Vikan - 26.02.1970, Blaðsíða 16

Skólaár Jacks London
Þegar Jack London var
orðið ljóst, að hann vildi
heldur vinna fyrir sér með
heilanum en vöðvunum,
álvvað hann að skrifa smá-
sögur. En fyrst varð hann
að afla sér meiri menntun-
ar. Háskólinn í Kahforniu
var rétt hjá heimili hans, en
hann hafði aldrei i mennta-
skóla gengið.
Hann var nítján ára að
aldri, þegar liann var tekinn
í fyrsta bekk menntaskólans
í Oakland. Hann var i bláum,
druslulegum fötum og baðm-
ullarskyrtu. Ljósa hárið hans
var allt í óreiðu. Hann tuggði
skro — það hafði hann van-
íð sig á, þegar hann var flæk-
ingur — og gat ekki hætt því,
vegna þess að hann fann ekki
eins mikið til í tönnunum,
sem voru allar skemmdar, ef
hann var með skroið uppi í
sér. Þegar Eliza bauð honum
að borga fyrir hann tannvið-
gerð, ef hann hætti að tyggja
skro, var hann fús til að
hætta því. Þegar gert hafði
verið við allar hans tennur,
keypti hann sér tannbursta í
fyrsta sinn á ævinni.
Jack var ákaflega silaleg-
ur í hreyfingum. Þegar hann
sat við skrifborðið sitt, hall-
aði hann sér aftur á bak,
teygði úr fótunum, stakk
höndunum í vasana og starði
út í bláinn. Lexíurnar kunni
hann alltaf illa.
Bekkjarsystkini hans voru
14 og 15 ára, Flest voru þau
frá góðum heimilum og
höfðu aldrei komið lengra en
til San Francisco. Jack
fannst þau vera smábörn.
Hann dró enga dul á, að hon-
um dauðleiddist.
Hann langaði til að tala
við bekkjarsystkini sín, en
ef einhver yrti á hann, hrað-
aði hann sér burtu. Bekkjar-
„Hann var kynlegt sambland af nor-
rænum víkingi og grískum ;guði.“
l>annig lýsir einn af samtímamönnum
stúdentsins Jacks Londons honum.
Jack London
var staSráSinn í aS gerast rithöfundur.
En hann gerSi sér Ijóst
aS til þess varS hann aS afla sér menntunar.
Hann settist í menntaskóla 19 ára gamall,
en skólasystkini hans voru flest 14 og 15 ára.
Hann gafst upp í skólanum,
en tók stúdentspróf utanskóla og hóf nám
í háskóla.
Hér segir einnig frá ástarsambandi hans og
Mabel Applegarth.
systkinin langaði til að kynn-
ast honum og skilja liann.
John London hafði ein-
hverja illa launaða atvinnu,
en Jack varð að sjá fyrir sér
sjálfur. Á laugardögum og
sunnudöguin gekk hann að
þeirri vinnu, sem hann féldk
— sló grasbletti, barði gólf-
íeppi og fór i siendJiferðir.
Eliza keypti handa honum
bækur og hjól til að fara á í
slcólann. Þegar skólinn var
úti, gerði hann hreint hér og
þar. Mörgum árum siðar
skrifaði hann dóttur sinni,
að hann hefði hreinsað hvern
einasta glugga i byggingunni,
sem hún geklc í skóla í.
Hann hafði nú komizt að
því, að nemendurnir gáfu út
blaðið „The Aegis“ og í það
skrifaði hann greinar um
Bonin-eyjarnar, sem eru sér-
staklega skemmtilega skrif-
aðar og hinar læsilegustu í
hvívetna. Jack lærði meira á
að sjá þessar greinar sínar á
prenti en á leiðréttingum
kennara síns, sem var aldrei
um hið hversdagslega mál
hans, ákafa hans og lífsgleði.
1 skólablaðinu komu fimm
greinar eftir hann, þar af
tvær sögur frá flækingsárum
hans.
Síðan missti John London
atvinnu sina, og Jaclc varð þá
að sjá fyrir fjölskyldunni.
Hann var alltaf þreyttur, því
að hann fékk hvorki nægan
mat né svefn. Þar að auki
leiddist honum, að stelpurn-
ar í slcólanum sneiddu hjá
honum, þegar þær höfðu les-
ið greinar hans frá flækings-
árunum.
Jack London geklc í Henry
Clay-félagíð, þar sem menn
æfðu sig í mælskulist. Þegar
Jack hafði setið þar tvo
fundi, tók hann sjálfur þátt
í umræðunum. Hrifning
hans af sósíalismanum hafði
mikil áhrif á alla, sem á
hlýddu. En Jack fannst mest
16 VIKAN 9-tb]