Vikan - 26.02.1970, Blaðsíða 45

það bil fimm ár, sagði hún.
— Ó, nei!
— Ha?
— Ert þú að reyna að vera
sniðug?
— Nei.
— Hefur þú ekki sofið hjá
manninum þínum í fimm ár?
— Öðru hvoru, jú, sagði hún.
— Hann verður fullur stöku
sinnum.
— Hve oft á ári?
— Á gamlárskvöld. Stundum
á afmælisdeginum sínum.
— Vúppí, sagði Benjamín. —
Þetta er svei mér skemmtilegt.
— Finnst þér það?
— Svo þú elskar hann ekki.
Þú myndir ekki.. . .
— Við höfum talað nóg,
Benjamín.
— Bíddu aðeins. Þú myndir
ekki segja að þú elskaðir hann?
Ha?
— Ekki alveg, sagði hún og
fór úr pilsinu.
—• En þú hatar hann ekki?
— Nei, Benjamín. Eg hata
hann ekki. Viltu losa brjósta-
haldarann minn? Hún sneri bak-
inu að honum.
— Þú hatar hann ekki og
elskar hann ekki, sagði Benja-
mín um leið og hann losaði
br j óstahaldarann.
— Alveg rétt, Benjamín.
— Jæja, hvaða tilfinningar
berðu þá tii hans?
— Engar. Hún lét brjósta-
haldarann detta á gólfið.
— Það er ekki nógu gott
ástand, eða hvað?
— Finnst þér það, Benjamín?
- Ég meina að það hljómar
ekki eins og það gæti verið öllu
verra. Ef þú hataðir hann — ja,
þá myndir þú allavega hata
hann.
Hún kinkaði kolli og fór úr
undirpilsinu.
— Einhvern tíma hefur þú þó
elskað hann, ekki satt?
— Ha?
— Ég sagði að sennilega hefur
þú einhvern tíma elskað hann.
Þegar þú kynntist honum til
dæmis.
— Nei.
— Ha?
— Nei, ég elskaði hann aldr-
ei, Beniamín. Jæja, förum. . . .
— Bíddu aðeins, sagði hann.
— Þú giftist honum þó.
Hún kinkaði kolli.
— Hvers vegna giftist þú
honum?
— Reyndu að geta. Hún los-
aði sokkana og fór að rúlla þeim
niður eftir leggjunum á sér.
— É'g veit það ekki, sagði
Benjamín.
— Reyndu.
- Vegna peninganna?
— Reyndu aftur, sagði hún
um leið og hún fór að bisa við
að ýta magabeltinu niður um
sig.
•— Varstu bara einmana eða
eitthvað svoleiðis?
— Nei.
Benjamín fitjaði upp á nefið.
— Útlitið? Hann er sennilega
álitinn myndarlegur maður.
— Hugsaðu þig nú vel um,
Benjamín.
Benjamín leit niður fyrir sig
og hristi svo höfuðið.
-—- Eg bara veit það ekki,
sagði hann, — nema . . . þú
varðst ekki að giftast honum
eða hvað?
— Ekki segja Elaine frá því,
sagði frú Robinson.
— Ó, nei.
Hún kinkaði kolli.
— Þú varðst að giftast honum
vegna þess að þú varst orðin
ófrísk?
— Ertu hissa?
—• Ja, sagði Benjamín, -— ég
hafði eiginlega aldrei hugsað um
þig og herra Robinson sem þess
konar fólk . . . Hann hristi höf-
uðið.
— Allt í lagi, sagði hún. —
Komdu nú í rúmið.
Framhald í næsta blaði.
Minningar um einstakt
hjónaband
Framhald af bls. 21
betri vegar; en hin fagra Hedwiq
dó þá, á unga aldri, og Marie gift-
ist unpum manni, sem hún var trú-
lofuð. En Bismarck var áberandi
persónule’ki og allar þessar stúlkur
voru hrifnar af honum, en hann var
bara „vinur" þeirra. Johanna féll
líka fvrir honum.
Það var auðvitað ekki ást við
fyrstu svn, þessar stúlkur voru og
hlédrægar og háðar ströngum sið-
ven|um.
En eftir hálft annað ár, um sum-
arið 1846, fór Johanna með Marie
vinkonu sinni og fleira unqu fólki
úr nágrenninu í skemmtiferð til
Harz. Þetta varð ógleymanleg ferð,
unga fólkið skemmti sér konung-
lega og Johanna og Bismarck voru
mjög ástfangin. En í nóvember dó
Marie von Tadden-Blankenburg,
sem Bismarck hafði verið ákaflega
hrifinn af. Við jarðarför hennar
hittust þau Johanna og Bismarck,
og hann bað um hönd hennar. Hún
játaðist honum, en þó með því skil-
yrði að foreldrar hennar samþykktu
ráðahaginn. Þau voru leynilega trú-
lofuð.
Johanna var mjög hrifin af því
að Bismarck skrifaði föður hennar
mjög háfleygt bréf og hógvært,
þar sem hann bað um hönd dóttur
hans. 12. ianúar 1847 var leyfið
fenaið, faðir hennar gaf sitt sam-
þykki, en það var haft eftir honum
að aldrei hefði hann orðið eins
hissa, ,,það var eins og ég hefði
verið sleginn," sagði hann.
HÚN VISSI HVAÐ HENTAÐI
BISMARCK BEZT: INNILEG
ÁSTARBRÉF, GÓÐAR PYLSUR
OG HLÝIR SOKKAR
Bismarck þurfti að fara. rétt fyr-
ir brúðkaupið til Schönhausen, ætt-
aróðalsins við Elbu. Eftir að faðir
Framhald á bls. 50.
BIBLÍAN
RIT HENNAR í MYNDUM OG TEXTA
BIBLtAN — RIT HENNAR 1 MYNDUM
OG TEXTA er falleg myndabók í alþjóða-
útgáfu. Myndirnar, sem danska listakon-
an Bierte Dietz hefur gert, eru litprentað-
ar í Hollandi, en textinn er prentaður hér-
lendis. Magnús Már Lárusson, háskóla-
rektor, hefur annazt útgáfuna og ritar inn-
gang og ágrip af sögu islenzkra Biblíuþýð-
inga frá upphafi. — Þetta er vönduð og
glæsileg myndabók, sem hefur að geyma
nýstárlega túlkun á Heilagri ritningu.
Fæst hjá næsta bóksala
HILMIR HF. SKIPHOLTI 33
POSTHÖLF 533 SÍMI 35320 REYKJAVÍK
9. tbi. VIICAN 45