Vikan - 18.08.1966, Qupperneq 22

Sólskinið er sambland af mörgum bylgju-
tegundum, sem hlíta nákvæmlega sama
náttúrulögmáli og útvarpsbylgjur. Aðal mun-
urinn er sá að sólskinið, hita og ljós byigju-
lengdir, eru mjög mikið styttri.
Bylgjum sólarljóssins er hægt að skipta
í þrjá mismunandi bylgjuflokka. Lengsta
bylgja sólarljóssins er hitabylgjan, eða hin-
ir svokölluðu infra-rauðu geislar. Næst er
mið-bylgjulengd. Hún inniheldur hið sýni-
lega ljós, einfaldlega aðeins ljós. Þegar þess-
ar bylgjur sameinast, sýna þær hvítt ljós,
en ef þær eru aðskildar hvor frá annarri,
sýna þær okkur hina kunnu liti regnbogans,
eða hið svokallaða sýnilega litróf. Stytzta
bylgjulengdin frá sólinni, sem nær til jarð-
ar, eru útfjólubláu geislarnir. Þessa geisla
sjáum við ekki, en svo virðist þó að sum
skordýr sjái þá.
Vegna áhrifa þeirra á húðina, eru það
þessir geislar sólarinnar sem við höfum mest-
an áhuga á. Útfjólubláu geislarnir baka húð-
ina og framleiða sólbruna. Ef vel tekst til
orsakar þetta aðeins smávægileg óþægindi,
HUERSU HOUL
ERUSOLBOD
Eins og svo margt annað, er hæfilegt gott, en of mikið getur
orðið alltof mikið. Sólskinið er eitt af því sem maður verður
að læra að umgangast með virðingu.........
Grein úr Family Doctor.
22 VIKAN
en ef menn sólbrenna illa, getur það orðið
margra daga kvöl. En raunverulega er sól-
bruni hversdagslegt fyrirbrigði. Samt getur
þessi bylgjulengd sólarinnar orsakað hættu-
legt ástand, ef þú verður oft fyrir slæmum
sólbruna, eða um lengri tíma; og þegar talað
er um lengri tíma er átt við mörg ár, jafn-
vel tíu til tuttugu ár. Þær breytingar sem
verða á húðinni við sólbruna, eru áþekkar
þeim breytingum sem á eðlilegan hátt verða
á húð eldra fólks. Sannleikurinn er sá að
útfjólubláu geislarnir eru álitnir vera or-
sök þess að húðin eldist.
Alvarlegustu afleiðingar langvarandi sól-
bruna eru ýmsar tegundir húðkrabba. Nið-
urstöður rannsókna, sem gerðar hafa ver-
ið t.d. í Englandi sýna það, að þar er húð-
krabbi mjög sjaldgæfur, nema á mjög öldr-
uðu fólki, og þá helzt ef það hefur búið
meiri hluta ævinnar í hitabeltislöndum. Það
er því augljóst að þessir geislar eru ekki
svo sterkir þar, að þeir geti orsakað þenn-
an alvarlega sjúkdóm. En í löndum, þar sem
sólin er sterkari er hættan á húðkrabba
meiri. Á nokkrum stöðum í Ástralíu hafa
jafnvel unglingar fengið húðkrabba; senni-
lega eru það hin sterku áhrif útfjólubláu
geislanna á þessum stöðum, sem orsaka þetta.