Vikan - 26.02.1970, Blaðsíða 5

• visur vikunnar
Það telst ekki frétt þó úfar með ýmsum rísi
og annað slagið heimti menn reikningsskil
því heimurinn virðist örlítið öðruvísi
en óskir manna og hugsjónir stóðu til.
Og ennþá er margur á alvöru lífsins gleyminn
og áhugalaus um vandamál forn og ný.
Þó við séum yfirleitt fædd til að frelsa heiminn
við finnum oss annað til dundurs og gleymum því.
STÆRSTA SKIP
SEM SOKKIÐ HEFUR
Ekki vakti það ýkja mikla at-
hygli þegar hollenska risaolíu-
skipið ,.Marpessa“ fórst nýlega
undan strönd Vestur-Afríku. Þó
var þetta að vissu leyti mesti
skipskaði sögunnar til þessa.
Skipið var tvöhundruð og sjö
þúsund smálestir og stærsta skip
sem nokkrusinni hafði sokkið.
Til allrar hamingíu var skipið
ekki með neina olíu meðferðis
þegar það sökk, svo að það for-
pestaði ekki sjóinn á stóru svæði
eins og skeð hefur við svipuð til-
felii. Sprenging af óútskýrðum
orsökum varð í skipinu, og kom
þegar að því mikill og óstöðv-
andi leki. Tveir af fjörutíu og
sex manna áhöfn fórust.
,.Marpessa“ var byggð í Japan
og afhent í september eigendum
sínum, Shell Tankers í Rotter-
dam. Hún var á jómfrúreisu sinni
til Persaflóa þegar slysið varð.
Skipið var tryggt fyrir um þús-
und milljónir króna hjá Lloyds
í Lundúnum, en hafði kostað
talsvert meira. Dráttarbátar voru
gerðir út af örkinni til bjargar
skipinu, en það var sokkið áður
en þeir náðu á vettvang.
í sambandi við þetta mætti
geta þess að mesti mannskaði á
sjó til þessa varð í febrúar 1945.
Þá sökkti sovéskur kafbátur
þvzka flutningaskipinu „Wilhelm
Gustloff", tuttugu og fimm þús-
und smálestir að stærð, á Eystra-
salti skammt utan við Danzig.
Skipið var með þúsundir flótta-
fólks um borð og fórust með því
rúmlega fjögur þúsund og eitt
hundrað manns.
SALAZAR HELDUR SIG
RÁÐA ENN
Antonio Salazar, fyrrverandi
einræðisherra Portúgala og nú
áttræður að aidri, lifir ennþá í
þeirri trú að hann stjórni land-
inu. Hann fékk slag fyrir um
seytján mánuðum og liggur síð-
an annað veifið í dvala. En eng-
inn hefur getað fengið af sér að
segja karlinum að Marcello Ga-
etano hafi fyrir löngu tekið við
af honum sem forsætisráðherra.
Og trúlega fær hann að lifa sæll
í sinni trú til dauðadags.
Fyrrverandi ráðherrar hans
heimsækja hann öðruhvoru, taka
við fyrirmælum og forðast að
koma upp um að þeir séu ekki
lengur í stjórninni. Meira að
segja hafa blaðamenn fengið að
heimsækja sjúklinginn gegn
ströngu loforði um að láta ekk-
ert uppi við hann. Þess er vand-
lega gætt að sá gamli sjái ekki
blöð og sjónvarp, því að þá væri
aldrei að vita nema sannleikur-
inn gæti runnið upp fyrir honum.
HÉR SAT FORINGINN
Að sjálfsögðu rupluðu Rússar
eins og annarsstaðar öllu nýti-
legu úr neðanjarðarbyrgi Hitlers
í Berlín, þegar þeir ruddust
þangað niður í stríðslokin. Það
var því ekki mikið eftir handa
Guy Harris, brezkum herflug-
manni, er hann heimsótti byrgið
vorið 1945. Einu höfðu Rússar þó
gleymt, og það hirti Harris: set-
una í einkasalerni foringjans.
Guy Harris kom setunni fyrir
í seglbát sem hann átti, en bát-
urinn sökk á Tems árið eftir.
Setu Hitlers tókst þó að bjarga,
og geymir Harris hana nú á
heimili sínu í Twickenham, ut-
an við Lundúni. Hann hefur aug-
lýst gripinn til sölu og vill helzt
fá fyrir hann jafnvirði milljón
íslenzkra króna. Hann hefur
þegar fengið fjölda tilboða.
9. tbi. VIKAN 5