Vikan - 13.11.1969, Síða 45

Bílabrautir
Aðalstræti 8
V____________________
Matchbox
Nýjar tegundir
Bílabrautir
Laugavegi 164
____________________y
r
Nýjar tegundir
ströngustu reglum. Læknirinn
segir, að ég þarfnist algerralr
hvíldar, ef ég eigi að ná mér til
fulls. Ibsen skrifar mér, að
kvöldin séu einmanaleg hjá hon-
um. Þau hljóta reyndar að vera
það.
Bara að hann vildi nú taka sér
frí í nokkrar vikur og koma
hingað til okkar. Ég hugsa með
hryllingi um hættulega, dimma
og viðbjóðslega ganginn heima.“
Það er gangurinn í íbúð þeirra
í Viktoria Terrasse, sem hún
minnist á. Þessi íbúð var engan
veginn góð, sérstaklega var hún
rök og hafði það slæm áhrif á
heilsu frú Ibsen. Þau fluttu
skömmu síðar í betri íbúð í Ar-
bins-götu.
Það leið að jólum. Eg vissi, að
þetta kvöld hafði allt frá barn-
æsku verið Henrik Ibsen afar
hjartfólgið. Frú Werenskiold
hefur sagt mér, að einu sinni í
Miinchen hafi hún komið að Ib-
sen, þar sem hann var önnum
kafinn við að klippa jólatrés-
skraut. Hann gerði það mjög
smekklega. Hann kvaðst hafa
gaman af þessu og minntist á,
að þetta hefði hann gert, þegar
hann var strákur. Og þá hefði
Maren gamla sölukerling selt
skrautið fyrir hann á torginu í
Skien.
Nú var hann löngu hættur að
klippa jólatrésskraut. Hann lét
vinnukonuna skreyta tréð. Það
voru aðeins ljós á því og svo hvít
baðmull.
Við gengum inn í stofuna og ég
kveikti á jólatrénu. Ibsen var
eldhræddur og skelfing óttasleg-
inn á svipinn, meðan logaði á
trénu. Skömmu eftir að ég hafði
kveikt á því, þurfti ég að bregða
mér fram til að sækja eitthvað
lítilræði. Þegar ég kom aftur sá
ég, mér til mikillar undrunar,
hvar Ibsen var lagstur á hnén og
farinn að slökkva á ljósunum.
Tréð stóð á gólfinu og var ekki
hátt. Eg sé enn þá fyrir mér
vangasvip Ibsen meðan hann var
að þessu. Nefið hvarf næstum,
þegar hann blés á kertin.
Þegar við sátum síðar um
kvöldið saman og ræddumst við,
sagði Ibsen mér, að hann hefði
uppgötvað, að íbúðin væri full
af músum. En hann kvaðst hafa
fundið upp sína eigin aðferð til
að fæla þær frá sér. Hann sagði:
■— Ég fæ mér alltaf glas af
mjólk og nokkrar tvíbökur á
kvöldin eins og þú kannski veizt.
Ég gef músunum svolítið af
þessu á skál og set skálina síðan
inn í herbergið við hliðina. Þá
koma þær ekki inn til mín.
Ibsen skrifaði konu sinni og
sagði henni frá þessu jólakvöldi
okkar.
Hann sagðist hafa keypt tvær
landslagsmyndir frá Lofoten
handa henni. Bréfið endar á
þessa leið:
„Nytsamasta og kærkomnasta
jólagjöfin, sem ég fékk í ár, var
frá Bergljótu. Hún gaf mér gríð-
arstóran baðsvamp, sem ég þvæ
mér með bæði kvölds og morgna.
Mér finnst hann hreinasta fyrir-
tak ....“
Þetta var honum líkt. Hann
var þrifinn og snyrtilegur og það
var ekki algengt í þá daga....
HIIAR ER ttHtlN HAHS HÖA?
Það er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Halldór E. Sigurbjörnsson, Ásbraut 11, Kópavogi.
Nafn
Heimili
Örkin er á bls.
Vinninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
46.
46. tbi. VIKAN 45