Vikan - 26.02.1970, Blaðsíða 29

0
s 0,7 kg. Tanya rak lestina, 0,9 kg.
Þegar John og Roseniary liöfðu verið
gift i tvö ár, og ekkert bólaði á erfingja,
fór Rosemary til læknis, sem ákvað að
gefa henni hormónasprautur. í júni
1969 var það greinilegt að hún var
barnshafandi. En þá héldu John og
Rosemary að þau myndu eignast aðeins
eitt barn. 1 byrjun ágúst héldu lækn-
arnir að það gætu verið tvíburar, en í
september þótti vissara að láta Rose-
marv fara á sjúkrahús, og þá var haldið
að það yrðu þríburar, en í nóvember
var hafðu allur vari á, þá var gizkað á
sjö hörn!
Hvernig var það s\o að vita sig ganga
með sjö börn?
-— Þegar ;læknarnir tilkynntu mér
þetta, varð ég auðvitað skelfingu lost-
Framhald á bls. 39
því hún var farin að finna fyrir verkj-
um. Um miðnættið stóðu 13 læknar og
hjúkrunarkonur tilbúin.
Klukkan 00.43 stökk hjúkrunarkona
niður stigann með nýfætt stúlkubarn í
fanginu. Fjórum mínútum síðar, tveir
læknar í sama erindi Síðustu tveim
börnunum var ekið niður í lyftunni.
Klukkan 00.47, voru öll börnin komin
í súrefniskassana.
Rosemary hafði verið á sjúkrahúsinu
frá j>vi í september. Hún drap tímann
með því að liorfa á sjónvarp og spila
við Joim, þegar liann kom í heimsókn.
Og auðvitað með ])ví að reyna að finna
nafn á stóran hóp af börnum, ])vi að
þeim liafði verið sagt að þau gætu átt
von á sjö börnum. Hún varð að liggja
róleg og varast að verða fyrir geðs-
hræringum, læknarnir voru hræddir
um að það þyrfti mjög lítið til að fram-
kalla fæðingu.
I september, árið 1966, var Rosemary
ósköp venjuleg stúllca. brosandi og
hamingjusöm brúður, —- nú er hún
heimsfræg, fimmburamóðir.
Það voru heilmikil heilabrot að veija nöfn á svona mörg börn, segja hinir hamingjusömu foreldrar.