Vikan


Vikan - 15.01.1970, Side 31

Vikan - 15.01.1970, Side 31
 : ' '' : " Vf. V " ' . . ; ’ lega og skreið í áttina að gil- barminum, æpandi eins væri hann óður. John skaut aftur á hann og hitti þrisvar. Hann hafði áhuga á vélbyssunni hans og fór því á eftir honum. Þjóðverjinn öskraði af öllum kröftum, en John tókst að ýta honum út fyr- ir 70 metra háan gilbarminn. En þessi herlögreglumaður var ekki feigur, hann festist í runna 10 metrum neðar, og í lok stríðsins lá hann á sjúkrahúsi... á bata- vegi. Um 100 metrum neðar, hinum megin gilsins, stóðu Þjóðverjar hlið við hlið og horfðu undrandi upp í loftið Öskrin í særða her- lögreglumanninum höfðu gert þeim heldur bilt við og þar að auki veigruðu þeir sér við að skjóta af ótta við að hitta sína eigin menn. En þegar herlög- reglumanninum var sparkað út fyrir gilbarminn, hófst árásin. Það virtist vera skotið af öllum þeim skotvopnum, sem þeir höfðu yfir að ráða. John svaraði með skothríð úr vélbyssu herlögi eglumannsins og hljóp siðan af stað. Hann hvarf í í baksýn sést eyjaklaslnn (i átt að Træna), þar sem Shetlands-Larsen kom með Kristoffersen á bátnum Vigra. Á víkinni fyrir utan tangann lágu þýzku herskipin, sem létu skot- hrfðina dynja yfir Kristoffersen ... og sína eigin menn. einu vetfangi niður brattann hin- um megin með kúlur fjandmann- a|nna hvínandi yfir höfði sér. Herskipin úti á víkinni hleyptu af fallbyssum sínum, en John var bara þakklátur fyrir það. Hann vonaði meinfýsislega, að hann gæti frekar sloppið undan þeim einn heldur en fleiri hundruð Þjóðverjar. Og hann hafði rétt fyrir sér. TJndirforingi í Þránd- heimsdeild Gestapo féll fyrir kúlum sinna eigin manna í hlíð- um Oneyjar þennan 14. dag maí- mánaðar árið 1944. í Brönnöysund í Nordland býr friðsamur, hlédrægur fjölskyldu- faðir, sem jafnframt er kennari við framhaldsskólann og fram- kvæmdastjóri í fataverzlun staðarins. í hæsta máta friðsam- ur maður, enda þótt hann sé flokksstjóri í Sjölheimvernet í KV-14. Hann er einn af fulltrú- um verkamannaflokksins í bæj- arstjórninni. Þessi látlausi ró- lyndi maður með sitt sérstæða góðlega bros og kimni minnir frekar á lærðan prófessor heldur en harðgeran andspyrnumann og fréttamann, sem er þekktur fyrir skerf þann. sem hann lagði af mörkum í þágu fósturjarðarinnar á styrjaldarárunum. John Kristoffersen fæddist og ólst upp á Röseyju í Lureyjum við strönd Helgelands. Eflaust má þakka það persónulegri þekk- ingu hans á öllum staðháttum, að hann komst lífs af í eltingar- leikjum sínum við Þjóðverjana. Á sínum yngri árum fór hann til Oslo, þar sem hann vann í 5 ár sem blaðamaður við Arbeider- bladet. Hann tók framhaldsskóla- og stúdentspróf á tveim árum. Síðan kom stríðið og hann íklæddist einkennisbúningi Guð- brandsdalsdeildarinnar, fékk prjónaða topphúfu og Madsens- vélbyssu. Hann fór í deild sjálfboðaliða, en í henni voru náungar úr upp- leystum deildum og aðrir, sem vildu berjast. Deildin var hand- tekin við Gausdal, herferðin var á enda, en þó gátu Þjóðverjar ekki aldeilis afskrifað þennan Helgelandsbúa. Hann komst yfir til Svíþjóðar og fór nokkrar ferðir til Noregs í leynilegum er- indagerðum. Að lokum hafnaði hann i Englandi, þar sem hann var útnefndur „etterretnings- agent“ Árið 1943 var hann að finna á Oneyju í Lureyjum við Helge- landsströnd. Ásamt öðrum manni kom hann sér fyrir í helli nokkr- um, sem var í botni djúps gils í Stokksvíkurfjalli. Þaðan hafði hann gott útsýni yfir skipaferðir á Stigfirði. Þeir skrifuðu hjá sér fjölda skipa og stærð, gerðu skýrslur og sendu niðurstöður í gegnum senditæki til Englands. í tvo mánuði lágu þeir í þessum helli, en Þjóðverjar fengu nasa- þef af þessu. Dag einn í nóvem- ber 1943 uppgötvuðu þeir tví- menningarnir að eyjan var um- kringd af þýzkum varðbátum. En brezk Catalínaflugvél sótti þá, og þeir gátu veifað til Þjóðverjanna, þegar þeir flugu yfir þá við eyj- una. En Kristoffersen ætlaði sér aftur til Noregs, og í þetta sinn ætlaði hann að vinna einsamall. Shetlands-Larsen átti að flytja hann yfir, en þá kom ofsaveður á Norðursjónum og það var með naumindum að þeir komust aftur til Shetlands. Vélbáturinn, sem nota átti síðasta spölinn, var bundinn á þilfarið. Aðeins stefn- ið var eftir af honum. Shetlands- Larsen var svo sem ekkert sér- lega ritfimur, og skýrsla hans varð stutt og laggott Slæmt veð- ur. Snerum við. Larsen. Önnur tilraun, sem gerð var í febrúar 1944 gekk betur. Shet- lands-Larsen setti hann á land við Lureyju með hraðbátnum Vigra. Var það lengsta för Vigra á styrjaldarárunum. Kristoffer- sen kom sér fyrir á sama stað Framhald á bls. 39. Hér situr Kristofiersen fyrir utan hellisskútann á Stoksvíkurfjalli á Oncyju. þar sem hann hafSist við í fimm mánuði. 3 tbl VIKAN 31

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.