Vikan - 07.07.1966, Side 17

LULU - SEYTJÁN
ÁRA SÖNGSTJARNA
Hún Lulu, sem er skozk í húð og
hár og heitir raunar Marie
Laurie fullu nafni, er aðeins 17
ára. Að því er flestir ætla á hún
fyrir sér bjarta framíið sem söng-
stjarna. Lulu er frá Glasgow og þar
hófst líka ævintýrið hennar fyrir
tveimur árum — nánar tiltekið i Lind-
ella Club, en þangað kom hún oft
með félögum sínum til þess að dansa
og skemmta sér. Hljómsveitin, sem
lék þar um þær mundir hét The
Glenegles.
Eitt kvöld datt strákunum i hijóm-
sveitinni í hug að biðja Lulu um að
taka lagið. Hún var treg til, enda ó-
sköp feimin og óframfærin lítil stúlka
— en lét að lokum til leiðast. Hún
söng eins hátt og raddböndin leyfðu
og þá komust margir að raun um, að
hún hafði meiri og betri hljóð en al-
mennt gengur og gerist.
Meðal þeirra, sem urðu þessa vís-
ari, var fulltrúi hljómplötufyrirtækis
nokkurs, sem staddur var þarna af
einskærri tilviljun. Hann kom þegar
í stað að máli við Lulu og bauð henni
hlj ómplötuupptöku til reynslu, en
* upptakan skyldi fara fram í London.
Lulu vissi vart, hvaðan á sig stóð
! veðrið. Hún færði foreldrum sínum
tíðindin, en þau urðu bæði furðu og
t skelfingu lostin og þvertóku fyrir. að
sú litla færi að flana út í einhverja
vitleysu. „Og það alla leið til London
— ekki nama það þó“
En Lulu var ekki á þeim buxuii’.'m
að láta sér þetta tækifæri úr gr*‘ '. ■■
ganga. í marga daga hamraði r.>.
þessu við foreldra sína. Um síðir lé i
þau undan síga — en með einu skii-
yrði þó. Einn tryggur fjölskylduvinur
átti að fara með henni og hafa auga
með henni allan tímann.
Og Lulu hélt til London, þar sem
hún söng lagið „Shout" inn á hljóm-
plötu. Hún gerði sér ekki miklar von-
ir um að lagið mundi ná vinsældum
— og sízt af öllu firunaði hana. að
Framhaict á bls. 49.
SPÉGAUKAR
e
avern klúbburinn frægi í
Liverpool hefur verið
lokaður um nokkurt skeið
sökum skulda, sem hvíla
á staðnum.Stjórnandi klúbbs-
ins, Bob Wooler, hefur farið
þess á leit við allar helztu
hljómsveitir í Bretlandi, að
þær leggist á eitt til þess að
bjarga klúbbnum úr klípunni.
Hafa nokkrar hljómsveitir
látið fjárupphæðir af hendi
rakna, en áhugi á þessu mál-
efni virðist almennt fremur
dræmur.
Kunningi John Lennon
hitti hann á götu og spurði:
— Jæja, Jónsi — þú ert
væntanlega búinn að leggja
þinn skerf af mörkum til
Cavern klúbbsins?
— Nei, sagði Jón og bætti
við: Hvers vegna ætti ég að
vera að því?
— í þakkarskuld við klúbb-
inn, sagði kunninginn. Það
var nú einu sinni hann, sem
gerði ykkur fræga!
— Ónei, gæzkur, svaraði
Jón. Það vorum við, sem gerð-
um hanri frægan.
KÓNGUR - EÐA BARA VÆLUKJÖI
OG SPERRIDYRÐILL
P. J. Proby: „Ég lít í spegil og segi:
þú ert alveg stórkostlegur“.
Einn hinn dyggasti af þegnum kóngs-
ins heitir Herra Forseti. Hér krýpur
hann við fótskör meistara síns.
Kóngurinn er frá Texas, þar
sem allt er King-size. Hann
er 27 ára gamall. Hann heitir
James Marcus Smith, en kallar
sig P.J. Proby.
Ferill hans sem skemmtikraft-
ur er einhver hinn undarlegasti,
sem sögur fara af. Kjörið rann-
sóknarefni fyrir sálfræðinga. Hér
verður gerð tilraun til að segja
deili á fyrirbrigðinu.
Raunar er frásögnin fyrirfram
dæmd til að verða viðleitnin ein,
bví að hún byggist á heimildum
úr öllum áttum, áreiðanlegum
og óáreiðanleeum. Sé eitthvað
Smissagt í fræðum þessum, er auð-
vitað skylt að hafa það heldur
er sannara reynist.
P.J. Proby á ekki aðeins það
eitt skvlt með boxaranurh Cass-
íusi Clay að irera bandarískur
ríkisborgari. Eftir báðum er
höfð þessi setnine: ..T am the
greatest" CÉg er sá bezti).
P.J. kom til Enelands 1964.
Hann hafði bá í nok'nir ár reynt
að hafa sig í frammi í heima-
landi sínn sem sönevari, en hann
sá um síðir í hendi sér, að bað
var vonlaus barátta. Strax eftir
komu sína ti) Enfflands söng
hann laeið ..Together" inn á
nlötu. Þetta var miög bokkaleHt
iag. en mareir voru lenei í vafa
um. hvort, röddin tilheyrði karl-
manni eða kvenmanni. Eagið
komsit á vinsældalistann og m'ak-
nðist lengi vel udd eftir honum.
Ov há byriuðu músikblöðin að
skrifa um P. J. Proby.
Hann blés sig allan út og sagði.
að hann væri tvímæialaust bezti
söngvari í heimi. Hann sagði,
að sér bætti svo gott að vera
í Pretlandi. að hann ætlaði að
setiast þar að. Hann sagðist
ætla að kaupa - stóran kastala
bg kúa eins og kóngur. Hann tal-
aði mikið um Elvis Presley og
sagði, að hann væri bezti vinur
sinn. Síðar kom á daginn, að
Elvis þekkti hvorki tangur né
tetur á kóngsa.
Svo byrjaði Proby að safna
fyrir kastalanum sínum. Áður
en langt um leið hafði hann
eignazt tryggan og álitlegan að-
dáendaskara. Hann sendi frá sér
hverja plötuna eftir aðra, en þess
á milli kom hann fram á hljóm-
leikum. Kvöld eftir kvöld söng
hann fyrir troðfullu húsi ungra
aðdáenda.
Sviðsframkoma hans var með
nokkrum öðrum hætti en áður
hafði þekkzt. Sumum þótti hún
nokkuð vafasöm. Stundum
skreið hann á maganum eftir
leiksviðinu, bylti sér síðan á
bakið og lá eins og rotaður i
langan tíma, brölti síðan á fæt-
ur, riðaði að hljóðnemastönginni
o.g nuggaði sér upp að henni eins
og þegar hestur er að klóra sér
á girðingarstaur. Þetta var há-
punktur hljómleikanna og þær
ungmeyiar, sem ekki voru þegar
fallnar í trans, ætluðu af göfl-
unum að ganga af hrifningu.
Annað eins hafði aldrei sézt
í Bretlandi. Blöðunum varð tíð-
rætt um þessa sviðsframkomu
Probys, en það varð auðvitað til
þess að auka hróður hans um all-
an helming. En svo rak að þvf,
að Proby spilaði botninn úr bux-
unum — og það í bókstaflegri
merkingu.
Á hljómleikum að viðstöddum
þúsundum áheyrenda rifnuðu
buxur hans, þegar leikurinn stóð
sem hæst. Þarna stóð hann aleinn
á sviðinu í undirbuxum einum
— því að hann var löngu búinn
að rífa af sér skyrtuna. Ekki datt
honum samt í hug að hverfa af
Framhald á bls. 36.
VIKAN 17