Vikan - 30.10.1969, Blaðsíða 46

PÉR SPARID
MEDÁSKRIFT
Þ£R GETIÐ SPARAÐ FRÁ KR. 7.50 TIL KR. 15.38 MÉÐ ÞVI AÐ
GERAST ÁSKRIFANDI AÐ VIKUNNI
OG ÞÉR ÞEKKIÐ EFNIÐ:
VIKAN ER HEIMILISBLAÐ OG f ÞVÍ ERU GREINAR OG EFNI FYRIR ALLA Á HEIMILINU, — UNGA OG
GAMLA, SPENNANDI SÖGUR 06 FRÁSAGNIR, FRÓÐLEIKUR, FASTJR ÞÆXTIR O.FL., O.FE,
Vinsamjegast sendiS mér Vikuna í áskrift
r
i
i
i
4 TÖLUBLÖÐ Kr. 170.00. Hvert blaS á kr. 42.50.
3 MÁNUÐIR . 13 tölubl. - Kr. 475.00. Hvert blaS á kr. 36.58.
6 MÁNUÐIR . 26 tölubl. - Kr. 900.00. Hvert blað á kr. 34.62.
Gjalddagar fyrir 13 tölubl. og 26 tölubl.: 1. febrúar —
1. maf — 1. ágúst — 1. nóvember.
SkrifiS, hringiS eSa komiS.
■j 1_PÓI
mam
PÓSTSTÖÐ
VIKAN
SKIPHOLTI 33
POSTHOLF 533
REYKJAVÍK
SIMAR:
36720 - 35320
n
i
i
i
j
— Já, ungfrú Everdene, svar-
aði Gabriel. Rödd hans var ró-
leg. Hann var búinn að viður-
kenna staðreyndirnar. En hann
gat ekki stillt sig um að segja:
—- Ef ég verð í vandræðum, þá
bið ég um leiðbeiningar.
Batsheba lét eins og hún
heyrði þetta ekki. Hún læsti pen-
ingkassanum og stóð upp. Hún
fann allt í einu fyrir örþreytu, en
samfara þreytutilfinningunni var
einhver sigurvissi. Hún hafði
tekið taumana í eigin hendur, og
hún var ákveðin í að halda þeim.
— Eg veit ekki hvaða hæfi-
leika ég hef til að stjórna búinu,
sagði hún og leit einbeitt á fólk-
ið. — En ef þið hjálpið mér, þá
læt ég ykkur njóta þess.
Sumir voru undrandi á svip-
inn, aðrir reyndu að dylja bros,
og ennþá aðrir voru tortryggn-
ir. . . .
—■ Þið skuluð ekki halda að
ég viti ekki hvernig nota á
hverfistein, þótt ég sé kona. Eg
verð ábyggilega komin til vinnu
minnar áður en nokkurt ykkar
rumskar á morgnana. Verið
viss.. . .
Eitt andtartak var hún gripin
af sömu frelsistilfinningunni,
sem hún hafði þegar hún reið
um hæðirnar hjá býli frænku
sinnar. Hún ætlaði aldrei að lúta
nokkurri manneskju. Þetta var
ríki hennar, og hún ætlaði að
stjórna því sjálf. En hún leit
ekki í áttina til Gabriels, þegar
hann sneri sér við og gekk út.
Og með þungum skrefum gekk
þjónustufólk hennar til daglegra
starf a....
Framhald.
Gekk til altaris
Framhald af bls. 11.
á, er ekki bundið við neitt tíma-
takmark. Ég reyndi að finna orð
eða athöfn sem gæti borið sí-
felldri leit mannsins vitni, en
það gekk ekki vel. Þá fór ég og
talaði við prestinn minn, séra
Dean Woodruff, hjá Webster
Presbyterian kirkjunni, og við
reyndum að setja á blað eitthvað
sem gæti haft alþjóðlega mein-
ingu. Það tókst ekki, og ég varð
fyrir miklum vonbrigðum.
En ég gekk til altaris á tungl-
inu. Við guðsþjónustu heima,
tveim vikum áður, hafði séra
Woodruff verið með sérstaka
altarisgöngu í tilefni ferðar okk-
ar, og eftir guðsþjónustuna hafði
hann gefið mér lítinn kaleik, sem
ég hafði svo komið fyrir í mána-
ferjunni ásamt örlitlu brauði og
víni. Og eftir að Mike (Collins)
hafði farið einn hring í kring-
um tunglið aleinn, og við viss-
um að við ættum eftir að vera
þarna nokkra stund, tók ég upp
úr pússi mínu þetta þrennt og
setti það á borð sem var fyrir
framan ræsiborðið. Stjórnstöðin
hafði fyrirskipað algjöra þögn í
46 VIKAN 44-tbl-