Vikan - 05.09.1968, Side 18

ANDRÉS INDRIÐASON
„MARMELADE"
FRÁ SKOTLANDI
Alltaf eru nýjar hljómsveitir að skjóta
upp kollinum í Bretlandi, og auðvitað
er öllum spáð vinsældum, jafnóðum og
nöfn þeirra eru komin á vinsældalist-
ann. I hverri viku birtast ný og áður-
þekkt nöfn á vinsældalistunum. Sum-
ar þessara hljómsveita eiga eftir að
verða enn þekktari, en þær eru þó
fleiri, sem falla í gleymskunnar djúp
að skömmum tíma liðnum.
Um nokkurt skeið hefur hljómsveit
ein skozk átt miklu fylgi að fagna í
Bretlandi, og hafa vísir menn í brans-
anum spáð henni miklum og langvar-
andi vinsældum. Þessi hljómsveit heit-
ir Marmalade. í sumar kom út tveggja
laga plata frá þessari hljómsveit með
laginu „Loving Things“, sem komst á
vinsældalistann. Ekki var þetta fyrsta
platan, sem Marmalade sendi frá sér
á brezkan markað. Hljómsveitin hefur
verið á kreiki mörg undanfarin ár og
sent frá sér ótal plötur, en engin þeirra
hefur fengið hljómgrunn fyrr en nú.
Plötur þessar hljómsveitar hafa selzt
í stórum stíl í ýmsum löndum á meg-
inlandinu og í nokkrum ríkjum Banda-
ríkjanna. Þeir félagarnir í Marmalade
eru nú að vonum kátir og hressir og
segjast finna það á sér, að nú fari í
hönd batnandi tíð.
Geislar frá Akureyri. F. v.: Pétur Iljálmarsson, íngólTur Björnsson, Helgi Sigurjónsson, Páll l»or-
geirsson og Sigurður Þorgeirsson.
VERÐA GEISLAR FRÁ AKUREYRI
VINSÆLASTA POP-HLJÓMSVEITIN
HÉRLENDIS ÁÐUR EN LANGT UM LÍÐUR?
Þannig spyr „BálreiSur NorSlendingur“ í bréfi til blaSsins.
Og hann heldur áfram:
„Þessari spurningu velta margir fyrir
sér, þvi Geislar hafa sannað okkur hérna,
að þeir eru bezta pop-hljómsveit landsins.
Nei, þetta er ekki prentvilla! Ég sagði, að
þeir væru bezta pop-hljómsveit landsins.
Þið spyrjið þá eflaust: Hvers vegna eru
þeir ekki komnir á toppinn?
Þessu er ekki hægt að svara með einu
eða tveimur orðum. Geislar eru stofnaðir
af fimm ungum mönnum, sem höfðu eng-
an „stórkall“ á bak við sig. Þeir komu
fyrst fram 25. febrúar sl. Strax í upphafi
vöktu þeir gífurlega athygli vegna þess
hve þeir voru ólíkir því sem við áttum að
venjast. Allt var svo fágað og vel unnið.
í maí og fram í júní dró frekar úr kappi
þeirra félaga, því þá voru þeir allir í próf-
um. Þá var einnig skipt um trymbil og
af Þorleifi Jóhannssyni tók við Páll Þor-
geirsson, sem þessir stórkarlar úr hljóm-
sveitunum fyrir sunnan hafa öfundazt af.
Eftir að Ingólfur Björnsson hafði lokið
stúdentsprófi hófu Geislar að leika á ný
af endurnýjuðum krafti, og eru þeir nú
helmingi betri en þeir höfðu áður verið.
Og nú fóru þeir að láta að sér kveða fyrir
alvöru. Þeir hafa farið víða um land, m. a.
til Reykjavíkur og hvarvetna hlotið mjög
góða dóma, sem eðlilegt er, því ég hugsa
að þær hljómsveitir séu vandfundnar hér-
lendis, þar sem allir meðlimirnir syngja.
Það eina, sem stendur í vegi fyrir þeim,
eru blöðin. Eins og flestir vita er viss
klíka innan blaðanna, hvað viðvíkur
hÞcmsveitum. Þegar minnzt er á innlend-
ar hljómsveitir er aðeins talað um Hljóma,
Oðmenn eða Flowers, og einstaka sinnum
er minnzt á hundleiðinlegar hljómsveitir,
sem ég ætla ekki að telja upp.
Þetta er óviðunandi eins og allir sjá, því
það er grátlegt að horfa upp á hljómsveit
eins og Geisla fara í súginn vegna þess að
þeir eru ekki frá Reykjavík. Þó ég skrifi
þér þetta bréf, býst ég ekki við, að ég eigi
eftir að upplifa þann atburð að ef einhver
meðlimur hljómsveitar utan af landi
hætti, þá séu öll blöð yfirfull af fréttum
og áróðri út af þessu.
Að lokum: Munið, að Reykjavík er ekki
allt ísland, og það getur margt gott kom-
ið annars staðar frá en endilega frá
Reykjavík. Ég þyrði að tefla Geislum fram
á móti öllum pop-hljómsveitum ykkar
sunnanmanna, hvort sem þeir heita
Hljómar, Óðmenn eða Flowers, því þeir
standa þeim alls staðar framar.
Ég þakka fyrir allt gamalt og gott, þó
ég reikni með að þetta bréf lendi í rusla-
körfunni, því „sannleikanum er hver sár-
reiðastur“.
Kveðja, bálreiður Norðlendingur.“
Vilja nú ekki fleiri leggja orð í belg?
Utanáskriftin er „Vikan, Eftir eyranu,
Skipholti 33, Reykjavík".
18 VIKAN 35- »1.