Vikan - 18.04.1968, Blaðsíða 45

L
HH
LILUU
LiDju
LILJU BINDI
ERU BETRI
Fást í næstu búð
jörðuð hlið við hlið. Hið síðar-
nefnda stóðst ekki. Það eru
margir kílómetrar milli grafa
þeirra.
Nú í dag hafa Bonnie og Clyde
sérlega þýðingu fyrir tvær
manneskjur. Þær eru systir
Bonniear, Jean Parker, sem lít-
ur svo á að kvikmyndin sé sví-
virðing fyrir minningu systur
hennar og vill af þeim sökum
fá eina milljón og tuttugu og
fimm þúsund dollara í skaða-
bætur, og ekkja Hamers, sem
krefst einnar milljónar dollara
og sjö hundruð og fimmtíu þús-
undum betur fyrir ærumeiðing-
ar, sem hún telur mann sinn
verða fyrir í myndinni. Báðir
þessir kvenmenn eru reiðubún-
ir að berjast til hins síðasta
fyrir þeim efnahagslega hagnaði,
sem þær ætla að hafa upp úr
tengslum sína við söguna af
Bonnie og Clyde.
Sjötta eiginkonan
Framhald af bls. 13.
„Elsku Arthur: Þú selur þig
alltof ódýrt."
„Hvað áttu við?“
Hann gat ekki neitað því, að
honum fannst óviðeigandi að vera
fullkomlega hreinskilinn, þegar
um svo viðkvæmt mál var rætt.
„Jafn töfrandi maður og þú
ert, er sannarlega meira en
hundrað þúsunda virði. Og að
fremja morð fyrir svo litla upp-
hæð...“
„Nei, Fern ..
„Við erum vinir, er það ekki?
Við getum talað hreinskilnings-
lega hvort við annað.“
„Dettur þér í raun og veru í
hug, að ég hafi framið fimm
morð?“ spurði hann.
„Elskan, ég veit að þú gerðir
það.“
Hann hefði ekki átt að hitta
hana aftur. Hann hefði átt að
losa sig við hana strax. Hann
hefði að minnsta kosti getað
skipt um dvalarstað til þess að
hún hefði ekki upp á honum.
í staðinn hikaði hann og dok-
aði við og á meðan hann gerði
það, rannsakaði hann betur hagi
hennar. Það kom í ljós, að Fern
Spencer var ekkja.
„Hvað kom fyrir Jeffrey,
manninn þinn,“ spurði hann
hana, þegar þau höfðu þekkzt
í mánuð.
Spurningin kom henni á ó-
vart. Hún roðnaði og það kom
fát á hana. Eftir stutta stund
jafnaði hún sig og sendi honum
kalt og stingandi augnaráð. Eitt-
hvað var hún að fela, en hann
vissi ekki hvað það var.
„Hann dó,“ sagði hún loks.
„Já, ég veit það. En hvernig?“
Augnaráð hennar var tor-
tryggið:
„Þú hefur njósnað um mig.
Hvers vegna njósnaðir þú ekki
svolítið betur til þess að kom-
ast að því líka, hvernig hann
dó?“
„Ég gerði mitt bezta til þess,“
sagði hann og brosti. „Jeffrey
virðist hafa látizt í bílslysi.“
„Já, hann gerði það — fyrir
sex árum.“
„Og þú hefur ekki gifzt aft-
ur?“
„Nei.“
Hann beið eftir að heyra sög-
una í smáatriðum, en hún kom
ekki. Samræðum þeirra var hér
með lokið og allt kvöldið eyði-
lagt. Hann sá hana ekki í heila
viku eftir þetta. Áður hafði hún
hringt í hann oft á dag, sent
honum smámiða með skilaboð-
um, jafnvel ofurlitlar gjafir. Nú
heyrðist hins vegar ekkert frá
henni. Það var eins og hún hefði
farið til annarrar plánetu.
Á meðan gluggaði hann í göm-
ul dagblöð. Fyrir sex árum, hafði
hún sagt. Þegar eigandi tíu mill-
jóna átti í hlut, fór ekki hjá því,
að blöðin segðu frá helztu at-
burðum í lífi hans.
Hann komst að raun um, að
þetta hafði gerzt í Californiu.
Jeffrey og Fern höfðu ekið frá
sumarhóteli við fjallavatn. Þau
höfðu ekið of hratt á vegi, sem
þau þekktu gkki. Bíllinn hafði
runnið fram af egghvassri brún
og hafnað ofan í djúpu gili. Jeff-
rey Spencer var sjálfur við stýr-
ið og hafði farizt í logandi flak-
inu. Fern Spencer hafði setið
við hlið honum, en tekizt að
kasta sér út úr bílnum, áður en
hann fór fram af brúninni. Hún
slasaðist hættulega, en blöðin
bjuggust við, að hún mundi lifa.
Pendrake eyddi nokkrum dög-
um í að lesa blöðin betur í von
um að rekast á nánari fréttir
af slysinu. En blöðin steinþögðu
og mátti það undarlegt heita,
þar sem svo nafnkunnugt fólk
átti í hlut. Hafði Jeffrey Spenc-
er til dæmis verið drukkinn,
þegar hann ók bílnum? Ef til
vill fannst yfirvöldunum það
ekki skipta svo miklu máli. Þeg-
ar allt kom til alls hafði hann
orðið sjálfum sér að bana. Eng-
in opinber rannsókn fór fram
vegna slyssins. Jeffrey Spencer
var grafinn í Californiu. Sex
mánuðum síðar var sagt frá því
á lítt áberandi stað, að Fern
Spencer væri komin aftur til
borgarinnar og hefði náð sér
eftir slysið.
Pendrake aflaði sér frekari
upplýsinga. Hafði Fern erft eitt-
hvað af tíu milljónunum sínum
frá manni sínum? Nei, ekki gat
Pendrake séð það. Jeffrey
Spencer hafði verið ungur og
með öllu óþekktur, áður en hann
kvæntist Fern. Hann hafði unn-
ið hjá fyrirtæki föður hennar,
John Larkin. Hann hafði ekki
komizt til neinna áhrifa innan
fyrirtækisins, jafnvel ekki eftir
að John Larkin lézt. Ef til vill
hefur hann ekki haft hæfileika
til þess, eða ekki viljað það. Ef
til vill hefur hann aðeins verið
ævintýramaður. Sízt af öllum
mundi Pendrake álasa honum
fyrir það. Mistök Jeffreys
Spencer voru að sjálfsögðu þau,
að honum hafði ekki tekizt að
lifa konu sína.
Þegar Fern hafði jafnað sig
eftir ólundarkastið, gerði hún
nýtt áhlaup á Pendrake, eins og
ekkert hefði ískorizt.
„Hefurðu ekki saknað mín,
elskan?“
„Jú, ef til vill.“
„Auðvitað hefurðu saknað
mín. Það þýðir ekkert fyrir þig
að neita því. Þú ert dæmdur
morðingi...“
„Svo?“
„Ekki samkvæmt lögum, held-
ur af almenningsálitinu. Þú ert
útskúfaður. Hver mundi vilja
umgangast þig — nema ég? Þú
hlýtur að hafa verið mjög ein-
mana.“
Hann brosti. Forráðamenn
Castle Club höfðu sýnt þolin-
mæði og ekki fleygt honum á
dyr, fyrst hann hafði verið sýkn-
aður af morðákærunni. En það
var satt, að fólk hafði verið
kuldalegt í viðmóti gagnvart
honum og beinlínis forðazt hann.
„Hvers vegna giftistu mér
ekki, Arthur?“
„Fern!“
„Reyndu ekki að sýnast undr-
andi. Þú hefur vitað allan tím-
ann, að það er einmitt það, sem
ég vil.“
„Nú, jæja, já ..
„Ég er eina konan í allri borg-
inni, sem vill giftast þér. Og ég
er tíu milljóna virði, Arthur.“
„Ég þarf ekki á peningum að
halda.“
„Ekki sem stendur ef til vill.
En þú vilt lifa ríkulegu lífi. Þú
vilt njóta beztu þæginda sem
völ er á. Og þú getur ekki unnið
neitt. Þú kannt hvorki eitt né
neitt og hefur aldrei dyfið hendi
í kalt vatn. Peningarnir þínir
endast ekki til eilífðar. Tíu mill-
jónir mundu tryggja þér þægi-
legt lúxuslíf til æviloka.“
Hann settist við hlið henni,
tók hönd hennar mjúklega og
horfði rannsakandi beint í aug-
un á henni.
„Þér er mjög annt um, að ég
kvænist þér sem allra fyrst,
Fern,“ sagði hann. „En hvers
vegna viltu það?“
Hún þrýsti hönd hans og brosti
til hans með augunum. En þrátt
fyrir aðdáunina og ánægjuna
Framhald á bls. 48.
BIFREIÐAEIGENDUR
TAKIÐ HVAÐA
BIFREIÐ
SEM ER
VIÐ HÖFUM
RÉTTA LITINN
Þér gefið aðeins upp tegund
og órgerð bifreiðarinnar og
DU PONT blöndunarkerfið
með yfir 7000 litaspjöldum
gerir okkur kleift að blanda
rétta litinn á fóeinum mínút-
um.
*»«. u>. r*t. o*t.
DU PONT bifreiðalökkin hafa
þegar sannað yfirburði sína
við íslenzka staðhætti. DUCO®
og DULUX® eru lökk, sem
óhætt er að treysta - lökk, sem
endast í /slenzkri veðróttu.
oo&ia
Laugav. 178, sími 38000
15. tbi. VIKAN 45