspádómar eða að segja til um framtíðina með spilum,
er mjög hrífandi sýsla. Ef það er tekið á þann hátt að nota
það sem skemmtiatriði, er enginn vandi að læra þetta af
, bókum, en raunverulegir spilaspámenn, sömuleiðis krystals-
kúluspámenn, og svokallaðir „lófalesarar“, sem ekki lesa úr
línum handanna, nota spil, krystalskúlu eða höndina sem
miðdepil fyrir sálræna einbeitingu. Þeir eru skyggnir og nota
þessa gáfu. Góðir skyggnilýsendur virðast sjá hlutina fyrir-
fram (geta séð atvilc fram í tímann, eins og á mynd), op;
]jað sem þegar hefur skeð (geta ,séð atvik frá fortíðinni).
Sumir virðast treysta á hugsanalestur (lesa hugsanir annara),
og það getur verið ástæðan fyrir óraunverulegum hugarlestri,
sem sumir svikarar nota. Að öllum líkindum hafa allir skyggni-
lýsendur dulskynjun að vissu marki, en þeir heiðarlegu láta
J
ekki sýnilegar óskir „viðskiptavina“ hafa áhrif á lýsingar
sínar.
Góðir skvggnilýsendur vilja sjaldan segja fyrir um hluti
sem þeir eru ekki alveg vissir um. Þeir gætu vitað, ef til vill
gegnum dulskynjun, eða tekið ályktanir af spurningum yðar,
að þér hafið mikinn áhuga á að giftast Jón Jónssyni, sem hef-
ur Ijósbrúnt hár og hökuskarð, og þeir geta „séð“ yður í
brúðarkjólnum og hamingjuna Ijóma af yður, en þeir munu
einungis segja að maðurinn sé hár og grannvaxinn, hárið
eiginlega hvorki Ijóst eða dökkt, yður finnst það trúlega ekki
tæmandi lýsing. En það bendir til að þér nmnuð giftast, og það
fyrr en síðar, ef skyggnilýsandi getur „séð“ giftinguna eins og
mynd, á þessu tímabili.
Góðir skyggnilýsendur hafa líka sína „góðu“ daga, tíma-
bil sem mótækileiki þeirra er betri en ella. Þegar það er ekki,
getur verið vont að ná til þeirra.
Sérhver sem hefur daglega hemisóknartíma, mánuð eftir
mánuð og ár eftir ár, getur ekki alltaf verið jafn getspakur,
— þetta er gáfa sem reynir mikið á hugann og nákvæmnina.
Sá sem er skyggn, „sér“ betur, þegar fáir eru umhverfis hann,
eða hann er úthvíldur.
Svo eru það tvö önnur forvitnileg mál sem hægt er að minn-
ast á, þótt hvorugt snerti beint spádóma. Það eru rithandar-
greiningar og spiritismi. Rithandargreining er viðurkennd í
flestum sakamálarannsóknastofnunum vestræns heimt, og líka
notuð af einkafyrirtækjum til hjálpar við val góðra starfs-
manna.
Við rithandarskoðun er það þyngd og léttleiki strikanna,
hallandinn, lögun og stærð stafanna, sem taka verður til at-
hugunar, jafnt og stíllinn, stöfun og málfræði. Rithandar-
lýsing krefst ekki neinnar sþádómsgáfu, aðeins þjálfunar og
revnslu á því sviði, og er að mörgu leyti nokkuð ábyggilegur
leiðarvísir um lunderni og persónuleika.
Skilaboð gegnum miðla, falla undir sömu hugmyndagrein
og þau sem fást við andaglas (Ouija board). I þessum tilfell-
um held ég að miðillinn falli fyrir sjálfsdáleiðslu, þar sem
honum finnst að skilaboðin komi frá ákveðnum anda af
„öðrum heimi“, sem notar miðilinn eins og hátalara. Venju-
lega eru ])essi skilaboð frá látnum ættingjum, eða kunningj-
Framhald á bls. 48.
VIKAN 15