Vikan - 13.11.1969, Blaðsíða 30

mmmm%
WmwÉá.

eskjur, og það er ekki alltaf
vel liðið. Það er eitthvað hlý-
legt við alla hans franikomu,
sem gerir það að verkum að
maður verður innilegur að-
dáandi Iians, segir einn ná-
ungi, sem Iiefir þekkt hann
vel i mörg ár.
Palme hjónin á heimili sínu.
Það var hvalreki fyrir
kvöldpressuna, en stjórnar-
andstöðunni mikil raun (því
þá íauk kommúnistagrýlan
út í veður og vind), þegar
það kom á daginn, nú fyrir
nokkru, að hin núverandi l'rú
Palme, er önnur eiginkona
Iians. Sú fyrri var tékknesk,
og hinn þáverandi ritari í ut-
Frú Lisbet Palme, með elzta og yngsta
soninn.
anríkisdeild sænska stúd-
entasamhandsins, stud. jur.
Ölof Palme, kvæntist henni
til að hjálpa henni burt
úr landi. Vígslan fór fram
með staðgengli; brúðguminn
var í Stokkliólmi, hrúðurin
í Prag. Brúðguminn leit á
klukkuna og tilkynnti síðan,
kaldur og rólegur, að hann
væri kvæntur. Hjónabandið
var leyst upp á sama hátt,
en vinátta „hjónanna“ hefir
lialdizt fram að þessu.
Eina sönnun fyrir þessari
hetjudáð Palmes á stúdents-
árunum, er smáklausa i að-
alsmannatali. Þar stendur.“
Fríherrainnan Lisbet Beck-
Friis, síðari eiginkona Olofs
Palme, ríkisráðsmanns".
Hún er fil. cand. í sálfræði,
FORSTJÓRA-
SONURINN SEM
HREKUR
FORSTJÓRANA
TIL SVISS
félagsfræði og hagfræði, og
hefir unnið hálfan daginn á
ráðleggingaskrifstofu harna-
verndarnefndar, sem eins-
konar brunavörður, þ.e. var
kölluð til, ef hráðan vanda
bar að höndum á bárnaheim-
ilum. Hún hefir sézt við
þingsetningar í hinum hefð-
hundna kjól, með púfferm-
um, en það má segja henni
til málsbóta að kjólinn erfði
hún eftir ömmu sína.
Hún stjórnar hinum fjór-
um karlmönnum fjölskyld-
unnar með ákveðnum tök-
um, eins og skátaforingi, og
henni finnst ekki starf eig-
inmannsins sérlega eftir-
sóknarvert. Sjálfri sér og
drengjunum heldur hún af
fremsta megni utan við
fréttablöðin og hið opinbera
lif föður þeirra, sem oft er
með samvizkuhit vegna jjess
að hann vanræki föðurskyld-
ur sinar.
Palme-hjónin húa í 125
fermetra raðhúsi í Vállingby,
og er ihúð þeirra lík og hjá
vel menntuðum hjónum, sem
ekki liirða svo mikið um
hefðbundið húsliald og
stöðutákn. Þegar húsbónd-