Vikan - 30.10.1969, Blaðsíða 41

tölum aldrei um veSrið," segir
hann, eins og til skýringar. „Allur
galdurinn er bara að líta út um
gluggann. Við náum sambandi með
nokkurskonar fjarskiptum, sem
byggjast á sameiginlegri reynslu.
Og í rauninni sé ég ekki til hvers
krakkar á okkar aldri þurfa að vera
tala nokkuð saman yfirleitt. Við
sjáum öll það sama í sjónvarpinu,
sömu kvikmyndirnar, skólarnir eru
svipaðir, við höfum sömu skoðanir
á hlutunum, svo það er ekki til
neins að vera blaðra um það allan
daginn."
í augum Arlo's og vina hans er
það sem er gott „æði", „rosi" eða
„töff", og það sem er slæmt „plast-
ik" eða „niðurfallandi". Og með
þessum takmarkaða orðafjölda skilja
allir við hvað er átt. En Arlo Guthrie
er ekki eingöngu fulltrúi kynslóðar
sinnar. Heimurinn borgar honum
fyrir ævintýralega drauma sína um
það þegar hann fór fram af háum
kletti á mótorhjólinu sínu (Mig
langar ekki að deyja / Mig langar
bara að tæta á mótorhjólinu mínu),
um það er hann talaði á súrrealiskan
hátt um innsetningu forseta Banda-
ríkjanna og þar fram eftir götunum.
Og Arlo lifir samkvæmt fantasíum
sínum. Nýlega borgaði hann síma-
reikninginn sinn í 10 senta pening-
um — 500 dollara — bara til að sýna
símafélaginu að hann ætti nóg af
silfri til að borga reikninginn sinn.
Og hann hefur ekki trú á með-
borgurum sínum í dag. „Hugsaðu
þér bara," segir hann, „hvað myndi
ske ef við létum allir klippa okkur
í einu og tækjum upp á því að
ganga um f sparifötunum. Það
myndi enginn vita hvern hann ætti
að hata, hvern hann ætti að elska
og hvern hann ætti að láta setja í
steininn."
Eins og flestir af Woodstock-kyn-
slóðinni hefur Arlo ekki nokkurn
áhuga á stjórnmálum. „Öll stjórn-
málakerfi eru tómt húmbúkk." En
hann lætur sig dreyma: „Einhvern-
tíma komumst við á það stig, að
ekki verður til neitt sem heitir
hræsni, græðgi eða strfð. Friður er
það eina sem gildir. Og maður leit-
ar ekki að friði, heldur notar mað-
ur hann. Eftir 20 ár verður allur
þessi óþverri búinn að vera. A mjög
einfaldan hátt kemst fólk að því að
það er mun skemmtilegra að vera
góður heldur en að vera gráðugur.
Og þegar það verður, mun það
reynast eitt af furðuverkum verald-
ar — f augum fólksins." Arlo og vin-
ir hans hlæja kunnuglega. Arlo ætl-
ar ekki að breyta þessum spillta
heimi. Það á bara að koma svona
af sjálfu sér. „Ég hef ekki áhuga á
þvf að breyta fólki. Raunveruleik-
inn einn getur gert það, og ég syng
um raunveruleikann."
Það er ekki fyrir neina tilviljun
að Arlo Davy Guthrie er orðinn að
nokkurskonar trúbador fyrir þessa
ráðvilltu æsku. Á tfmum kreppunnar
miklu ferðaðist faðir hans, Woody
Guthrie, um landið og hyllti Banda-
ríkin í lögum sem nú eru orðinn
hluti af þjóðararfi þeirra: This land
is your land, this land is my land,
Pastures of plenty, Tom Joad og
fleiri. Og er Árlo var 6 ára, hafði
faðir hans flutt til Coney-eyju, ásamt
konu sinni Majorie. Heimili þeirra
á ströndinni þar var „hús gleði,
söngva og dansa", eins og
Woody sagði sjálfur, og þar voru
til húsa fleiri þjóðlaga- og vísna-
söngvarar eins og Pete Seeger, Lee
Hays og Jack Eilliott. Og það var Mar
jorie sem kenndi 6 ára gömlum syni
sfnum að leika á gítarinn.
En Woody var haldinn ólæknandi
sjúkdómi, sem er kallaður Hunting-
ton's kólera. Og þar sem sjúkdóm-
urinn er ættgengur á Arlo það jafn-
vel á hættu að þurfa að dvelja í
sjúkrahúsi er hann eldist, og bíða
þar eftir því að deyja. En hann lifir
í voninni um það að hann sleppi
og hefur hjálpað móður sinni að
setja á laggirnar stofnun sem berst
á móti þessum sjúkdómi.
En þó Woody væri mikið á sjúkra-
húsum óx Arlo úr grasi undir sterk-
um áhrifum frá föður sínum. „Við
fórum með Woody út og lékum okk-
ur í grasinu," segir Marjorie. „Þeir
voru ákaflega tengdir án þess að
segja mikið. Þeir hlustuðu á tón-
list jafnvel þegar Woody gat ekki
talað lengur. Og Arlo kynntist
Woody í gegnum fólk sem kom
heim, eins og t.d. Pete Seeger. Ég
reyni að halda gangandi öllum sög-
unum um Woody. Það heldur fjöl-
skyldunni lifandi." Og Arlo bætir
við: „Woody var heima jafnvel á
meðan hann var á sjúkrahúsinu. Og
hann er það enn. Hver getur sagt
til um hvar upphaf og endir einhvers
er?"
Arlo var byrjaður að semja eigin
lög er hann hóf gagnfræðaskóla-
nám. „Hann var að semja daga og
nætur," segir Marjorie, „og það
skipti engu máli hvað klukkan var,
alltaf kom hann hlaupandi til mín
og hrópaði: „Hey, mamma, hlustaðu
hér. Ég er búinn að semja nýtt lag."
Fyrsta lagið sem hann kallaði sitt
eigið, var stæling á einu laga Wood-
y's, „So Long, It's Been Good To
Know You," en í stað þess að láta
textann fjalla um rykugan þjóðveg-
ina, var hann um reikningspróf."
Og um það bil 7 árum síðar not-
færði Arlo sér annað tjáningar-
form föður sfns, „tal (talking)
blues", og þá varð hann frægur
fyrir „Alice's Restaurant."
Marjorie Guthrie gat ekki bæði
sinnt sjúkum eiginmanni sínum og
börnunum, svo Arlo fór f skóla í
Stockbridge, þar sem hann kynntist
Ray Brock, sem kenndi skúlptúr þar,
og konu hans, Alice, en hún var
bókavörður skólans. Eftir að' hann
lauk námi frá Stockbridge, „sögðu
allir að ég ætti að fara í háskóla,
svo ég reyndi það í smátíma," segir
Arlo, sem fór f Rocky Mountain-há-
skólann í Billings, Montana. „Ég
vildi aldrei að Arlo færi," bætir móð-
ir hans við. „Hvaða skóli myndi taka
á móti honum? Aðeins sá sem
gerði engar kröfur. En ég pakkaði
niður fyrir hann og sagði við sjálfa
mig: „Hve lengi ætlar hann að
ÞtJ VERÐUR d
æsandi
Æsandi
POGXJR
ÆSANDI
hartopp fra
salon
Kl€öpAr|?A
med
TÝSGÖTU
íóstsendum
uskilmálar
*
greids
/------------------------------—-----V
VIÐARÞILJUR
í miklu úrvali.
*
Viðartegundir: eik, askur, álmur, beyki, lerki,
fura, valhnota, teak, mansonia,
caviana.
HARÐVIÐUR og Þilplötur, ýmsar tegundir.
PLASTPLÖTUR, Thermopal, ýmsir litir.
*
Harðviðarsalan sf.
Þórsgötu 14, símar 11931 og 13670
t-----------------------------------J
«. tbi. VIKAN 41