Vikan - 21.11.1968, Blaðsíða 25

e ft;i r
HUNTER DAVIES
10. HLUTI
EINKARÉTTUR Á ISLANDI VIKAN
Sextándi kafli
FORELDRAR BÍTLANNA NÚ Á DÖGUM
Fred Lennon
Fred Lennon hafði ekkert samband við John og
spurðist ekki einu sinni fyrir um hann frá 1945, þegar
John var fimm ára gamall, og þar til 1994, þegar hann
var orðinn frægur. Fred vann þá við uppþvott á hóteli
í Esher.
„Dag nokkurn sagði ein af stelpunum, sem unnu með
mér í uppvaskinu, frá strák í hljómsveit, sem bæri
sama ættarnafn og ég,“ segir Fred. „Hún sagði, að
þessi strákur hlyti að vera sonur minn. Hann væri
nauðalíkur mér og hefði alveg eins rödd og ég, enda
þótt hann syngi ekki eins vel og ég. Eg hafði aldrei
heyrt getið um þessa hljómsveit.“
John hlýtur oft að hafa gengið framhjá hótelinu, þar
sem faðir hans vann, án þess að hafa hugmynd um
það. Hann átti um tíma heima í Waybridge, sem er
skannnt frá hótelinu.
Þegar Fred uppgötvaði, að hér var um son lians að
ræða, var hann fljótur að snúa sér til blaðanna og láta
þau eiga viðtöl við sig. Hann neitar því að sjálfsögðu,
að hann hafi sjálfur komið sér á framfæri og segir að til-
viljun hafi ráðið því. Það hefur þá liklega líka verið „til-
viljun“, að hann seldi Tit Bit ævisögu sína fyrir 40
pund og söng inn á hljómplötu, þar sem hann var aug-
lýstur rækilega sem „faðir Johns, eins af Bítlunum“.
Ilann heimsótti son sinn og fékk að tala við hann í
tuttugu mínútur, en var að því búnu vísað á dyr. Hann
reyndi að hitta hann aftur með því að koma óvörum
heim til hans, en liurðinni var skellt beint á nefið á
honum. Blöðin komust á snoðir um, að John hefði sarna
sem fleygt föður sínum á dyr og héldu því fram, að
Fred Lennon væri drykkjusjúklingur. Þar er hann þó
hafður fyrir rangri sök. Það er að vísu fátt hægt að
segja Fred til hróss, en drykkjusjúklingur er hann ekki.
Hann er 55 ára og fremur unglegur eftir aldri og raup-
samur í meira lagi:
„Stelpurnar eru ennþá vitlausar í mig. Ég hef engan
frið fyrir þeim. Ég gæti meira að segja verið með tán-
ingum, ef ég vildi. Og það er ekki hægt að segja um
alla karlmenn á mínum aldri! John heldnr kannski, að
ég sé orðinn gamall fauskur. En þar skjátlast honum.
Ég er miklu yngri en hann!“
Fred segist gjarnan vilja fá að kynnast syni sínum
og umgangast hann. „Mig langar til að hann viti, hvers
konar náungi ég er í raun og veru. Hann verður ekld
svikinn af því!“
Hann segist gjarnan vilja þiggja fjárhagsaðstoð frá
hinum fræga og auðuga syni sínum, en John liefur
ekki boðið hana og óh'klegt, að hann geri það nokkurn
tíma.
46. tbi. VIICAN 25